مشکلات والدین در لباس پوشاندن به کودک

در اغلب موارد این استقلال طلبی کودکان است که لباس پوشاندن را تبدیل به کشمکش میان والدین و کودک می‌کند و مشکل اصلی خود لباس نیست. کودکان از اینکه خودشان لباس دلخواهشان را انتخاب کرده و آن را به تنهایی بپوشند، لذت می‌برند. با آموزش لباس پوشیدن به کودکان ، این کار را به صورت سرگرمی درآورید و روش هایی را به کودک یاد بدهید که مستقل لباس بپوشد.

یادگیری لباش پوشیدن یکی از مهارت های ضروری زندگی است که باعث رشد استقلال و تفکر منطقی کودکان می شود. و زمانی که به کودکان یاد داده شود که مستقل شوند، آن‌ها به بزرگسالانی سازنده و با انگیزه تبدیل می‌شوند که قادر هستند در آینده بر روی پاهای خودشان بایستند.

توانایی مراقبت از خود امری نیست که در یک لحظه اتفاق بیفتد بلکه مانند هر مهارت دیگر بایستی یاد گرفته شود. با کمک گرفتن از روش های آموزش لباس پوشیدن به کودکان که در این متن به آنها اشاره می شود، در راستای افزایش استقلال فرزندتان  و مقابله با لجبازی کودکان در لباس پوشیدن قدم بردارید.

روش آموزش لباس پوشیدن به کودکان

آموزش لباس پوشیدن به کودک

• در مرحله ی اول، از کودک بخواهید که لباس های نوزاد شما رابه عروسک ها بپوشاند و سپس آنها را در بیاورد.
• در مراحل ابتدایی، پوشیدن لباسهایی مثل شورت یا شلوارهایی با بندکشی و لباسهای بدون دکمه را از او بخواهید. تعویض لباس های تمرینی او را،  با  تنوع دادن لباس ها به تدریج سخت تر کنید. قابل توجه است که این روش، اعتماد به نفس را در او تقویت میکند.
• اگر تشخیص قسمت جلو و عقب لباس برای فرزندتان سخت است، می توانید در بخش داخلی لباس با علامتی جهت آن را مشخص کنید؛ علامت را با خودکار بزنید که با شستن هم پاک نشود.
• احتمال داره کودک در مورد پشت و جلوی لباس بپرسه. در مورد بسیاری از لباسها مثل تیشرت و بلوز و … مشخصه ولی درمورد شلوار ممکنه کودکتون گیج بشود. صبور باشید و براش توضیح بدید که دکمه ها و زیپ لباس و حتی جیب های طرفین در جلوی لباس و جیب های مربعی در پشت لباس قرار داره.
• اگر می خواهید آموزش لباس پوشیدن به کودک را کمی سرعت ببخشید، با او بازی دکمه ها را انجام دهید؛ به این ترتیب که به او بگوید: «من دکمه ی اول را میبندم و دکمه ی دوم را تو» در این روش او از شما تقلید میکند و منتظر نوبت خود می ماند تا دکمه ی سهمیه اش را ببندد.
• همین که فرزندتان باز و بسته کردن دکمه ها را آموخت، این نکته را هم به او بیاموزید که این کار را همیشه از دکمه ی پایین باید شروع کند؛ حسن این کار در آن است که باز و بستن خود را نگاه هم می کند.
• سعی کنید لباس خود را همزمان با کودکتان به تن کنید تا بیاموزد که نباید این کار را طول بدهد.
• در دو سالگی، هنگام پوشاندن لباسهای او بازی سؤالات را فراموش نکنید و از او بپرسید: « شلوار کجا را میپوشاند؟» و «پیراهنت چه رنگی است؟»« چرا دستکش به دست میکنی؟»
• اگر تنها مشکل کودکی که لباس نمی پوشد این است که با وجود توانایی در پوشیدن لباس ، آن را طول می دهد، از بازی آتشفشان ها در کمک به او استفاده کنید؛ به این ترتیب که زنگی را تکان دهید؛ او باید برای نجات از آتشی، لباس خود را با سرعت به تن کند.
•   راه دیگر برای آموزش لباس پوشیدن به کودک و افزایش سرعت لباس پوشیدن، استفاده از کورنومتر است. در روز اول، از او بخواهید که لباس را بپوشد و شما زمان را یادداشت کنید، روز دوم هم همین کار را تکرار کنید، و آن را در روزهای بعد ادامه دهید؛ هر روز که توانست رکورد خود را بشکند، به گرمی تشویقش کنید.
• برای اینکه لباس های کلاهدار تنش کنیم اول باید یادش بدیم کلاه رو سرش بزاره که باعث میشه راحت تر متوجه بشه کدوم آستین برای کدوم دسته و گیج نشه.
• اگر کودک شما خوردن غذا و پوشیدن لباس را طول می دهد، شاید به سبب این باشد که انتظار دارد در این اوقات، شما به او مهربانی کنید و از عمد این کارها را طول می دهد؛ اگر فکر می کنید که این گونه است تدبیری برای حل این مشکل بیندیشید.

کودکی که لباس نمی پوشد

• حال اگر فرزندتان سه ساله شد و هنوز وقت زیادی را صرف پوشیدن لباس می کند و شما نیز همه ی روش ها را برای سرعت بخشی به آن، آزمایشی کرده اید، وقت برخورد جدی با این قضیه فرا رسیده است. به او بگوید: تو خود مسؤول انجام دادن این کار هستی، ضمناً به او بفهمانید اگر صبح زود لباس هایش را بدون معطلی عوض نکند نمی تواند صبحانه بخورد، چرا که از وقت خوردن صبحانه برای پوشیدن لباس استفاده کرده است یا این که بگویید باید شب ها زودتر بخوابد تا صبح زودتر بیدار شود و حتی باید با لباس زیر به مهد کودک برود.
• فرقی نمی کنه لباس خواب باشه یا لباسهای روزمره. لباساش رو به ترتیبی که باید بپوشه روی تختخوابش قرار بدید. مثلا در مورد لباس خواب به ترتیب لباس زیر، شلوار، بلوز و در آخر جورابها رو بزارید. یادتون نره حتما لباسها طوری چیده بشن که باید بپوشه. یعنی جلوی لباس روبروی صورتش باشه و پشت لباس روی تخت قرار بگیره.
• یکی از ساده ترین مراحل، پوشاندن لباس بالاتنه است. لباس را از سر بپوشونید و ازش بخواید دستهایش را در طول آستین حرکت بده. بازی کردن باهاش در یادگیریش خیلی موثره. مثلا آستینها رو مثل تونل و دستها را مثل ماشینی که می خواد وارد تونل بشه تصور کنیم.
• پوشیدن لباس از در آوردنش خیلی سخت تره، بنابراین بهتره آموزش رو با درآوردن لباس شروع کنید. وقتی به منزل می رسید ازش بخواید کفش ها و کت یا ژاکت رو دربیاره و زمانی که می خواد دوش بگیره تشویقش کنید تا شلوار و بعد، جورابش را در بیاره.
• به کودکی که لباس نمی پوشد خود بفهمانید که وضعیت لباس او بسیار مهم است چرا که او به دید یک بازی به کل برنامه ی لباس و لباس پوشیدن نگاه می کند. به او بفهمانید که بهتر آن است که هرچه زودتر این مهارت ها را کسب کند. در آموزش لباس پوشیدن به کودکان فرمول طلایی این است: « همه از همان ابتدا مسؤول بدن و شخصیت خود هستند.
• برای او پوستر لباس درست کنید. پوستر به کودک نشان می‌دهد که هر روز صبح چگونه لباسش را بپوشد. پوستر را به خانه‌های مجزا تقسیم کنید و در هر خانه یک مرحله از لباس پوشید را نقاشی کنید و اگر نمی‌توانید نقاشی بکشید با استفاده از دوربین از تکه‌های لباس عکس بگیرید و آن‌ها را بر روی پوستر بچسبانید. دقت کنید که تصویرها برای کودک در یک نظم منطقی قرار گیرند تا کودک بتواند مراحل را به درستی دنبال کند. مثلا؛ شما نباید تصویر کفش را در ابتدای پوستر قرار دهید چون که اگر کودک اول کفش را بپوشد دیگه نمی‌تواند شلوار و جورابش را به درستی تن کند. بعد از اینکه پوستر آماده شد، آن را در ارتفاعی هم‌سطح با چشمان کودک بچسبانید تا بتواند به راحتی آن را ببیند.
• یادگیری لباس پوشیدن برای کودکان خیلی راحت نیست و انتقاد و سرزنش نه تنها کار را آسان نمی‌کند بلکه موجب ناآرامی و تشویش خاطر کودک می شود. پس در برابر گفتن چیزهایی مانند؛‌«دکمه پیراهن را اشتباه بستی» ، «دوباره کفش ات رو عوضی پوشیدی» مقاومت کنید. چنین حرف‌هایی به کودک ضربه می‌زند، تلاش و تقلای کودک را بی‌ارزش می‌کند و موجب له شدن عزت نقش اش می شود. در عوض با تشویق های مناسب و صادقانه تلاش و کوشش او را ارج نهید.