سوره مطففین (بخش اول)

 

 

این سوره مکی است و سی و شش آیه دارد. مطففین یعنی کم فروشان. نام این سوره از آیه ی اول آن گرفته شده است.

وای بر کم فروشان

در حدیثی از امام محمدباقر (ع) نقل شده است:

هنگامی که امیر مومنان علی (ع) در کوفه بود، هر روز صبح در بازار کوفه صدا می زد: تاجران از خدا بترسید! و آنان که صدای علی (ع) را می شنیدند جمع می شدند تا به سخنانش گوش دهند. سپس می فرمود:
از خداوند خیر بخواهید و با آسان گرفتن بر مردم، برکت بجویید. به خریداران نزدیک شوید. بردباری را زینت خود قرار دهید. از سوگند خوردن بپرهیزید و از دروغ دوری کنید. ظلم نکنید و حق مظلومان را بگیرید. به ربا نزدیک نشوید، پیمانه و وزن را به طور کامل بدهید. کم فروشی نکنید و در زمین فساد نکنید!

و گفته اند هنگامی که پیامبر اکرم (ص) به مدینه وارد شدند، متوجه شدند که مردم این سرزمین در پیمانه کردن و فروختن اجناس، انصاف را رعایت نمی کنند.
در میان آنان، مردی به نام جهینه دو پیمانه داشت که با یکی جنس می خرید و با دیگری جنس می فروخت. خداوند کریم، آیات سوره مطففین را نازل فرمود و آنان کم فروشی را ترک کردند:

به نام خداوند بخشنده مهربان

وای بر کم فروشان. آنان که وقتی از مردم پیمانه می گیرند، تمام می گیرند و چون برای آنان پیمانه یا وزن کنند، کم می دهند.
آیا آنان گمان نمی کنند که برانگیخته خواهند شد؟ در روز بزرگ! روزی که مردم در برابر پروردگار جهانیان می ایستند. بدانید که به راستی سرنوشت بدکاران در سجین است و تو چه می دانی سجین چیست!
سرنوشتی است حتمی.
(سجین: پایین تر از پایین؛ مقابل و مخالف علیین.)
                                                                                                                                                      آیات 1 الی 9

افسانه های پیشینیان

کافران و مشرکان می گفتند: حرف های پیامبر و روز قیامت دروغ است و آیاتی که برای ما می خواند افسانه های پیشینیان است.
اینان در روز قیامت از نعمت و رحمت پروردگار محرومند و خداوند مهربان می فرماید:
در آن روز، وای بر تکذیب کنندگان. آنان که روز جزا را دروغ می خوانند و کسی آن را دروغ نمی خواند جز ستمکاران گناهکار.
هنگامی که آیات ما بر او خوانده می شود، می گوید افسانه های پیشینیان است. چنینن نیست، بلکه آنان از پروردگارشان در حجابند. آن گاه به یقین وارد جهنم می شوند. سپس گفته خواهد شد: این همان است که آن را دروغ می خواندید.

ادامه دارد...

کانال کودک و نوجوان تبیان
تنظیم: فهیمه امرالله- منبع: کتاب آشنایی با قرآن کریم ( شرح و ترجمه جزء سی ام) 

 

 

سوره مطففین (بخش پایانی)

 

نوشیدنی بهشتی

در روز قیامت نیکوکاران در مکانی عالی جای دارند. بر تخت های زرین زیبا می نشینند و تماشا می کنند. در چهره هایشان، شادابی برخورداری از نعمت های بهشتی نمایان است. از چشمه تسنیم، که گواراترین نوشیدنی ها را دارد، شرابی با طعم مشک به آنان می دهند.
آیا انسان ها نباید برای به دست آوردن این نعمت ها با یکدیگر مسابقه بدهند و در انجام کارهای نیک از هم سبقت بگیرند؟

خداوند مهربان می فرماید:

بدانید که در حقیقت سرنوشت نیکان در علیین است. و تو چه می دانی علیین چیست؟
سرنوشتی است حتمی. مقربان آن را مشاهده می کنند. به راستی نیکوکاران در نعمت خواهند بود.
بر تخت ها تماشا می کنند. در چهره هایشان، طراوت نعمت دیده می شود.
از شرابی مُهر شده نوشانیده می شوند. مُهر آن مُشک است و در آن مشتاقان بر یکدیگر پیشی گیرند. و با تسنیم ترکیب شده است. همان چشمه ای که مقربان از آن می نوشند.
                                                                                                                                                آیات 18 الی 28

نوبت مومنان است

کافران وقتی از کنار مومنان عبور می کردند، با اشاره چشم و ابرو، آنان را مسخره می کردند و هنگامی که به دوستان خود می رسیدند، موضوع را تعریف می کردند و می خندیدند.
این رفتار نه تنها در آن زمان، بلکه همیشه دیده شده است و خداوند مهربان سرنوشت کافران و مومنان را در روز قیامت چنین اعلام می فرماید:

به راستی گناهکاران به مومنان می خندیدند و هنگامی که از کنار ایشان می گذشتند، با چشم و ابرو اشراه می کردند و هر گاه به سوی خانواده شان باز می گشتند، می خندیدند. و هنگامی که آنان را می دیدند، می گفتند: اینان گمراهند. در حالی که آنان را برای نگهبانی ایشان نفرستاده بودند.
پس امروز، مومنان به کافران می خنندند. بر تخت هایشان تماشا می کنند که آیا کافران به کیفر آن چه میکرند، رسیدند؟
                                                                                                                                               آیات 29 الی 36
 

کانال کودک و نوجوان تبیان
تنظیم: فهیمه امرالله- منبع: کتاب آشنایی با قرآن کریم ( شرح و ترجمه جزء سی ام)