به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از گیلان، بقعه شیخ زاهد گیلانی با تمام زیباییهایی که در معماری و مسیر پر از جاذبه طبیعت گردی دارد، نشان دیگری از زیباییهای گردشگری گیلان است.
مسیر زیبایی که در نهایت به گنبد هشتترک فیروزهای این بقعه تاریخی ختم میشود، خود با جاذبههایی شعفانگیز چون مزارع برنج و چای، جنگل و رودخانه احاطه شده است؛ این بقعه در روستای «شیخانور»( یا شیخانهبر) در چهار کیلومتری شرق لاهیجان در دامنه کوه و در میان مزارع سبز چای واقع شده است و مدفن «شیخ تاجالدین ابراهیم» ملقب به شیخ زاهد گیلانی از عرفا و دراویش بزرگ و از استادان شیخ صفیالدین اردبیلی، موسس سلسله صفویه است.
شیخ زاهد گیلان به سال ۷۱۱ هجری قمری دار فانی را وداع گفت؛ بعدها در سال ۸۹۲ هجری قمری «سلطان حیدر صفوی» به سبب خوابی که دیده بود، با معماران و نجارانی که از شهر شیروان با کشتی به گیلان منتقل کرده بود، بنای این بقعه را ساخت و جسد شیخ زاهد را در آنجا قرار داد.
بنای بقعه با دو اتاق مربع و مستطیل شکل در کنار هم قرار گرفته و در کنار اتاقها در سمت شمال، ایوان طویلی با هفت فیلپا در شرق حرم، ایوانی با شش فیلپا و در حاشیه و قسمت جنوبی همین اتاق نیز ایوان دیگری با شش فیلپا دیده میشود.
دیوارهای ایوانها تا ارتفاع ۱۱۵سانتیمتر با کاشیکاری هفت رنگ عصر قاجار تزیین شده است؛ طاقچههایی با طاق جناقی در قسمتهای مختلف ایوان به چشم میخورد.
از زیباترین قسمت بنا باید به گنبد هرمی و هشتترک آن اشاره کرد که شیب تند آن به دلیل عبور سریع آب باران تهیه شده و سطح حره را با کاشیکاری زرد و آبی، سفید و سیاه، با نقوش سنتی و گلدار پوشاندهاند و اطراف گنبد و دیگر نقاط بنا را با سفال پوشش دادهاند.
زیر گنبد فیروزهای رنگ بقعه، شیخ زاهد تنها نیست؛ به جز زواری که دور ضریح چوبی او میچرخند و مدام در رفت و آمدند، شیخ چند همراه همیشگی هم دارد؛ سیدرضیالدین حسینی باشکجانی که زمانی برای خود عارف به نامی بوده، حالا در همسایگی شیخ برای خود ضریح فلزی مطلای آبرومندی دارد؛ با استناد به کتیبه نه چندان خوشخط صندوقچه چوبی سید رضیالدین، مقبره و متعلقات آرامگاه او را پدرش سید مهدی مهیا کرده است.
بقعه شیخ زاهد گیلانی متعلق به قرن نهم هجری بوده و دارای شماره ثبت ملی ۸۲۴ سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور است.
مسیر راه و دیدنیهای طبیعت گردی آن موید این مطلب است که گیلان تنها به ماسوله، دیلمان و قلعهرودخان خلاصه نمیشود.