گرچه حضرت نوح و موسی (ع) هر دو جزء پیامبران الوالعزم‌اند، ولی از آن جا که در میان انبیاء الوالعزم برخی بر بعضی دیگر برتری دارند، لذا از آموزه‌های قرآنی بدست می‌آید که امکان دارد حضرت نوح از برخی جهات بر حضرت موسى برتری داشته باشد مثلاً خداوند درباره حضرت نوح فرمود: «سلامٌ على نوح فی العالمین»(1) یعنی سلام باد بر نوح در میان جهانیان.
در تبیین این آیه گفته شده است: آنچه از توحید و دیگر معارف الهی بر روی زمین هست، محصول تعلیمات حضرت نوح است از این رو او شیخ الانبیاء است و اولین شریعتی که بر بشر نازل شده، ظاهراً توسط حضرت نوح بوده است.(2)
جالب است که کمتر سلامی در قرآن به این گستردگی و وسعت درباره کسی بود که خدا با او سخن گفت و درجات بعضی از آنان را بالا برد.
از تعبیر «فضّلنا» به روشنی بدست می‌آید که همه انبیاء الهی با این که از نظر نبوت و رسالت مثل هم‌اند ولی از نظر مقام یکسان نیستند، زیرا هم شعاع مأموریت آنان متفاوت بوده و هم میزان فداکاری‌های آنان با هم تفاوت داشته است، چه این که تعبیر «رفع بعضهم درجات» نیز ناظر به تفاوت درجة انبیاء است(5). ولی به طور مشخصی گفته نشده که چه کسی بر چه کسی برتری دارد و یا مرتبة ایمان کدام پیامبر بر مرتبه ایمان دیگری برتری است.
1ـ سوره صافات آیه 79.
2ـ ر،ک: جوادی آملی، سیرة پیامبران در قرآن، ج 6، ص 244، نشر مرکز اسراء 1376ش.
3ـ ر،ک: تفسیر نمونه، ج 19، ص 83، نشر دار الکتب الاسلامیه تهران 1379ش.
4ـ سوره بقره آیه 253.
5ـ ر،ک: تفسیر نمونه، ج 2، ص 252.
منبع: t-pasokhgoo.ir
