روزي ابوحنفيه از راهي مي گذشت.کودکي را ديد که در گل مانده بود.

گفت گوش دار تا نيفتي.

کودک گفت:افتادن من سهل است،اگر بيفتم تنها باشم.

اما تو گوش دار که نيفتي،چون اگر پاي تو بلغزد همه مسلماناني که دنبال تو روانند خواهند افتاد و آن زمان برخاستن همه کار دشوار است