هشتجین
مختصات: ۴۸٫۳۱۸۰۳۹شرق ۳۷٫۳۶۶۵۸۱شمالی (نقشه) هشجین از شهرهای استان اردبیل ایران است.
شهر هشجین مرکزبخش خورشرستم شهرستان خلخال واقع در استان اردبیل در شمال غرب ایران است.بخش خورشرستم از شمال با خلخال و کوثر از جنوب بااستان زنجان از شرق با بخش شاهرود و از غرب باشهرستان میانه همسایهاست.رود مشهور قزل اوزان در جنوب این بخش جاری است که استان اردبیل را از استانهای همجوار آذربایجان شرقی وزنجان جدا میسازد.جمعیت شهر هشجین درسال ۱۳۸۳ خورشیدی، نزدیک به ۶۰۰۰ نفر برآورد شدهاست. این شهر از سال ۱۳۲۰خ مرکز بخش بودهاست.
معنای آن خیلی روشن نیست و اهالی بومی در آن منطقه تلفظها و حتی املاهای متفاوتی برای آن قائلند. به احتمال بیشتر تلفظ هِشجین (heshajin) صحیح است.
شهر هشجین مرکز بخش خورش رستم محل پرورش بزرگان علم و ادب کثیری بوده و هست.از نظر سابقه تاریخی بخش خورش رستم بیش از ۶۰ سال است که به بخش تبدیل گشته و برای اولین بار به همت مردم فرهنگ دوست منطقه در سال ۱۳۱۹ اولین مدرسه به صورت رسمی در آن دایر شدهاست. مردم این شهر مخلوطی از شیعه و سنی هستند و بیشتر به کشاورزی مشغولند. زبان مردم ترکی آذربایجانیست.
اماکن دیدنی
قله زیبای آق داغ با ارتفاع ۳۳۰۳ متر به عنوان دومین کوه بلند استان اردبیل با رشته ۳۰ کیلومتری و دامنههای پر گل و ریحان و دامنههای ییلاقی آن و با آویشهای معطر و طبیعت بکر خدادادی و چشمه گواری تکه بولاغی
جنگلهای زیبای روستاهای نوده، آق سو، چنارلیق.کیوی زاویه، قره تکان
آبشارهای دیدنی نوده.
زیارتگاه و آرامگاه شیخ محمد قریشی در هشجین و سید احمد معراجی در سفید آب.
ییلاقهای کلکی، سویودلی، پنبه لکه و قنشرسوکن برندق
حاشیه منحصر به فرد رود قزل اوزن که راه اصلی اردبیل به آزاد راه زنجان میانه در ناحیه سرچم متصل میگردد از حاشیه این رود عبور مینماید.
باغات روستای نمهیل، برندق.
روستای (ماسولهای شکل) کزجکه جزو روستاهای هدف گردشگری استان بوده و جزو ۱۰ روستای دارای بافت باارزش معماری در ایران است.
چشمه های آب معدنی
حاشیه قزل اوزن به طول ۹۰ کیلومتر از منطقه خورش رستم میگذرد و بهترین مکان برای ماهیگیری، قایق سواری، کشاورزی و آشنایی با نقاط بکر و زیبا است.
روستای گهراز
روستای گهراز یکی از روستاهای بخش خورش رستم، شهرستان خلخال، استان اردبیل است. این روستا در جنوبیترین قسمت استان اردبیل دربخش خورش رستم شمالی واقع شده و دارای بیش از ۲۰۰ خانوار و قریب به ۲۰۰۰ نفر جمعیت بود. بیشتر اهالی این روستا از سادات هاشمی بوده و از مدینه به این محل کوچ نمودهاند. نام گهراز برگرفته از کوه راز یا گاه راز که گاه گاه در این محل به لحاظ سادات بودن راز و نیاز و مناجات بیشتری مرسوم بوده و هست.
این روستا یک روستای مذهبی بوده و عالمان زیادی از این دیار مانند: حضرت آیت الله سید برهان عظیمی و سید معصوم ابراهیمی، حجت الاسلام و المسلمین سید محمد ابراهیمی، سید اعظم عظیمی، آقا میر مقیم و سید جعفر جعفری وحاج سید معصوم نعمتی گهراز و… برخاستهاند. در این روستا مراسم عبادی سیاسی به نحو شایستهای همه ساله گرامی داشته شده و در این خصوص زبان زد عام و خاص میباشد.
در زمان جنگ میرزا کوچک خان جنگلی افرادی چون سید فخر الدین شکوری و سحران حضور داشتهاند. و در زمان جنگ تحمیلی نیز ۷ شهید گلگون کفن تقدیم انقلاب نمودهاست.
نکته قابل توجه این که در زمان جنگ جهانی دوم ۱۹۳۸ میلادی جنگندههای روسی به کرات این روستا را بمباران نمودند ولی هیچکدام از بمبها به حرمت سادات و اعتقادات دیرینه شان عمل نکردند و این مهم احترام اهالی سایر روستاهای جوار را نسبت به مردم شریف گهراز در آن زمان دو چندان نمود.
این روستا در سال ۱۳۶۹ در اثر زلزله مشهور رودبار دچار رانش شده و از محل قدیمی خود، که چشم انداز بسیار زیبایی داشت، به محلی در نزدیکی شهر هشجین منتقل و امروزه به شهرک گهراز مشهور میباشد.