امام زین العابدین(ع) درباره عمویش حضرت عبّاس(ع) و ایثارگری ایشان می فرماید: «هیچ روزی بر رسول خدا(ع) سخت تر ازروز جنگ احد نبود، زیرا در آن روز عموی پیامبر، شیر خدا و رسولش حمزه بن عبدالمطلب کشته شد و بعد از آن روز بر پیامبر هیچ روزی سخت از روز جنگ موته نبود؛ زیرا در آن روز پسر عموی پیامبر جعفر بن ابی طالب کشته شد.»
سپس امام زین العابدین(ع) فرمود: «هیچ روزی همچون روز مصیبت حضرت امام حسین(ع) نیست که سی هزار تن در مقابل امام حسین(ع) ایستادند و می پنداشتند، که از امّت اسلام هستند و هر یک از آنها می خواستند از طریق ریختن خون امام حسین(ع) به نزد پروردگار می انداخت و ایشان را موعظه می فرمود و کار را تا آنجا کشاندند که آن حضرت را از روی ظلم وجور و دشمنی به شهادت رساندند.»
آنگاه امام زین العابدین(ع) فرمود: خداوند حضرت عبّاس(ع) را رحمت کند که به حق ایثار کرد و امتحان شد و جان خود را فدای برادرش کرد تا آنکه دو دستش قطع شد. لذا خداوند عزّوجلّ در عوض، دو بال به او عطا کرد تا همراه ملائکه در بهشت پرواز کند، همان طور که به جعفر بن ابی طالب(ع) هم دو بال عطا فرمود و به تحقیق، حضرت عبّاس(ع) نزد پروردگار مقام و منزلتی دارد که روز قیامت همه شهدا به آن مقام و منزلت غبطه می خورند.»
منبع: ابن بابويه، محمّد بن على، «الأمالي»، تهران، کتابچی، چاپ ششم، 1376، ص 462.