بنام خدا
امام حسین (علیه السلام) فرمودند:
شُكرُكَ لِنِعمَةٍ سالِفَةٍ يَقتَضى نِعمَةً آنِفَةً
شكر تو بر نعمت گذشته، زمينه ساز نعمت آينده است.
(نزهة الناظر و تنبیه الخاطر ص 80 ، ح 2 )
همانگونه که میدانیم داشتن نعمت های الهی و برخورداری از آنها یکی از امتحانهائیست که برای انسانها گذاشته شده و البته یکی از سخت ترین امتحانها. خداوند متعال همانگونه که در قرآن فرموده است هریک از انسانها را با روشی امتحان میکند و یکی از آن روش ها دادن نعمت فراوان به بعضی از افراد برای امتحان آنها میباشد.البته همه انسانها از نعمت خداوند متعال برخوردار هستند. اینکه ما بتوانیم نعمت های خدا را بشناسیم و بدانیم که این نعمتها از جانب خداست و وظیفه داریم برای نعمتها شکر خداوند را بکنیم خیلی مهم و اساسی است زیرا ما از نظر اخلاقی در مقابل هر نعمت و پاداشی که به ما میدهند از طرف مقابل تشکر کرده و اینکار را می کنیم بنابراین شکر گزاری خداوند متعال برای نعمت هائیکه بما داده است و یا نداده است از وظایف بسیار مهم ما هست تا بتوانیم از نعمت های بیشتری برخوردار شویم و ناسپاسی در مقابل نعمت خدا باعث از دست دادن نعمت ها خواهد شد.
امامان ما فرموده اند: ما هیچ چیز را همچون شکر، عامل تداوم و افزایش نعمتهای خدا نمی دانیم و هیچ چیز را هم مثل ناسپاسی و کفران نعمت، وسیله ی زوال و تغییر و کاهش نعمت نمی شناسیم. این همان حکمت قرآنی است که در سوره ابراهیم آیه 14 آمده است : «لَئِن شَکَرتُم لاَزیدَنَّکُم...»
