میر محمدصالح خاتون آبادی از شاگردان علامه مجاسی بوده است

شرح حال میر محمدصالح خاتون آبادی

زندگینامه میر محمدصالح خاتون آبادی

میر محمدصالح خاتون آبادی در سال ۱۰۵۸ قمری دیده به جهان گشود.ولی در کتاب های شرح حال ، نکته ای در مورد زادگاه و محل رشد و بالیدن وی ذکر نشده است؛ هر چند میتوان حدس زد که او بیشتر عمرش را در اصفهان سپری نموده است؛ زیرا مدت سی سال در خدمت علامه مجلسی بوده و بیست سال نزد محقق خوانساری شاگردی نموده و سال های آخر عمرش، شیخ الاسلام اصفهان گردیده است.

نخستین شیخ الاسلام و امام جمعه اصفهان در عهد صفوی، شیخ بهایی است و بعد از او حکیم و فقیه میر محمّد باقر داماد؛ تا اینکه این امر به ملا محمد تقی مجلسی تفویض گردید. بعد از فوت او، این مناصب به فرزندش علاّمه محمد باقر مجلسی تفویض گردید. با ارتحال علامه، با وجود اعیان و معاریف بزرگ اصفهان، امامت جمعه و ریاست دینی و شیخ الاسلامی، به میر محمّد صالح، داماد علامه مجلسی و آنگاه به میر محمّد حسین واگذار گردید.

گرایش علمی میر محمدصالح خاتون آبادی

میر محمدصالح خاتون آبادی، گویا در ابتدای تحصیل شوق فراوانی به علوم عقلی و فلسفی داشته است؛ چنان که خود در زمان شرح حال استادش علامه مجلسی، می گوید: « در اوایل حال، این قاصر حریص بودم بر تحصیل علوم عقلی و اوقات خود را صرف کتب حکمت می نمودم».

تا اینکه در سفر خویش به بیت الله الحرام، به سبب آشنایی با علامه مجلسی و ترغیب او، از حکمت و علوم عقلی صرف نظر می کند و به صورت ویژه به دانش حدیث اهتمام می ورزد، به طوریکه در آثارش هیچ ردی از فلسفه و منطق دیده نمی شود. البته امکان دارد علاوه بر تشویق های علامه، وضعیت علمی آن زمان هم در رغبت او به حدیث تأثیر داشته است؛ چون یکی از ویژگیهای عصر میر محمدصالح، حدیث گرایی و رونق دانش حدیث بوده است.

علماى معاصر میر محمدصالح خاتون آبادی

1. محمد بن حرّ عاملى( 1033 ـ 1104 هـ .ق.)

2. امیر محمدباقر مدرس

3. آقا جمال خوانسارى

4. شیخ جعفر قاضى( حویزه اى کمره اى)

5. میرزا عبدالله افندى

6. سید نعمت الله جزایرى

7. ملا محسن فیض کاشانى

۱. آداب سنیه

۲. حدائق المقرّبین

۳. ذریعه النجاح فی اعمال السنه؛

۴. اصول العقائد

۵. اسرار الصلوه

۶. اسماء من استبصر من العلماء و رجع الی الطریقه الاثنی عشریه

۷. الانوار المشرقه

وفات میر محمدصالح خاتون آبادی

سال وفاتِ میر محمدصالح خاتون آبادی، در بعضی منابع۱۱۱۶ق ذکر شده، ولی در تتمیم وقایع السنین و الاعوام، در ذکر رویدادهای سال های ۱۱۲۴ق تا ۱۱۲۶ق از او یادشده شده و بنابراین بنظر میرسد که تاریخ وفات او ۱۱۲۶ق است. میرمحمدصالح در اصفهان فوت کرد و در نجف به خاک سپرده شد.