ورود پیامبر به مکه برای انجام آخرین حج

آن حضرت صلی الله علیه و آله در روز دوشنبه در مرّ الظّهران بودند. از آن جا حرکت نکردند تا خورشید غروب کرد. آن گاه حرکت کردند تا مابین دو تنگه کدی و کداء رسیدند و نماز مغرب و عشا را در آن جا به جای آوردند. این در حالی بود که چهارم ذی الحجه را پشت سر گذاشته بودند.[1]

صبح روز بعد، آن حضرت غسل کرد و پس از روشن شدن هوا وارد مکه شد. ورود وی از سمت عقبه در بالای مکه (از جهت کدی به سوی أبطح) انجام شد. وقتی که به درب مسجدالحرام از باب بنی شیبه رسید، رو به کعبه توقف کرد و حمد و ثنای الهی را به جای آورد و بر پدرش ابراهیم درود فرستاد.[2] سپس در حالی که بر ناقه خود، عضباء، سوار بود، وارد مسجد شد و با عصای کوچک خود حجرالاسود را استلام کرد و آن گاه عصا را بوسید.[3] پس از آن، هفت شوط به دور خانه خدا طواف کرد و بعد دو رکعت نماز در پشت مقام ابراهیم[4] به جای آورد که در رکعت اول، پس از حمد، سوره کافرون و در رکعت دوم، سوره توحید را قرائت کرد.[5] سپس، وارد زمزم شد و از آب آن نوشید. آن گاه رو به کعبه ایستاد و فرمود: «بار خدایا، از تو علم نافع و روزی واسع و شفا از هر درد و بیماری را درخواست می کنم.» پس از آن، به سوی حجرالاسود بازگشت تا آن را استلام کند و به اصحابش فرمود: بایستی آخرین عمل شما در کنار کعبه، استلام حجرالاسود باشد.

پس از استلام حجر به سوی صفا رفت و به اصحاب خود فرمود: از همان جایی آغاز کنید که خدا آغاز کرده است؛ زیرا که می فرماید: «انّ الصّفا و المروة من شعائرالله.» از صفا بالا رفت و در بالای آن رو به کعبه ایستاد[6] و خدا را به وحدانیت و بزرگی یاد کرد و فرمود: «لا اله الا الله وحده، أنجز وعده، و نصر عبده و هزم الاحزاب وحده.» این دعا را سه مرتبه تکرار کرد و ما بین آن هم، دست به دعا برمی داشت. سپس از صفا پایین آمد و بالای مروه رفت و همین عمل را در آن جا هم تکرار کرد.[7]

از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «هرگاه رسول الله صلی الله علیه و آله از بلندی بالا می رفت یا از سراشیبی فرود می آمد و یا به سواره ای برخورد می کرد و همچنین در آخر شب و پس از نماز، این کار را انجام می داد.»[8]

پی نوشت ها