در مدح مادر

خدای مهر .....مادر 
تقدیم به تمام مادران 
شاعررسول چهارمحالی(ساقی عطشان)
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
به  قربان صدای گرم   مادر 
فدای  دست های  نرم  مادر
فدای  صورتِ  مظلوم  مادر
دل  رنجیده و معصوم مادر
الا  ای  گرمی  کاشانه  مادر 
صفا  و زینت هر  خانه مادر
شهید زنده ی  مهر و محبت
به قربانت ای رفته به غربت
میان   عالم   و  آدم   ندیدم
به هرگوشه،هرجاسر کشیدم
تمام  خلقت حق  شد  هویدا 
مثالت  را  نکردم  هیچ  پیدا 
خدا  یکدانه   گوهر   آفریده 
گلی   زیبا  چو  مادر  آفریده 
بهشتش  را  نهاده زیر  پایش
زِمهر خودبه او داده خدایش
نباشد کفر می گویم به عالم 
خدای مهر باشد او  به  آ دم
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
شاعر رسول چهارمحالی(ساقی عطشان)

«یلدا دختر ایران زمین »
بار خود را  بسته  دارد  می رود 
دل شکسته خسته دارد  می رود 
این بهاری که کمی  عاشق   شده
در  خزانش  عاشقی  لایق   شده 
بار خود  را  بسته  بر  عزم  سفر 
می رود   پاییز  تا  صبح    سحر 
فصل رنگ وفصل خوب عاشقان
بار بر  بسته،  زمستان  شد عیان 
دختر   زیبا   و    زیبا  پوش  ما 
می رسد با سوز سرما  هر   کجا 
برف  می بارد  مکرر  بر   زمین
می شود با  برف  یلدا  همنشین 
بهمن و اسفند  و دی  ماه  آمده
شور و شوق عشق  همراه آمده
دختر    ایران زِ    یلدای    سپید 
برکت  و  نعمت  دهد  نور  امید 
با  شب  یلدا  زمستان  می رسد 
عمر  پاییزم  به  پایان  می رسد
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)

«وجود مادر »
گرمی کانون  خانه  از  وجود مادر  است 
برکت و روزی خانه از سجود  مادر است
این همه  مهر و  محبت  در  وجود آدمی 
قطره ای ناچیز از دریای جود مادر است 
همچوپروانه به دور شمع می سوزد ولی
سوختن یا ساختن بودو نبود مادر است
روز و شب کار جهادی ،عاشقی  بی ادعا
جانفدا ،ایثارگر ، در تار و پود مادر است 
اهل خانه  دور  هم جمعنند با  گرمی او 
چون نخ تسبیح آری این حدود مادراست
قدر مادر را بدان تا آن زمان که نزدتوست 
هدیه ای ارزنده  از رَبِّ  وَدودِ  مادر است
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)

«ابا عبدالله »
نمک  روزی ام  از  اشکِ   ابا  عبدالله
کام عطشان به لبِ مشکِ ابا عبدالله 
رزق هرساله ی من روضه مادر باشد
اذنِ   روضه  کرم  ساقی  کوثر  باشد 
به ابی انت و امی پرقنداقه ی اوست
عزت اشرف عالم همه رگ‌های گلوست
به تنِ غرقه به خونِ  یلِ  میدان جهاد 
آنکه جسم پسرش را به تن خاک نهاد 
گفت  جانم  به  فدای  کرمت  یا  الله 
هر که داردهوس کرب و بلا بسم الله
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)

«خزان در بهار »
مادرم  همچو گلی  پرپر   شد 
پدرم  غم زده و  مضطر   شد
خواهرم ناله و افغان می کرد 
چشم  از  داغِ غم  او تر   شد 
علت حال خراب  و دل خون
مادر  زخمی  و یک بستر شد 
کوچه شدروضۀ سر بسته ما
قاتل  مادر  ما   یک   در  شد
درد و  دل  کردن  بابا با  چاه 
مرهم  زخم  دل   حیدر  شد
نیمه شب غسل و کفن یا جدا
این همه ظلم به پیغمبر شد ؟
شد خزان فصل بهارش افسوس
مادرم  همچو  گلی پرپر  شد 
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)

«آرامش دریا »
پدر     آرامش     امواجِ     دریا 
پدر  عطر  نسیم  صبح   صحرا
پدر    آسایشی  در   کوهساران
پدر  یک   دره تا  اعماق  جانها
پدر یک کهکشان عشق و ارادت
پدر  در  اقتدارش  هست   تنها
پدر  افسانه   از  نسل   کریمان
کرامت  را   پدر  بنموده   معنا
زمین و آسمان  مست  مرامش
عنایات   پدر  تا   عرش    اعلا
پدر رودی  روان تا  عمق  دریا 
پدر یا  اَبْ و گاهی بوده   بابا 
پدر ،مادر،دو گل از باغ  طاها 
پدر شوریده  اما گشته  شیدا 
میان شعر من رنج  تو  جاری 
ببوسم دست و گاهی بوسه بر پا
پدر کوه  غرور  و  غیرت  حق 
پدر   ای   خالق   اشعار   زیبا 
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)