مولوی تمثیل آورده است که فردی نشسته بود و "یاربّ" می‌گفت.
شیطان بر او ظاهر می‌شود و می‌گوید: تابه حال این همه "یاربّ" گفته‌ای، چه فایده داشته است!؟
مرد دلش شکست و از دعا کردن منصرف شد و خوابید. شب کسی به خواب او آمد و گفت چرا دیگر "یاربّ" نمی‌گویی!؟
جواب داد: چون جوابی نمی‌شنوم و می‌ترسم از درگاه خدا مردود باشم، پس چرا دعا بکنم!؟
گفت خدا مرا فرستاده است تا به تو بگویم این "یاربّ" گفتن‌هایت همان لبّیک و جواب ماست!
یعنی اگر خداوند نخواهد صدای ما به درگاهش بلند شود، اصلاً نمی‌گذارد " یاربّ" بگوییم!
منبع:
نکته‌ها از ناگفته‌ها ص ۴۹؛ به نقل از کانال تلگرام نجات از گناه
تبیان
