امام صادق (ع) امام ششم شیعیان و فرزند امام محمد باقر (ع) می باشند. ایشان پایه گذار مکتب جعفری بوده و از جایگاه علمی و معنوی خاصی برخوردار بودند. امام جعفر صادق (ع) در روز جمعه یا دوشنبه هفدهم ربیع الاول سال 80 هجری مقارن با سالروز ولادت حضرت محمد (ص) در مدینه دیده به جهان گشود. آن حضرت در سن 65 سالگی در سال 148 هجری به شهادت رسید و در قبرستان معروف بقیع در کنار مرقد پدر و جدّ خودش مدفون گردید.
امام صادقم تویی
تویی تمام آرزو
تو گفته ای کلام حق
به ما لطیف و مو به مو
تو گفته ای که می شود
پرید و چون پرنده شد
تو گفته ای که می شود
پر از امید و خنده شد
تو داده ای به قلب ما
امید و مهر بی کران
امام مهربان من
درون قلب من بمان
نشسته مهر پاک تو
به قلب ما،به جان ما
محبت تو لحظه ای
نشد از این دلم جدا
شاعر: شكوه قاسم نيا
*************
پس از امام پنجمم
تویی امام شیعیان
تویی امام بعد او
تویی امام مهربان
پس از امام پنجمم
چراغ رهبری تویی
ستاره هدایتی
شکوه حیدری تویی
پس از امام پنجمم
تویی وصی ایزدی
برای حفظ دین او
به امر حق تو آمدی
تو جعفری و صادقی
جهان ندیده مثل تو
به پاکی و قشنگی ات
نشد سپیده مثل تو
شاعر: مهدی وحیدی صدر
*************
امام ششم ما
رئیس مکتب ماست
مدرسه و دانشگاه
دارن به او افتخار
چون که داره آقامون
شاگردای بی شمار
*************
بوی گل محمدی بوی کتاب می دهی
- هرچه سؤال سخت را زود جواب می دهی
شناس نامه تو را در آسمان نوشته اند
و با گُل و گلاب و نور گِل تو را سرشته اند
چه جاده های روشنی میان حرف های توست
هنوز این زمین پر از صدای آشنای توست
تو یاد داده ای به ما که می توان پرنده بود
تمام عمر مثل رود به سوی او رونده بود
شاعر: محمدکاظم مزینانی