میگویند غذا خوردن با خانواده باعث صمیمیت می‌شود، اما برخی مواقع پیش می‌آید در خانواده‌ها این طور نیست. بچه‌ها چنان رفتارهای زننده‌ای دارند که طی مدت غذا خوردن، در حال اصلاح رفتار آنها و سرزنش آنها و خواهش برای رفتار مناسب هستید. چطور می‌توانم آنها را واداریم تا رفتارهای مناسبی داشته باشند؟
فکر کنید بچه‌ها، با رفتارهای مناسب به دنیا نمی‌آیند. آن‌ها باید در این زمینه تعلیم ببینند. میز آشپزخانه شما، محلی عالی برای آموزش بچه‌های شماست.
راه حل اول: صبور باشید و آموزش بدهید. غرنزنید و شکایت نکنید. به جای اینکه آنچه را که نمی‌خواهید به فرزندتان بگویید، در مورد آنچه که می‌خواهید با او صحبت کنید. به جای اینکه بگویید: ” با دستهایت غذا نخور” آنچه را که می‌خواهید انجام دهد به او بگویید: ” لطف از قاشق و چنگال استفاده کن”. هنگام صرف شام، اخلاق خوبی داشته باشید. به مکالمات خوشایند فکر کنید و از این زمان، برای سرزنش یا سخنرانی استفاده نکنید. ایجاد محیطی شاد برای آموزش رفتارهای خوب، بیشتر مفید است.
راه حل دوم: رفتارهای مناسب با اقتضای سن آنها را بپذیرید. تمام بچه‌های کوچک، شیر را می‌ریزند، غذایشان را این طرف و آن طرف می‌پاشند و اتاق را پر از خرده نان و غذا می‌کنند. آن‌ها برای کسب مهارتهای حرکتی مورد نیاز در خصوص تمیز و پاکیزه بودن، به زمان نیاز دارند.
راه حل سوم: هر چند وقت یک بار، مراسم شام رسمی را در خانه برپا کنید. یک رومیزی تمیز روی میز بیندازید و از ظرفهای چینی و دستمال سفره استفاده کنید. تصور کنید که در رستورانی عالی نشسته‌اید و بگذارید هر کسی در بهترین رفتارهای خود، اغراق کند. حتی می‌توانید لباس رسمی بپوشید و شمع روشن کنید. این کار، علاوه بر آموزش رفتارهای مناسب، به فضیلتی خانوادگی تبدیل می‌شود و خاطراتی خوش ایجادمی کند.
راه‌حل چهارم: انجام رفتارهای خوبی را که به بچه‌ها یاد داده‌اید، از آن‌ها بخواهید. اگر کودکی به‌عمد بر رفتارهای بد خود اصرار کرد، بشقاب غذایش را بردارید و از او بخواهید دنبال شما به اتاق دیگری بیاید. به او بگویید باید به‌تنهایی شام بخورد. او را در برابر تلویزیون قرار ندهید.
راه‌حل پنجم: بر حرف خود اصرار کنید. هرروز از بچه‌ها رفتاری مناسب بخواهید. به‌مرورزمان، هر چه کمتر در مورد این مسئله فکر خواهید کرد. مثلاً بیشتر بچه‌هایی که در سن نوپایی به آن‌ها یاد داده‌شده تا بگویند «لطفاً»، در سن ۴ یا ۵ سالگی به‌طور ناخودآگاه از این کلمه استفاده خواهند کرد. بچه‌هایی که به‌طور منظم رفتارهای خوب را تمرین می‌کنند، آن‌ها را به‌صورت عادات خوب یاد می‌گیرند.