اهمیت پرهیز از غذای ناپاک و آْلوده معنوی بیشتر هست یا غذای مادی؟
آثار مخرّب کدامیک از غذاها در زندگی خود و دیگران مؤثر هست؟
چرا برخی مسلمانان به تغذیه مداوم روحی و روانی خود توسط دیگران و رسانه های گروهی داخل و خارج بی اعتنا هستند؟
آیا ندیدن و بی اعتنایی به آثار متعدد و عمیق رسانه های نوشتاری و سمعی و بصری موجب عدم تأثیر مثبت یا منفی آنهاست؟
چرا آثار بیماری جسمی، زودتر معلوم و مهم تر از آثار بیماری روحی و روانی هست؟
