هفته گذشته پديده قرن يعني اينترنت، چهلمين سالروز تولد خود را پشت‌سر گذاشت. اينترنت ابزار ارتباطي نويني است كه به مراتب سريع‌تر از روزنامه، راديو و تلويزيون جاي خود را در زندگي ما باز كرد به نحوي كه امروزه حتي تصور نبود اينترنت براي بسياري نگران‌كننده است.
اما اينترنت گذشته از فوايد بيشمارش در تسهيل زندگي، كاهش هزينه‌ها، افزايش بهره‌وري و هزاران قابليت ديگر، با چالش‌ها و مشكلات زيادي نيز طي 40 سال گذشته مواجه بود؛ مشكلاتي كه همزمان با بزرگ شدن اينترنت بزرگ‌تر و مخرب‌تر مي‌شوند.
يكي از اصلي‌ترين مشكلات پس از فراگير شدن اينترنت، به خلق بدافزارها يا كدهاي مخربي كه از آنها با عنوان ويروس يا كرم‌هاي اينترنتي ياد مي‌شود، مربوط است.
به همين منظور هفته گذشته يك شركت امنيتي بنام در دنياي مجازي اقدام به معرفي مخرب‌ترين تهديدهاي اينترنتي در 40 سال گذشته كرد.
موريس، نخستين بدافزار يا ويروس اينترنتي محسوب مي‌شود كه سال 1988 و بدون هدف تخريبي منتشر شد، اما اين ويروس حاوي خطايي بود كه 10 درصد از 60 هزار رايانه اوليه متصل به اينترنت را از كار انداخت و نخستين هشدار به كارشناسان براي امكان طراحي و توزيع بدافزارها به شمار مي‌رود.
اما پس از اين ويروس نه چندان خطرناك، ويروس‌هايي آمدند كه اصلا شوخي نداشتند.
دوستت دارم نام يكي از اين ويروس‌هاي خطرناك بود كه تا سال 2000 بالغ بر 50 ميليون رايانه را در سراسر دنيا آلوده كرد به نحوي كه سازمان سيا، پنتاگون و نهادهاي امنيتي مهم در انگلستان براي مصون ماندن از خطر اين ويروس، خدمات ايميل خود را از كار انداختند.
جالب آن كه در نهايت مشخص شد نويسنده اين ويروس يك فيليپيني است كه در نهايت و به علت پيش‌بيني نشدن قانون و مجازاتي در اين كشور هيچ برخوردي نيز با وي صورت نگرفت.
كانفيكر ناميك كرم اينترنتي ديگر بود كه روزانه 50 هزار قرباني مي‌گرفت. روش كار اين كرم اينترنتي نيز به اين ترتيب بود كه اطلاعات محرمانه و شخصي كاربران آلوده را براي طراحان اين بدافزار ارسال مي‌كرد. كانفيكر آنقدر پيش رفت كه غول رايانه‌اي جهان يعني مايكروسافت تنها براي كمك به شناسايي طراحان آن جايزه‌اي 250 هزار دلاري در نظر گرفت.
مليسا، نام يكي ديگر از ويروس‌هاي خطرناكي بود كه توجه تمام رسانه‌هاي جهان را به خود جلب كرد. علت توجه به ويروس مذكور نيز سرعت بسيار بالا و نگران‌كننده فراگيري آن بود به نحوي كه اين ويروس ظرف 6 سال همچنان قدرت تخريبي و مهار ناشدني خود را حفظ كرده و در نهايت تا سال 2005 حدود 15 تا 20 درصد رايانه‌هاي جهان را آلوده كرد.
اسلمر را خيلي‌ها به خاطر دارند. اين ويروس كارش از آلوده كردن رايانه‌ها فراتر رفت و حتي به صورت موقت اينترنت را از كار انداخت.
ويروس اسلمر ظرف 10 دقيقه، نزديك به 75 هزار قرباني گرفت، موضوعي كه بسياري از كشورها را به اين فكر انداخت كه با يك حمله سازمان يافته و عظيم به زيرساخت‌هاي ارتباطي خود مواجه شده‌اند اما در همان زمان يك كرم اينترنتي به نام نيمدا نيز توانست طي 24 دقيقه و از طريق سوار شدن روي حجم بالاي ارسال ميليون‌ها ايميل در طول روز به صدر فهرست ويروس‌هاي زمان خود برسد.
اما ويروس‌هايي هم در دنياي اينترنت به گردش افتادندكه هدف اصلي‌شان سرقت اطلاعات كاربران نبود، بلكه آنها به دنبال از كار انداختن سايت‌هاي اينترنتي بودند.
«كدرد» ازجمله اين كرم‌هاي اينترنتي بود كه ظرف مدت كوتاهي 359 هزار سايت را در دنيا آلوده كرد.
بلستر نام ويروس ديگري بود كه ثروتمندترين مرد جهان يعني بيل گيتس را هدف قرار داده بود و پس از آلوده كردن رايانه‌ها پيغام مي‌داد كه آقاي بيل گيتس تقصير شماست؛ به جاي پول درآوردن، نرم‌افزارهايت را درست كن!
ويروس ساسر نيز ويروسي بود كه بسياري از شركت‌هاي بزرگ هواپيمايي را با بحران مواجه كرد و موجب لغو پروازهاي زيادي در دنيا شد. اين ويروس را يك نوجوان 17 ساله آلماني نوشته بود كه پس از دستگيري و به علت نرسيدن به سن قانوني محكوميتش به آينده موكول شد.
