بنای تاريخی ، مذهبی مسجد کبود از آثار ارزشمند دوره قراقويونلو ، به دستور جهانشاه بن يوسف از فرمانروايان سلسله قراقويونلو و به سر کاری عزالدين قاپوچی بنا گرديده است. ساختمان آن با استناد کتيبه برجسته سر درب به سال 870 ه.ق به اتمام رسيده است. بنای اصلی در مقام مسجد مقبره دارای صحن وسيعی بوده که در آن مجموعه ای از ساختمانها از جمله مدرسه ، حمام ، خانقاه ، کتابخانه و ... ساخته شده بود که متأسفانه آثاری از آنها به جا نمانده است. خصوصيت بارز و شهرت وافر مسجد کبود با معماری ويژه تلفيقی و اعجاب انگيز آن بيشتر به خاطر کاشی کاری معرق ، تلفيق آجر و کاشی ، اجرای نقوش پرکار در حد اعجاز آن می باشد که زينت بخش سطوح داخلی و خارجی بنا بوده و با توجه به اين عظمت و زيبايی لقب فيروزه اسلام يافته است.
