آیه 27 سوره عنکبوت می‌‌فرماید: و اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم و در فرزندان او پیامبرى و کتاب نهادیم. و پاداشش را در دنیا دادیم، و او در آخرت از صالحان است.[1] بنابر این، عبارت «جَعَلْنا فی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ»، هیچ دلالتی ندارد که پیامبران منحصر در خاندان ابراهیم(ع) باشد، و در نسل دیگران پیامبری نباشد. و به اصطلاح «وصف مفهوم ندارد»، به این معنا که اگر مثلاً گفتیم فرزندان شیخ صفی الدین اردبیلی در ایران حکومت کردند به این معنا نیست که دیگران در ایران حکومت نکردند. به سخن دیگر، اثبات شیء نفی ماعدا نمی‌کند، بر این اساس، آیه شریفه تنها به این مطلب اشاره دارد که سلسله نبوت در خاندان ایشان ادامه یافته است. بر این اساس تعارضی میان آیات وجود ندارد.
همچنین است واژه «الْکِتابَ» که پس از واژه «النُّبُوَّةَ» در آیه بیان شده است. هیچ مفسری نگفته که آیه در بیان آن است که کتاب انحصاراً به ابراهیم داده شده است.
[1]. «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ جَعَلْنا فی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْکِتابَ وَ آتَیْناهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیا وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحینَ».
