پزشکان، کنترل وزن، ورزش، حذف دخانیات و مشورت با پزشک درباره احتمال خطر ابتلا به بیماری و معاینه به موقع را به منظور پیشگیری توصیه می کنند.
تصور کنید که زندگی بدون بیماری و سرشار از سلامتی چقدر زیباست. فکر کردن درباره بیماری‌ها، حتی بدون ابتلا به بیماری خاصی، فرد را گرفتار نگرانی و اضطراب می‌کند. محققان مختلف در سراسر دنیا برای شناخت بیماری‌ها، عوامل خطر زا برای ابتلا به آنها و پیدا کردن راه‌های درمان سخت در تلاش هستند.
از بیماری های قلبی تا سرطان سینه و حتی افسردگی جزو نگرانی های مهم بانوان برای سلامتی خودشان است. این پنج نگرانی عبارت است از: بیماری قلبی، سرطان سینه، پوکی استخوان، افسردگی و بیماری های خود ایمنی.
● بیماری‌های قلبی
بیماری های قلبی مهمترین عامل مرگ در هر دو جنس زن و مرد است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های امریکا، این بیماری ها، عامل حدود 29درصد مرگ های بانوان است. علاوه بر مرگ زودرس، مهمترین عوارض بیماری های قلبی ، ایجاد معلولیت و ناتوانی در بیشتر مبتلایان است. چون بیماری قلبی روی توانایی های بدنی مبتلایان تأثیرات مخرب می‌گذارد، بسیاری از زنان بعد از ابتلا به این بیماری با اختلالات تنفسی، مشکل در قدم زدن، بالا رفتن از پله ها و موارد دیگر درگیر شده و به زندگی سخت خود ادامه می‌دهند. اگرچه میزان مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی در مردان بیش از زنان است، اما بسیاری از زنان تمایل دارند که بیماری قلبی خود را بروز نداده و معاینه نشوند و لذا هنگامی متوجه بیماری خود می‌شوند که ممکن است خیلی دیر شده باشد. درد سینه، علامت آشکار بیماری قلبی است، اما خیلی ها ممکن است فقط نشانه هایی مانند درد شانه، درد مختصر در قسمت فک، تهوع، استفراغ و تنگی نفس را احساس کنند.
● سرطان سینه
سرطان سینه شایع ترین سرطان بین زنان و بعد از سرطان ریه، مهمترین عامل مرگ زنان است. متخصصان می گویند که گاهی ترس از سرطان سینه، بیش از حد و اغراق آمیز بوده و موجب می شود که زنان برای معاینه و بررسی بیشتر به پزشک مراجعه نکرده، یا تصمیم عجولانه برای جراحی و برداشت سینه بگیرند، در صورتی که ممکن است نیازی به این کار نباشد.
بالا رفتن سن، مسائل ژنتیکی (تقریباً 5درصد تا 10درصد موارد سرطان سینه به جهش‌های ژنی مرتبط است)، سابقه خانوادگی ، نژاد سابقه نمونه برداری غیر طبیعی سینه در گذشته، سابقه پرتو تابی سینه در گذشته، سابقه عادت ماهیانه زود هنگام یا یائسگی بعد از 55 سالگی، نداشتن فرزند، مصرف برخی داروها، نوشیدن الکل، تغذیه ناکافی و چاقی از عوامل خطرزا برای ابتلا به سرطان سینه است.
پزشکان، کنترل وزن، ورزش، حذف دخانیات و مشورت با پزشک درباره احتمال خطر ابتلا به بیماری و معاینه به موقع را به منظور پیشگیری توصیه می کنند.
● پوکی استخوان
پوکی استخوان، کمر درد و شکنندگی استخوان ها مشکلاتی است که زنان مسن درباره آنها نگرانی دارند. این مشکل به مقدار زیاد قابل پیشگیری است. نحوه زندگی و تغذیه بانوان در دوران کودکی، بلوغ و سنین ابتدایی بزرگسالی نقش مهمی در پیشگیری از ابتلا به بیماری دارد، بیشتر توده استخوانی بدن تا 30 سالگی شکل می‌گیرد و پس از آن تشکیل استخوان ها متوقف شده و تمرکز روی حفظ و نگهداری معطوف می‌شود. البته هرگز برای داشتن استخوان های قوی و پیشگیری از شکستگی دیر نیست. بدن هر کاری را که بتواند برای بازسازی استخوان های صدمه دیده انجام می دهد، اما شما باید ابزارهای آن را فراهم کنید. مصرف کلسیم به میزان کافی و ورزش و فعالیت های بدنی مرتب و منظم از ابزارهای این کار هستند.
● افسردگی
به نظر می رسد افسردگی، زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می دهد. گزارش های مختلف حاکی از آن است که در مقایسه با 6 میلیون مرد، سالانه حدود 12 میلیون زن به افسردگی مبتلا می شوند. در طول زندگی، زنان بیشتر به ارتباط با دیگران، توجه و حمایت نیاز دارند و اگر اینها فراهم نباشد شخص به سوی افسردگی پیش خواهد رفت. گاهی تغییرات هورمونی، به ویژه بعد از حاملگی و زایمان و در دوران یائسگی می تواند آغازی برای افسردگی باشد.
● بیماری‌های خود ایمنی
بیماری های خود ایمنی یک گروه از اختلالات هستند که در آنها سیستم ایمنی بدن علیه خود فعال شده و بافت‌ها را تخریب کرده یا در عملکرد آنها مشکل ایجاد می کند. در این گروه از بیماری ها بیش از 80 بیماری مزمن جدی مانند لوپوس، مولتیپل اسکلروزیس (MS ) و دیابت تیپ یک وجود دارد. بر اساس گزارش های علمی، حدود 75درصد از بیماری های خود ایمنی در زنان رخ می دهد. بیشتر این بیماری ها، جز دیابت، شایع نیستند.عوامل ایجاد کننده بیماری های خود ایمنی به خوبی شناخته نشده اند، اما مسائل مرتبط با ژنتیک، عوامل هورمونی و تأثیرات محیطی ممکن است دخیل باشند.
از آن جایی که بیماری های خود ایمنی کاملاً شناخته شده نیستند، اشاره به عوامل خطرزای ابتلا هم سخت و دشوار است. علائم می توانند غیر اختصاصی بوده و تشخیص دقیق را مشکل کنند. به هر حال اگر در خود یا بستگان خود، نشانه ای غیر عادی را مشاهده می کنید، خیلی مهم است که نزد پزشک بروید.
