امام سجاد(ع) در واقعه حره کجا بودند و چه نقشی را ایفا کردند؟
فاجعه حره، شورشی است که دو یا سه سال بعد از شهادت امام حسین(ع) که در آن، مردم مدینه بر ضد حاکم مدینه شورش کردند و او را از شهر بیرون کردند و اصطلاحا اعلام استقلال کردند. وجه تسمیه آن واقعه به حره نیز از این جهت است که زمانی که مدینه را محاصره کرده بودند مردم دور شهر را خندق کنده بودند و سپاه یزید که برای سرکوبی شورشی ها اعزام شده بودند نمی توانستند به داخل شهر نفوذ کنند. یکی از بزرگان بنی امیه که در داخل شهر بود به آن ها خیانت کرد و به سپاه یزید گفت که شما از حره بنی واقم می توانید به داخل شهر نفوذ کنید. حره به سنگ های سوخته و آتشفشانی گفته می شود. کوه های اطراف مدینه این گونه است و هر کدام نامی داشته که یکی از آن ها حره بنی واقم بود.
امام سجاد(ع) آن زمان در مدینه بود ولی در این شورش شرکت نداشت. آن انقلابیون با حضرت مشورت نکرده بودند و حرکتشان نیز شیعی نبود و اگر سرکوب نمی شدند معلوم نبود چه حکومتی می خواستند تشکیل دهند.
از طرف دیگر پیدا بود که این حرکت محکوم به شکست است و یک شهر از عهده یک حکومت و لشکر آن بر نمی آید و امام سجاد(ع) نیز از روز اول در این حرکت مداخله ای نداشت. همچنین یزید دستور داد که کار به امام سجاد(ع) نداشته باشند. ممکن است شنیده بود که امام(ع) در این جریان مداخله ندارد ولی تحلیل ما این است که نمی خواست دوباره بدنامی دوباره ای برای خود و بنی امیه درست کند.
در آن فاجعه، خانه امام سجاد(ع) تبدیل به یک پناهگاه شد و امام(ع) به چهار صد خانواده در آن چند روزی که شهر را به آتش کشیدند و مال وناموس مردم را به تاراج بردند پناه داد و از آن ها پذیرایی کرد.
[irp]
منبع: مرکز ملی پاسخگویی؛ پاسخ توسط حجت الاسلام والمسلمین مهدی پیشوایی
