متن نوحه شهادت امام صادق (ع)

 

ای نور خالق سرمد،از عالمی تو سَرآمد

ای برگزیدهٔ اَمجد،ای نورِ دیدهٔ احمد

یا جعفر بن محمد...

 

ارض و سما به تو نازد،صدق و صفا به تو نازد

ای نور دیدهٔ مادر،خیرالنّسا به تو نازد

یا جعفر بن محمد...

 

در راه دین و شریعت،بر تو اگر چه جفا شد

کرسیِ درس تو آقا،شمشیر خون خدا شد

یا جعفر بن محمد...

 

بودی همیشه به هر جا،بانی روضهٔ دلبر

گریه کنِ غمِ او که،در قتلگه شده بی سر

یا جعفر بن محمد...

 

از مرکبش لب تشنه،یکباره نقش زمین شد

جدّ غریب تو آقا،خورشید نیزه نشین شد

واغربتا عَلَی الحسین...

 

نوحه شهادت امام صادق (ع)

پسر فاطمه، حضرت صادق سلام

بر تو از جانب، نوکر عاشق سلام

مذهبم جعفری - دلربای منی

(امام صادق، امام صادق)۲

کافر از گردش چشم تو سلمان شود

آتش از یک نگاه تو گلستان شود

ای به جانها ولی - شافع امتی

(امام صادق، امام صادق)۲

چه ستم ها به تو ز سوی اعداء شده

شعله ور خانه ات چو بیت زهرا شده

پشت در تا فتاد - یاد مادر فتاد

 (امام صادق، امام صادق)۲

همچو حیدر چرا، دست تو را بسته اند

سوی منصور دون ز کین چرا برده اند

ای غمت بیکران - پشت مرکب دوان

(امام صادق، امام صادق)۲

نام زینب در آن میان بود بر لبت

یاد او در میان کوچه ها در سرت

گفته واویلتا - کربلا کربلا

(امام صادق، امام صادق)۲

جسم پاک تو را در سه کفن بسته اند

بی کفن پیکر جد تو دفن کرده اند

پاره تن یاحسین - بی کفن یاحسین

(یاحسین جان - یاحسین جان)۲

شاعر:عادل لاله چینی

مدینه و آتش و دود خانه

دوباره شد ظلم به ما شبانه

دودستم بسته شد

گریه پیوسته شد

مرا به خاک غم نشانند

شبانه در کوچه کشانند

واویلتا آه و واویلا (۲)

تاکه به‌زانو سرخود نهادم

به یاد غربت علی فتادم

سیلی و میخ در

مادرم بی‌پسر

نفس شمرده بیشماره

زدم عدو کند نظاره

واویلتا آه و واویلا (۲)

شاعر:مرتضی محمودپور

مداحی شهادت امام صادق علیه السلام

منم آن دل که ز داغ تو به دریا میزد

روضه ات شعله به دامان ثريا ميزد

مو سپیدی که دو دستش به طنابی بستند

پیر مردی که نفس در پی آنها میزد

آن طرف گریه ي طفلان من و در این سو

خنده بر بي كسي ام دشمن زهرا می زد

نيمه جاني كه در آتش پي ِ طفلانش بود

شعله وقتي ز در سوخته بالا ميزد

آه از آن بزم شرابی که به يادم آورد

داغ آن زخم که نامرد به لبها میزد

یاد آن طفل که زنجیر تنش مانع بود

تا ببیند که لبِ چوب کجا را میزد

همه ي قدرت خود جمع نمود اما دید

خیزران را به لب زخمی بابا میزد

ترکه اش گاه به رخ گاه به دندان می خورد

در عوض عمه ي ما بود که خود را میزد

شاعر: حسن لطفي

متن نوحه شهادت امام صادق (ع)

به سائلیِ کویت،کِی گردد این دل لایق

تو حُجّتُ الّلهی و،مُصحفِ حَیّ و ناطق

مولا امامِ صادق...

ای بَحر لطف و رحمت،خورشیدِ روزِ محشر

ای یوسف زهرا و سُلالهٔ پیغمبر

مولا امامِ صادق...

عِلم تو تا روز حشر،بَقا به مکتب داده

ای دلِ مشتاقانت،به عشق تو دلداده

مولا امامِ صادق...

هر که مُحِبَّت باشد،ای نورِ چَشم زهرا

باید رَوَد در راهِ،صِدق و خُلوص و تقویٰ

مولا امامِ صادق...

هر که مُحِبَّت باشد،ای جلوهٔ ذوالجلال

باید کند مُراعات،رَسمِ حرام و حلال

مولا امامِ صادق...

هر که مُحِبَّت باشد،شَوَد به عالَم خوشبخت

رِزقش شود طاعات و،نمازِ اوّلِ وقت

مولا امامِ صادق...

کلام تو نور است و،کارِ تو لطف و احسان

اهمّیتْ بر نماز،پیامِ تو بر یاران

مولا امامِ صادق...

سوزد دلم از داغت،ای نورِ قدر و کوثر

به زَهرِ ظلم و کینه،شدی تو پاره جگر

مولا امامِ صادق...

هدایتِ این امّت،داغِ دلِ زارت شد

شدی شهیدِ دین و، زهرا عزادارت شد

مولا امامِ صادق...

کَفَن به جِسمت کردند،ای نورِ حیّ اعلا

گریان بُوَد چشمانم،زِ داغ کرببلا

حسین اباعبدالله...

غریب کرببلا که بر خدا دل داده

بی کفن و غرقِ خون،به قتلگَه افتاده

حسین اباعبدالله...