هتل چلسی، معروفترین هتل تسخیر شده نیویورک

«هتل چلسی» از جمله هتل‌های تسخیر شده و معروفی است که در شهر نیویورک واقع شده و داستان‌های ارواح بسیاری پیرامون آن بر سر زبان‌ها است.

«هتل چلسی» که به عنوان «چلسی هتل» و نیز به صورت ساده «چلسی» شناخته می‌شود، یکی از معروف‌ترین بناهای تاریخی و ارزشمند شهر نیویورک آمریکا است. طبق صحبت‌های افراد محلی، این هتل یکی از تسخیرشده‌ترین مکان‌های شهر نیویورک است که مدت‌ها است به اشکال مختلف مورد توجه قرار گرفته است.

این هتل در همسایگی منهتن واقع شده است و عمده شهرتش به دلیل شماری از افراد معروفی است که در ادوار مختلف تاریخی در آن اقامت داشته‌اند. در واقع فهرستی از هنرمندان بنام عرصه‌های مختلفی همچون سینما، موسیقی، ادبیات و نقاشی مدتی در این هتل سکونت داشتند.

در قالب این مطلب مختصری از تاریخچه‌ی این هتل و نیز داستان شماری از معروف‌ترین ارواح ساکن این هتل و شایعات پیرامون حضور آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد، با ما در این گشت و گذار همراه باشید.

تاریخچه

شاید پیش از صحبت کردن از بعد ماورایی و ترسناک این هتل، بهتر است اندکی بیشتر در مورد تاریخچه‌ی این هتل بدانیم که از قضا پیوندی عمیق با حال و هوای امروز آن دارد. بنای این هتل در فاصله سال‌های ۱۸۸۳ تا ۱۸۸۴ ساخته شد و بلافاصه مهمانان عالی‌قدر آن اجازه یافتند در اتاق‌ها سکونت کرده و از جو باشکوه و دلفریب آن لذت ببرند. این هتل از سوی دیگر امکان اقامت طولانی مدت را برای مهمانان خود مهیا کرده بود، به طوری که بسیاری ماه‌ها در این هتل زندگی می‌‎کردند.

ساختمان هتل چلسی دوازده طبقه داشته و نمای آن با آجرهای قرمز، زیبا و چشم‌نواز است. معماری این هتل به نوعی به سبک گوتیک ویکتوریایی معروف است و طراح آن «هوبرت، پیرسون و شرکا» (Hubert, Pirrson & Company) است. موارد بسیاری وجود دراد که این هتل زیبا را از دیگر همتایان خود متمایز کرده و باعث جلوه‌ی بیشتر این هتل است. مواردی همچون بالکن‌های فلزی و البته پلکان بزرگ و باشکوهی که یکسره تا طبقه‌ی دوازدهم ساختمان بالا رفته است.

در هنگام ساخت، این هتل به عنوان بلندترین ساختمان شهر نیویورک شناخته شده و به شهرت رسیده بود. اما علی‌رغم این حجم از شهرت، عمر خوشبختی و رونق این هتل بسیار کوتاه بود و سرانجام به دلیل پاره‌ای مشکلات مالی، مدیریت هتل دچار دردسر شده و در نهایت درهای هتل چلسی به دلیل ورشکستگی به روی مهمانان بسته شد.

البته این مسائل مالی مستقیما از مشکلات اقتصادی آن زمان سرچشمه می‌گرفت، از سوی دیگر نقل مکان بسیاری از ساختمان‌های محلی تئاتر و سینما به مکان‌های دور از هتل، دیگر دلیل شکست مدیریت هتل چلسی بود. اما در سال ۱۹۰۵ این هتل دیگر بار زیر نظر مدیریت جدید بازگشایی شد، اما تنها در حدود دو دهه بعد، این هتل برای دومین بار طعم ورشکستگی را چشید.

در ادامه و در سال ۱۹۳۹، سه نفر به نام‌های «جولیوس کراس» (Julius Krauss)، «دیوید بارد» (David Bard) و «ژوزف گراس» (Joseph Gross) برای خرید هتل اقدام کردند. این سه مالک جدید تملک این ساختمان را تا نخستین سال‌های دهه‌ی ۱۹۷۰ در اختیار خود داشتند. بعد از مرگ هر سه مالک، این هتل به صورت رسمی به «استنلی بارد»، پسر یکی از شرکا واگذار شد. تحت مدیریت او، این هتل بار دیگر رونق پیدا کرده و مورد توجه هنرمندان قرار گرفت. به طوری که شاهد اقامت کوتاه و بلند بسیاری از هنرمندان مطرح آن دوران در این هتل بودیم.

گذشته از تمام این مسائل موجود، در طول سالیان متوالی این ساختمان مالکان متعددی به خود دید که هرکدام چند صباحی مسئولیت آن را پذیرفته و سپس کار را به دلایل مختلف رها کردند. اما جدا از مالکان، مهمانان این هتل نیز از وضعیت مشابه برخوردار هستند. شماری از آنها مدت‌ها در این هتل اقامت داشتند و حتی در همین هتل جهان مادی را ترک کرده و روانه‌ی دنیای ارواح شدند.

در واقع افراد معروف بسیاری در این هتل اقامت داشته‌اند و همین مسئله هم به صورت غیر مستقیم باعث شده که شایعات پیرامون حضور این افراد متشخص، به نوعی به شهرت هر چه بیشتر هتل چلسی کمک کند. در فهرست بلند بالای این مهمانان معروف می‌توان به اسامی همچون نویسنده معروف «مارک تواین»، نمایش نامه نویس بنام «آرتور میلر»، «تنسی ویلیامز»، «دیلان توماس» و «مدونا» اشاره کرد. دیلن توماس قطعه‌ای مهم را در این هتل نوشت، «آرتور سی کلارک» کتاب «۲۰۰۱: یک ادیسه فضایی» را در همین مکان به رشته تحریر درآورد و آرتور میلر بعد از جدایی از «مریلین مونرو» مدتی را در این هتل اقامت کرد و حتی قطعه‌ای کوتاه به نام «The Chelsea Affect» را در همین رابطه نوشت.

اما صرف‌نظر از بعد تاریخی و روزهای طلایی، هتل چلسی نیز همچون بسیاری دیگر از ساختمان‌های این چنینی در اقصی نقاط جهان، صحنه مرگ و حتی قتل بوده است و به همین دلیل نیز رابطه‌ای ناخواسته با دنیای گردشگری وحشت برقرار کرده است.

یکی از ارواح معروف هتل چلسی متعلق به زنی جوان به نام «نانسی اسپانگن» (Nancy Spungen) است، دختری که در طول زندگی پر فراز و نشیب خود تجربیات تلخ و شیرین بسیاری را پشت سر گذاشته و البته آخرین نفس‌های خود را نیز در هتل چلسی کشید. نانسی در سن هفده سالگی خانه را ترک کرده و در جستجوی کار به نیویورک سفر کرد. او سرانجام با نوازنده‌ی گیتار بیس «سید ویشس» (Sid Vicious) آشنا شد و روابط آنها رفته رفته شکل جدی‌تری به خود گرفت. به طوری که آنها در سال ۱۹۷۸ به هتل چلسی نقل مکان کردند.

اما این دو اغلب به دلیل مشکلات متعدد از جمله اعتیاد به مواد مخدر با یکدگیر درگیر داشته و اوضاع بین آن دو روال خوشایندی نداشت. سرانجام در دوازدهم اکتبر سال ۱۹۷۸، جسد بی‌جان نانسی کف حمام اتاق‌شان پیدا شد، در حالی که زخمی عمیق روی شکم داشت. آلت قتاله چاقویی متعلق به سید بود و به همین دلیل پلیس او را به جرم قتل نانسی دستگیر کرد. سید در انتظار برگزاری دادگاه بود که به دلیل استفاده بیش از حد از مواد مخدر جان خود را از دست داد. بسیاری باور دارند که امروزه این زوج در زمره‌ی ارواح معروف این هتل جایگاهی خاص را به خود اختصاص داده‌اند.

دیگر مرگ پرسروصدای رخ داده در هتل چلسی، مرگ شاعر و نویسنده‌ی معروف «دیلن مارالیس توماس» (Dylan Maralis Thomas) است که مدت‌ها قبل از ماجرای نانسی جوان و در نهم ماه نوامبر سال ۱۹۵۳ اتفاق افتاد.

در اکتبر سال ۱۹۵۳ آقای توماس به نیویورک سفر کرد. طبق گفته‌های اطرافیان این ترانه سرا، دیلن توماس در همان زمان نیز از مشکلات متعدد سلامتی رنج می‌برد. از جمله این مشکلات می‌توان به بیهوشی‌های موقت که به صورت مرتب رخ می‌دادند و نیز مشکلات قلبی اشاره کرد. همچنین او از مشکلات تنفسی نیز رنج برده و همیشه اسپری تنفسی به همراه داشت و دلیل اعتیاد و استفاده زیاد از نوشیدنی‌های مضر، این مشکلات تشدید هم شده بودند.

در آن زمان بسیار معتقد بودند که علت فوت دیلن توماس، مسمومیت با الکل بوده است، اما این خلاف گفته‌های پزشکانی بود که او را چندین بار قبل از مرگ ویزیت کرده بودند. طبق نظر دکترها، علت مرگ او عوارض ناشی از برونشیت، ذات‌الریه و نیز افزایش شمار گلبول‌های سفید خون اعلام شد. به هر حال از زمان مرگ تاکنون، دیلن توماس ترانه سرا نیز به فهرست دیگر ارواح معروف و جاودانه این هتل اضافه شده است.

افراد بسیاری ادعا کرده‌اند که به دفعات با روح او و در موقعیت‌های مختلف مواجه شدند و این مواجهه به ویژه در اطراف اتاق ۲۰۶ بسیار بیشتر بوده است، اتاقی که آقای توماس در همان جا دار فانی را وداع گفته بود.

به هر حال این تنها گوشه‌ای از رخدادهای معروف و افراد مشهوری است که به نوعی با این هتل در پیوندی ناگسستنی به سر برده و به این راحتی مایل به ترک آن نیستند. و البته به همین دلیل هم هتل چلسی یکی از تسخیر شده‌ترین مکان‌های شهر نیویورک است. در نوامبر سال ۲۰۱۱ این هتل به دلیل عملیات مرمت و بازسازی گسترده تعطیل شد، هر چند ساکنان قدیمی همچنان در آن سکونت دارند. در سال ۲۰۱۳ این هتل باز هم مالکی جدید به خود دید که قرار است مجددا ساختمان هتل را در سال ۲۰۱۸ بازگشایی کند.

در نهایت اگر شما هم به مسائل و تجربیات ماورایی علاقه دارید، شاید باید سری به هتل چلسی زده و خود از چند و چون اتفاقات عجیب آن آگاه شوید.