چرا خداوند کاری نمی‌کند که هیچ بچه معلولی به دنیا نیاید؟
چرا خداوند کاری نمی‌کند که هیچ بچه معلولی به دنیا نیاید؟ پاسخ: درست است که خداوند علت همه چیز است و به اراده او همه چیز خلق شده و سامان پذیرفته است اما خدا عالم هستی را بر اساس نظام علت و معلول (اسباب و مسببات) استوار کرده است. هیچ پدیده‌ای بدون علت به وجود نمی‌آید، هر آنچه در عالم هستی محقق می‌شود ناشی از علت و سبب خاصی است. آتش علت سوزاندن است، در صورت وجود شرایط، همان آتشی که منافع بسیار دارد خانه‌ای را نیز می‌سوزاند. پیدایش انسان سالم نیز معلول اموری است، همچون شرایط بارداری از ابتدا تا انتها، مسائل ژنتیک، کیفیت تغذیه مادر، شرایط روحی و حرکات فیزیکی مادر در هنگام بارداری. هر یک از امور فوق در پیدایش نوزاد سالم و بر عکس آن کودکی ناقص و داری مشکل مؤثر است. بینایی یا نابینایی یک فرد لازمه حتمی مجموعه عواملی است که در به وجود آمدن وی مؤثر بوده‌اند. بنابراین، اینکه همه آنچه را در جهان هستی رخ می‌دهد به خداوند استناد می‌دهیم، از جمله تولد نوزاد را بدین جهت است که خداوند جهان را بر اساس نظام علت و معلول و اسباب و مسببات استوار کرده، به علّت، وجود و قدرت تأثیرگذاری داده است. شاید بپرسید که چرا خدا عالم را اینگونه خلق کرده است جواب این است که اراده حکیمانۀ خداوند که تحقق هر پدیده‌ای را معلول علت خاصی قرار داده، موجب قوام زندگی موجودات و از جمله انسان است. اگر اصل علّیت بر جهان هستی حکمفرما نبود، هیچ کاری نمی‌توانستیم انجام دهیم و هیچ تصمیمی برای انجام کاری نمی‌توانستیم بگیریم. در آن صورت، پدید آمدن هر چیزی از هر امر نامربوطی ممکن و محتمل بود. به تعبیر معروف، اگر قانون علیت نبود، سنگ روی سنگ نمی‌‌ایستاد. لازمه نظام علت و معلولی حاکم بر جهان هستی، تحقق پدیده‌ها به دنبال علت آن هاست. یعنی همان گونه که بر اساس نظام علت و معلولی، استفاده بیمار عفونی از آنتی‌بیوتیک موجب سلامت یافتن و بهبود بیمار است، استفاده از این دارو در هنگام بارداری روی جنین اثر می‌گذارد و موجب اخلال در آن و ناقص الخلقه شدن نوزاد خواهد شد. همان گونه که قانون جاذبه زمین موجب آسایش انسان‌ها و ساختن بناهای بلند و زندگی و حرکت روی کره زمین است، قانون جاذبه باعث می‌شود که اگر کسی از ارتفاع بپرد، با زمین برخورد کند و بمیرد. •┈┈••••✾••✾•••┈┈•
