یه سخنرانی از حاج آقا عالی شنیدم که خیلی جالب بود ..
خلاصش اینه که ما الکی و مفت شیعه نشدیم که حالا پدر و مادر شیعه داریم پس شیعه ایم!
عهد خداوند در عالم ذر بر همه انسان ها عرضه شد و برخی انسان ها پذیرفتند و برخی نه و این اتفاق بر اساس اختیار افتاده است و جبری در کار نبوده است.
امام صادق علیه السلام فرمودند: اسم غدیر در عالم ملکوت "یوم العهد " است. اما یوم العهد المعهود " روز عهدی که از قبل شناخته شده است. یعنی عهد ولایت را قبل از دنیا از ما گرفته اند و ما پذیرفته ایم.
البته بعضی ها آن عهد را پذیرفتند و در این دنیا زدن زیر عهدشان و از کشتی نجات اهل بیت علیه السلام پیاده شدند و برخی نیز آن عهد را نبسته اند و آمدند در این دنیا توبه کرده اند و مقدرات خدا سرنوشتشان را تغییر داده است که این براساس روایت است. در واقع آن عهد زمینه است نه علت تام. یعنی زمینه ای است برای شیعه شدن بری کسانی که آن عهد را بسته اند و زمینه ای است برای شیعه نشدن برای آنهایی که این عهد را نبسته اند با خداوند. در روایات وجود دارد که توبه تنها کاستی های این دنیا را جبران نمی کند بلکه کاستی های دنیای قبل را هم جبران می کند.
این عهد همان عهدی است که در دعای عهد مفاتیح آمده است و امام صادق علیه السلام فرموده اند که اگر کسی 40 صبح این دعا را بخواند از یاران مهدی علیه السلام ما خواهد بود. در این دعا ما با امام زمان علیه السلام عهد تازه ای نمی بندیم بلکه؛ " اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ لَهُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَيَّامِي عَهْداً وَ عَقْداً..؛ خدایا من هر روز صبح تا وقتی زنده هستم تجدید عهد می کنم"
توجه کنید که کسی که بار اول این دعا را می خواند بر چه چیزی دوباره عهد می‌بندد؟! مگر اینکه قبل از آن عهدی کرده باشیم
آن عهدی که ما با اهل بیت علیه السلام بسته ایم و بر اساس همان عهد شیعه شده ایم، آن عهد این بود که آنها صاحب اختیار زندگی ما باشند و اراده آنها بر ما حاکم باشد.
حالا عهد جدید نمی‌خوایم، هم عهد دادیم
هم همه چیزایی که باید گفته باشند، گفته شده!
چه عهد جدیدی!؟
