حضرت محمد صلی الله علیه و آله هر روز وقتی می‌خواست از خانه بیرون برود در آینه نگاه می‌كرد و یكبار آینه نبود در ظرف آب عمامه خودش را درست می‌كرد.
یكبار عطر نداشت روسری خانمش را گرفت، دید بوی عطر می‌دهد نم كرد، و روسری خانمش را به سر و گردنش مالید.
در تاریكی كه پیغمبر راه می‌رفت، می‌گفتند: این پیغمبر است. می‌گفتند: از كجا؟ می‌گفت: بوی عطر می‌داد. یعنی وقتی شب در تاریكی افراد همدیگر را نمی‌دیدند از بوی عطر می‌فهمیدند كه ایشان پیغمبر است.
منبع:
کانال سخنان حجت الاسلام قرائتی
تبیان
