باشگاه خبرنگاران/ سی‌وسومین دعا از صحیفه سجادیه، در ۶ فراز با پرداختن به موضوع آن طلب خیر از خداوند تنظیم شده است.
در این گزارش می خوانیم که:
* از خدا بخواهیم خیر و نیکی و از هر چیز بهترین را برای ما برگزیند.
* از خداوند بخواهیم آنچه نیک و درست است به ما بفماند تا بدانیم و عمل کنیم.
* شناخت خیر موجب می‌شود انسان راضی شود به آنچه خداوند برایش مقدر کرده است.
* در برابر آنچه خدا برای ما خواسته، تسلیم باشیم و نخواهیم آنچه به تأخیر انداخته، پیش افتد و آنچه پیش انداخته، به تأخیر افتد.
وَ کانَ، مِنْ دُعَائِهِ علیه‌السلام فِی الِاسْتِخَارَةِ:
و از دعاهای آن حضرت(ع) در طلب خیر از خداوند:
اللَّهُمَّ إِنِی أَسْتَخِیرُک بِعِلْمِک، فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْضِ لِی بِالْخِیرَةِ وَ أَلْهِمْنَا مَعْرِفَةَ الِاخْتِیارِ، وَ اجْعَلْ ذَلِک ذَرِیعَةً إِلَی الرِّضَا بِمَا قَضَیتَ لَنَا وَ التَّسْلِیمِ لِمَا حَکمْتَ فَأَزِحْ عَنَّا رَیبَ الِارْتِیابِ، وَ أَیدْنَا بِیقِینِ الْمُخْلِصِینَ.
خداوندا از تو به سبب دانشت [که بر همه چیز آگاهی] درخواست خیر دارم. پس بر محمد و آلش درود فرست، و در حقّم به خیر حکم کن، و شناخت آنچه را که برایمان اختیار کردی به ما الهام فرما، و آن را برای ما سبب خشنودی به قضایت، و تسلیم به حُکمت قرار ده، پس دلهره شک را از ما دور کن، - و ما را به یقین مخلصین تأیید فرما.
وَ لَا تَسُمْنَا عَجْزَ الْمَعْرِفَةِ عَمَّا تَخَیرْتَ فَنَغْمِطَ قَدْرَک، وَ نَکرَهَ مَوْضِعَ رِضَاک، وَ نَجْنَحَ إِلَی الَّتِی هِی أَبْعَدُ مِنْ حُسْنِ الْعَاقِبَةِ، وَ أَقْرَبُ إِلَی ضِدِّ الْعَافِیةِ حَبِّبْ إِلَینَا مَا نَکرَهُ مِنْ قَضَائِک، وَ سَهِّلْ عَلَینَا مَا نَسْتَصْعِبُ مِنْ حُکمِک
و ما را دچار فروماندگی از معرفت آنچه برایمان اختیار کرده‌ای مکن، که قدر حضرتت را سبک انگاریم، و مورد رضای تو را ناپسند داریم، و به چیزی که از حسن عاقبت دورتر، و به خلاف عافیت نزدیک‌تر است میل پیدا کنیم. آنچه را از قضای خود که ما از آن اکراه داریم محبوب قلبمان کن، و آنچه را از حکم تو سخت می‌پنداریم بر ما آسان ساز.
وَ أَلْهِمْنَا الِانْقِیادَ لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَینَا مِنْ مَشِیتِک حَتَّی لَا نُحِبَّ تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ، وَ لَا تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ، وَ لَا نَکرَهَ مَا أَحْبَبْتَ، وَ لَا نَتَخَیرَ مَا کرِهْتَ.
و گردن نهادن به آنچه از مشیت و اراده‌ات بر ما وارد آورده‌ای به ما الهام فرما، تا تأخیر آنچه را تعجیل فرمودی، و تعجیل آنچه را به تأخیر انداختی دوست نداریم، و هر آنچه محبوب توست ناپسند ندانیم، و آنچه را تو نمی‌پسندی انتخاب نکنیم.
وَ اخْتِمْ لَنَا بِالَّتِی هِی أَحْمَدُ عَاقِبَةً، وَ أَکرَمُ مَصِیراً، إِنَّک تُفِیدُ الْکرِیمَةَ، وَ تُعْطِی الْجَسِیمَةَ، وَ تَفْعَلُ مَا تُرِیدُ، وَ أَنْتَ عَلَی کلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ.
و کار ما را به آنچه عاقبتش پسندیده تر، و مآلش بهتر است پایان بخش، که تو عطای نفیس مرحمت می‌کنی، و نعمت‌های بزرگ می‌بخشی، و هر چه می‌خواهی آن کنی، و بر هر چیز قدرت داری.
