♠♠♠ تازه های مکانهای تفریحی ايران ♠♠♠

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیز

گردشگری، سیاحت یا توریسم به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سال‌های اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود. به کسی که گردشگری می‌کند گردشگر، سیاح یا توریست گفته می‌شود. واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط اقدام به مسافرت کردن نمودند. از زمانی که مردم توانایی مالی بیشتری پیدا کردند و عمرشان طولانی‌تر شد، این امر ممکن شد.

اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ یا طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده‌اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص. به طور مثال برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری، آموختن زبان‌های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمان‌یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است.

در این تایپیک به معرفی مناطق مختلف گردشگری کشور پرداخته و سعی می کنیم از جای جای وطن عزیزمون زیباهایی رو قرار دهیم. شما نیز می توانید منطقه خودتون رو در این تایپیک معرفی کنید.

هر روز سعی خواهد شد تایپیک آپدیت شود

دره ستاره ها

در اطراف قشم دره فرسایشی زیبایی وجود داره که به دلیل شکل ظاهری عجیب و وسیعی که داره به دره ستاره ها معروفه و بومیان عقیده دارن به دلیل سقوط یک ستاره از آسمان این اشکال ایجاد شده. ولی درواقع به دلی تندبادها و باران های موسمی این دره ایجاد شده است.

دره ستاره ها در قشم

بومی ها شب های این دره رو زمان آمد و شد ارواح و اشباح می دانند. در گویش محلی به این منطقه "استار اوتیده " می گویند. گردش هوا در دره و تولید صدا باعث شده برخی از ورود به دره در هنگامه شب خودداری می کنند. وجود همین داستان های خیال انگیز و شکل و شمایل صخره های این منطقه از جزیره قشم باعث شده که از دره ستاره ها یا دره ستارگان به عنوان یکی از عجایب هفتگانه قشم نام برده شود و گردشگران جزیره در بازدید خود از جاذبه های گردشگری جزیره، بازدید این منطقه رو هم در برنامه های خود قرار بدهند. تقریبا تمام تندیس های موجود در این دره، خاکی و به نوعی یاد آور کلوت های کویر لوت است. درست مانند کویر که می شود ستاره ها را در دست جای داد اینجا هم به هنگام شب ستاره ها نزدیک تر به نظر می رسند.

 منبع: hamgardi.com



کال جنی در استان خراسان جنوبی قرار دارد

کال جنی در موقعیت جغرافیایی 33° 49′ 24.77″ N 56° 50′ 4.23″ E در استان خراسان جنوبی قرار دارد. کال اصطلاحی است که به دره یا مسیر ایجاد شده به وسیله سیلاب ها و جریان آب اطلاق می شود. کال جنی یا دره جن ها دره ای است که در شمال طبس و در اطراف روستای ازمیغان و در امتداد خروجی قناتی که در نزدیکی آن قرار دارد واقع شده است و 35 کیلومتر با شهرستان طبس فاصله دارد.

دره ای زیبا و حیرت انگیز که بومیان قدیمی آن را دره جن ها نامیده اند و آن را خوف انگیز و محل زندگی ارواح و جن ها میدانستند. برای دست یابی به کف دره نیازمند آشنایی به منطقه است. دره دارای دیواره های بلند و پرشیب است که وارد شدن به آن میتواند خطراتی به همراه داشته باشد. وجود تونل ها و خانه هایی بنام خانه گبرها در دل دیواره ها که برای سکنای زرتشتیان زمان خود ساخته شده است از دیگر جدابیتهای این دره است. ساخت این تونلها و حفرها احتمالا به زمان ساسانیان بازمیگردد. این حفره ها و تونلها در دامنه جداره های این دره قرار گرفته اند. مسیر دسترسی به این حفره ها بسیار دشوار است. در مسیر این حفره ها تونل هایی دیده می شد که احتمالا راه های ارتباطی آنها با هم بوده است.

بومیان قدیمی کال جنی،  را دره جن ها نامیده اند و آن را خوف انگیز و محل زندگی ارواح و جن ها میدانستند

 
پس از جدا شدن از جاده آسفالت و دو راهی استخر شاعر و طی حدود ۵ کیلومتر جاده خاکی به محل دره ای می رسیم. از دو مسیر می توان وارد این دره شد. یکی انتهای جاده خاکی که به واقع ابتدای این دره می باشد و متصل به کوه است و دیگری میانه های این جاده خاکی که می توان از طریق یک شکاف ایجاد شده بوسیله فرسایش به درون دره راه یافت. ما راه ابتدایی را توصیه می کنیم. در این محل که متصل به کوه می باشد چشمه آبی روان است که یک منطقه سرسبز را ایجاد کرده است. درختان در هم تنیده نخل که بصورت خودرو روییده اند و نیزار را می توان در اینجا مشاهده کرد.

از این محل میسر آب را دنبال کرده و چشم اندازهای زیبای طبیعی آن را مشاهده می کنیم. در طول این دره بر اثر فرسایش باد و آب ،نقوش و پستی و بلندیهای شگرف و زیبایی ایجاد شده است. در طول مسیر نیزارها و تک درختان نخل را در چند قسمت شاهد هستیم. در قسمتهایی می توان دره را به شکل U و در بعضی نقاط به شکل V مشاهده نمود . در بعضی نقاط هم همگرایی دو دهنه دره را در قسمت بالایی آن می بینیم که بی نظیر است.

دره ی جن ها دارای دیواره های بلند است که وارد شدن به آن میتواند خطراتی به همراه داشته باشد

 
دره را که ادامه می دهیم در نقاطی آبشارهای کوچک که در زبان محلی شلن (sholan) نامیده می شود وجود دارد . در جاهایی آب بصورت حوضچه هایی جمع شده که در فصل تابستان مناسب برای آب تنی و فرار از گرمای طاقت فرسای هواست و بالاخره در محلی این آب بوسیله راه آب و تونلهایی که توسط اهالی روستاهای پایین این منطقه ایجاد شده به داخل قنات هدایت می شود.

در این محل فرسایش آب به اوج خود رسیده و نقوش و برجستگیها و خلل و فرج عجیبی را در کف رودخانه ایجاد کرده است. بعد از این منطقه دیگر دره خشک و بی آب و علف می شود. آب به داخل قنات هدایت شده و دره بی نصیب از آب. کمی دیگر در مسیر دره به راه خود ادامه می دهیم که در دیواره دره حفراتی نگاه ما را متوجه خود می سازد.

.............

 
شاید در نگاه اول احساس کنیم که اینها نیز حاصل فرسایش طبیعت باشد اما با کمی کنکاش می یابیم که اینها ساخته دست بشر است. در ارتفاع ۲ متری از سطح زمین چاه ورودی قرار دارد که با کمک یک همراه می توان به درون آن رفت و سپس از این چاه که حدود ۷-۸ متر ارتفاع دارد و بوسیله جای دست ها و حفرات بدنه آن بالا می رویم و به تالاری بر می خوریم. در دو طرف این تالار دو دالان قرار دارد و هر کدام شامل چندین اتاق می باشد. همه اینها بوسیله بشر و در دل دیواره این دره عجیب پدید آمده است. هنوز می توان رد تیشه معماران آن را بر در و دیوار اتاقکها مشاهده نمود. طبق نظر کارشناس سازمان میراث فرهنگی تاریخ بنای این مکان به دوره ساسانیان بر می گردد و به نظر می رسد محل چله نشینی یکتا پرستان بوده است.

اگر مسیر دره را باز هم بسمت انتهای دره ادامه دهیم به یک محل دیگر اینچنینی بر می خوریم که بر اثر فرسایش سیلابهای موسمی، چاه و محل دسترسی از پایین دره به اتاقکهای آن از بین رفته و دسترسی به آن را از راه پایین دره غیر ممکن کرده است.

در سال ۱۳۸۰ یک مربی صخره نوردی از فدراسیون کوهنوردی از بالای دره و بوسیله ایجاد کارگاه فرود به داخل آن رفته و مشاهدات وی حاکی از شباهت این محل با اتاقکهای قبلی بوده است. 

منبع: seeiran.ir



کمیش دپه یکی از شهرهای استان گلستان می‌باشد

کمیش دپه یکی از شهرهای استان گلستان می‌باشد. این شهر در شمالی‌ترین قسمت حاشیه شرقی دریای خزر قرار دارد و از طرف شمال به کشور ترکمنستان، از جنوب به بندرترکمن، از شرق به آق قلا و از طرف غرب به دریای خزر ختم می‌شود. این شهر با بندر ترکمن حدود ۱۹٫۵ کیلومتر فاصله دارد.

سندهای تاریخی بی شماری هست که نشان می دهد «گمیشان» یکی از هسته های یک جانشینی اشکانیان بوده، آن هم درست زمانی که «گرگان رود» از وسط این شهر می گذشت و به دریای خزر می ریخت.
 
به همین خاطر است که برخی از تاریخ دانان می گویند که کالاهایی که استان گلستان می آمده، بعد از عبور از بندر ترکمن و بندرگز، در ساحل گمیشان روزی زمین گذاشته می شده تا فردا صبح، با کشتی به سوی شمال و غرب دریای خزر برود و این یعنی، گمیشان درست ایستگاه پایانی مسیر خاکی جاده ابریشم و آغاز جاده ابریشم آبی است. پس کجا هستیم؟ جایی در حاشیه استان گلستان، آن جا که شهر کوچک و کم جمعیت گمیشان، با خانه هایی باقی مانده ار روزگاری دور، سبک معماری متفاوتی را در شهر به نمایش گذاشته اند.

کمیش دپه، در شمالی‌ترین قسمت حاشیه شرقی دریای خزر قرار دارد

 
  خانه هایی که سوغات دریا هستند
 اگر در گمیش تپه قدم بزنید، محال است که این شهر را با شهر دیگری در ایران اشتباه بگیرید. این شهر به خاطر ساختمان های چوبی دو، سه طبقه اش در هیچ کجای دنیا مثل و مانندی ندارد. اما چرا در یک شهر ساحلی و در جغرافیایی کم درخت، اصیل ترین خانه ها. خانه های چوبی گران قیمتی هستند که برای ساخت هر کدام شان به چندین الوار بزرگ چوب نیاز بوده؟ نعمت الله آرمیده را در گمیشان پیدا می کنم تا به سوالاتم جواب بدهد. او کارشناس تاریخ این خانه هاست و می داند که روح بلندپرواز چه هنرمندانی در ساختن این خانه ها نقش داشته است.
 
روایت آرمیده این است که این بناها در فرم کلی خود، بیشتر تحت تاثیر عوامل جغرافیایی منطقه شکل گرفته اند. نزدیکی به دریا و بالا بودن سطح آب های زیرزمینی با افزایش میزان نزولات جوی و نزدیکی به مناطق جنگلی از جمله عوامل محیطی هستند که به نوعی معماری بافت قدیم گمیشان را تحت تاثیر قرار داده است. عامل دیگری که در فرم کلی این ساختمان ها نقش داشته، تاثیرپذیری ذوق عمومی و معماری آن روزگار از سبک معماری روسی است. 

 اگر در گمیش تپه قدم بزنید، محال است که این شهر را با شهر دیگری در ایران اشتباه بگیرید

  
زندگی قاجاری یک بندر
 و با گفتن این جمله، کمی در خیابان های شهر می چرخیم و آرمیده ادامه می دهد: «به نظر می رسد در دوران پادشاهی مظفرالدین شاه و محمدعلیشاه قاجار برخی از تجار تراکمه از طریق تجارت دریایی و رفت و آمد به روسیه ثروتمند شدند. آنها با الهام از سبک معماری شهرهای روسیه به بنای ساختمان های چوبی در این شهر پرداختند.» و بعد از چند بازرگان گمیش تپه ای نام می برد؛ بزرگانی چون «آنه محمد ساری»، «عطا حاجی خوزین»، «آشور خزین» در گمیش تپه و «شوخبای» در روستای خواجه نفس که اگر خانه آن ها هنوز در شهر باشد، به نام خود آن ها شناخته می شود.
 
آرمیده معتقد است که ساخت این عمارت های مرتفع دو، سه طبقه ای، برای دور ماندن از رطوبت زمین و از سوی دیگر در بهره گیری بیشتر از باد، ریشه دارد که در واقع این بناها را می توان برون گرا دانست. اغلب این ساختمان ها تماما از چوب و الوارهایی که از روسیه تزاری وارد می شده، بنا شده اند و در ساخت آن ها معماری خاصی به کار گرفته شده است.»

نام محلی شهر کمیش دپه به معنی «تپه نقره‌ای» است

  
حکایت دریانوردان
 دوباره نقش دریا در زندگی مردم گمیشان پررنگ می شود؛ تصور کشتی هایی که از آن سوی آب ها، سبک زندگی را با خود برای این منطقه به ارمغان می آورده اند، توجهم را بیشتر به حرف هایش جلب می کند: «بخش عظیم این چوب ها و تخته ها (به خصوص از نوع نراد) از راه دریا و به وسیله تجار و دریانوردان ترکمن از روسیه و شهرهای هشترخان، بادکوبه و چند شهر دیگر به این جا حمل می شده اند.
 
در این مورد محمدعلی قورقانچی، مامور قشون دولت قاجار که به سال 1321 ه.ق از گمیش تپه دیدن کرده بود، در کتاب خود می نویسد: «... امروز از روسیه 150 باب مغازه چوبی به گمیش تپه آورده اند که خیلی قشنگ است و بازارشان رواجی دارد...» این البته تمام مصالح مورد نیاز این ساختمان ها نبود و مجبور بودند مقداری الوار هم از جنگل های جنوب لیوان و کردکوی تهیه کنند.
 
اگر داخل یکی از این خانه ها بروید، اتاق های تودرتو، دالان های طویل و شومینه های شان، منحصر به فرد است و حکایت از کار مهندسی و کارشناسی این بناها دارد. راه پله ها، نرده ها، ستون ها، در و پنجره، کف جلو ایوان اطاق ها و چوب کاری زیر سقف از مختصات کلی معماری و ساخت بناها در گمیشان بوده است.

گُمیشان به خاطر ساختمان های چوبی دو، سه طبقه اش در هیچ کجای دنیا مثل و مانندی ندارد

 
میراث فردا
 برای دیدن بخش های دیگر گمیشان باید آرمیده را ترک کنم. اما پیش از آن که خداخافظی بگوییم، چند خانه قدیمی را در گمیشان نشانم می دهد که به نام شناخته می شوند و می گوید: «باید حواس مان به این میراث تاریخی باشد. شهر گمیشان با داشتن همین خانه های منحصر به فرد می تواند حیات خود را تا سال ها از طریق گردشگری تامین کند،اما چه فایده که مسئولان به این مهم توجه ندارند و در عوض، بافت قدیمی شهر که چنین مروارید هایی در خود دارد، به محله ای برای افراد کم درآمد بدل شده.»
 
اسم چند محله از محله های قدیمی گمیشان را گوشه کاغذهایم یادداشت می کنم تا اگر شد در مسیرم سری به آن ها بزنم: «خوزینی ها»، «مظفری ها»، «شیرمحمدی ها»، «شیروانی ها» و «مصطفایی ها».

منبع: مجله مهرگان نو



دور دنیا با یک کلیک

• رنگين کماني در گلستان
• گلوگاه؛ هزاران سال تاریخ و طبیعت

 دریاچه ها یکی از پرطرفدار ترین مکان های گردشگری ایران هستند. باید بدانید که دریاچه های زیبایی در کشورمان وجود دارد که ما از وجود آنها بی خبریم. بهتر است هرچه زودتر با آنها آشنا شوید. پس با ما همراه شوید.

دریاچه خزر
1. موقعیت: استان های گیلان، مازندران، گلستان
«دریاچه خزر» بزرگ ترین دریاچه دنیاست که به همین دلیل آن را دریا می نامند. از نظر زمین شناسی، پوسته زمین زیر دریای خزر پوسته اقیانوسی محسوب می شود، بنابراین می توان گفت خزر، اقیانوسی محصور در میان خشکی هاست. این دریاچه دارای تنوع زیستی متمایزی است و حدود 100 گونه ماهی در آن زندگی می کنند که ماهیان خاویاری مهم ترین آنها هستند.

 «دریاچه خزر» بزرگ ترین دریاچه دنیاست

     
2. دریاچه ارومیه
موقعیت: استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی
«دریاچه ارومیه» بزرگ ترین و شورترین دریاچه دائمی ایران و یکی از دریاچه های فوق اشباع از نمک در دنیاست. میزان نمک محلول در آب دریاچه دو برابر اقیانوس هاست. این دریاچه از اواسط دهه 1380 شروع به خشک شدن کرد و امروز در خطر خشک شدن کامل قرار دارد.  

«دریاچه ارومیه» بزرگ ترین و شورترین دریاچه دائمی ایران است

  
3. دریاچه گهر
موقعیت: لرستان
«دریاچه گهر» دریاچه ای کوهستانی است که در منطقه حفاظت شده اشتران کوه قرار دارد. این دریاچه در اصل دو دریاچه مجزا به نام گهر بالا و گهر پایین است که حدود 100 متر از هم فاصله دارند. سواحل شرقی و غربی دریاچه، ماسه ای و مناسب شنا هستند. در قسمت پایین دریاچه، جنگلی انبوه وجود دارد که در شرف نابودی است.   

«دریاچه گهر» دریاچه ای کوهستانی است که در منطقه حفاظت شده اشتران کوه قرار دارد

   
4. دریاچه زریوار
موقعیت: استان کردستان

دریاچه آب شیرین «زریوار» در فاصله سه کیلومتری غرب شهر مریوان قرار دارد. درباره این دریاچه افسانه های متعددی وجود دارد که مشهورترین آنها حکایت از وجود شهری مدفون زیر آب های دریاچه دارد. در این دریاچه ماهی هایی چون سیاه ماهی خالدار و عروس ماهی و همچنین 31 گونه پرنده بومی و مهاجر زندگی می کنند.    

 دریاچه آب شیرین «زریوار» در فاصله سه کیلومتری غرب شهر مریوان قرار دارد

   
5. دریاچه جازموریان
موقعیت: استان سیستان و بلوچستان

دریاچه جازموریان در 150 کیلومتری شرق ایرانشهر قرار دارد. وسعت این دریاچه در فصل های پرباران 3300 کیلومتر مربع است و به دلیل شرایط اقلیم ویژه در بیشتر مواقع سال بخش اعظم آن به کفه های نمکی و کفه های رسی تبدیل می شود. رود «بمپور» و «هلیل رود» مهم ترین رودهایی هستند که به این دریاچه می ریزند.    

 دریاچه جازموریان در 150 کیلومتری شرق ایرانشهر قرار دارد

  
6. دریاچه هامون
موقعیت: استان سیستان و بلوچستان

«دریاچه هامون» سومین دریاچه بزرگ در ایران پس از دریاچه خزر و دریاچه ارومیه است. دریاچه هامون با حدود 1800 کیلومتر مربع وسعت، از سه حوضچه اصلی «یوزک»، «صابری» و «هیرمند» تشکیل شده است. این حوضچه ها در فصل های کم باران و در زمان بادهای 120 روزه از هم جدا و در زمان های پرباران، دریاچه واحدی را تشکیل می دهند.    

«دریاچه هامون» سومین دریاچه بزرگ در ایران پس از دریاچه خزر و دریاچه ارومیه است

     
7. دریاچه اوان
موقعیت: استان قزوین

دریاچه زیبای اوان در نیمه شمالی «الموت» و در دامنه کوه «خشچال» قرار دارد. این دریاچه عمدتا از آب چشمه های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه و تنها بخش ناچیزی از آن هنگام بارندگی تامین می شود. در تابستان این دریاچه محل ماهیگیری و قایقرانی و در پاییز مأمن پرندگان مهاجر است و در زمستان هم با توجه به برودت هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکیت بازی است.      

 دریاچه زیبای اوان در نیمه شمالی «الموت» و در دامنه کوه «خشچال» قرار دارد

    
8. دریاچه حوض سلطان
موقعیت: استان قم

دریاچه «حوض سلطان» در 40 کیلومتری شمال قم و به مساحت تقریبی 240 کیلومتر مربع است. وسعت و شکل دریاچه متناسب با ورود آب و میزان بارندگی آن در فصل های مختلف سال متفاوت است. این دریاچه از دو چاله جدا از هم به نام های «حوض سلطان» (چاله غربی) و «حوض مره» (چاله شرقی) تشکیل شده است که به وسیله یک آبراهه به هم وصل می شوند.     

 دریاچه «حوض سلطان» در 40 کیلومتری شمال قم و به مساحت تقریبی 240 کیلومتر مربع است.

    
9. دریاچه وانشت
موقعیت: استان مازندران

دریاچه کوهستانی «وانشت» در جنوب غربی شهر چالوس و شمال شرقی کلاردشت قرار دارد که آب شیرین آن محیط زیست مناسبی را برای پرندگان و آبزیان فراهم کرده است. وجود انواع گونه های گیاهی و جانوری کلاردشت هم از دیگر ویژگی های آن هستند. حضور گردشگران بدون نظارت طی سال های گذشته، وضعیت این منطقه را آسیب پذیر و اکوسیستم طبیعی آن را دگرگون کرده است.       

 دریاچه کوهستانی «وانشت» در جنوب غربی شهر چالوس و شمال شرقی کلاردشت قرار دارد

  
10. دریاچه پریشان
موقعیت: استان فارس

«دریاچه پریشان» یا «فامور» در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان کازرون قرار دارد. این دریاچه یکی از زیباترین دریاچه های آب شیرین ایران است که دور تا دور آن را کوه فرا گرفته است. هر سال با آغاز فصل پاییز پرندگان زیادی از سیبری و کشورهای اسکاندیناوی به زیستگاه ها و دریاچه استان فارس مانند دریاچه پریشان کوچ می کنند و مناظر زیبایی را به وجود می آورند.   

 «دریاچه پریشان» یا «فامور» در 15 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان کازرون قرار دارد

منبع: مجله همشهری دانستنیها



دور دنیا با یک کلیک

• دریاچه هایی برای آبتنی!
• دریاچه اوان
• آشنایی با دریاچه نِئور
• اوان، دریاچه ای بر بام قزوین + تصاویر
• درياچه ولشت در منطقه کلاردشت
• درياچه‎ هاي بختگان و طشك

عودلاجان، محله ای با قدمت بیش از 250 سال

 
محله عودلاجان سابقه تاریخی کهنی دارد. در واقع این قدمت به ابتدای تاریخ تهران بازمی‌گردد؛ از زمانی که تهران یک قریه کوچک بیشتر نبوده، محله عودلاجان نیز وجود داشته و لهجه ساکنان آن نیز به روستانشینان شمیران شبیه بوده است.

 محله عودلاجان از قدیمیترین محله های تهران است که از غرب به میدان پانزده خرداد، از شرق به خیابان سیروس، از شمال به چهارراه سرچشمه و از جنوب به چهارراه مولوی منتهی می‌شود و با وسعتی حدود ۱۵۰ هکتار بیش از ۲۱ هزار نفر را در خود جای داده است.
 
حسين كريمان در «تهران در گذشته و حال» در اين‌باره توضيح كاملي مي‌دهد و مي‌نويسد اين نام متعلق به زماني است كه تهران دهي بوده است و مردمانش لهجه خاص محلي خود را داشتند. لهجه‌اي كه ده‌نشينان شميران هم دارند و به همان لهجه با هم صحبت مي‌كنند.

 درباره وجه تسمیه این محله مختصر گفته شده يعني «محل تقسيم آب». اما استخراج معنا از اين كلمه غريب هم خالي از لطف نيست.

اینکه از دو واژه «عود» و «لاجی» تشکیل شده است که آن هم به دلیل قرارگرفتنش در راسته عطارها بوده است. دیگر اینکه عودلاجان در واقع اودلاجان بوده و از «او» یعنی آب و «دراجیدن» به معنای بخش کردن و «ان» که پسوند مکان است به وجود آمده و این همه یعنی جایی که آب‌های نهر تقسیم می‌شود. از این میان ظن دوم قوی‌تر است که این منطقه در محلی قرار داشته است که کاربری منسوب به این اسم درباره آن می‌تواند صادق باشد.
 
عودلاجان به دليل ارتفاع بيشترش نسبت به مناطق جنوبي تهران بر اين محله‌ها تسلط داشت و آب نواحي جنوبي از آنجا تقسيم مي‌شد. محل تقسيم هم سرچشمه بود. براي همين عودلاجان يا اودلاجان را محل تقسيم آب مي‌گفتند.

عودلاجان محله ای است که اوج قدرت و ثروت و مرفه نشینی تهران در دوره قاجار بود

 عودلاجان پیشینه‌ای بیش از چهارصد سال دارد. چنان‌که مورخان بر آن اتفاق نظر دارند حصارکشی در اطراف قریه تهران که روستایی در نزدیکی ری بود، به دستور شاه طهماسب انجام می‌پذیرد. بعد از آن شاه عباس و شاه سلیمان نیز ساخت و سازهایی در این مکان سوق الجیشی انجام دادند. نهایتا در زمان آقامحمدخان قاجار این مکان مورد توجه قرار گرفت و به عنوان پایتخت انتخاب شد. عودلاجان در کنار محله‌های سنگلج، چال میدان، ارگ و بازار به عنوان قدیمی‌ترین محله‌های تهران شناخته می‌شود. محتمل است که گسترش تهران از همین محل شروع شده باشد که بافت‌های تاریخی به مراتب قدیمی‌تری در آن یافت می شود از جمله امام زاده یحیی که تاریخ این بنا به دورانی قبل از صفویه بازمی‌گردد.
 
در دوره قاجار عودلاجان جزو مناطق اعیان نشین پایتخت به شمار می‌رفته است. قوام الدوله، نصرالدوله، مدرس، موتمن الاطباء، امین نظام، عزت الدوله، ملک الشعرا و نام‌های آشنای دیگری از عصر قاجار با این محله پیوند خورده اند.
  
آثار ثبت شده بافت تاریخی عودلاجان شامل امامزاده یحیی، مسجد خان مروی، مسجد میرزا محمود، مسجد شاهی، سقاخانه سرچشمه، آب انبار مسجد حکیم، باغ سفارت روسیه، بازارچه نایب السلطنه، ساختمان چاپخانه، حمام حکیم باشی، حمام خانم، خانه فرمانفرما، خانه قوام الدوله، خانه امام جمعه، خانه وثوق، خانه موتمن الاطبا، گذر و محله مدرسه خان مروی و مدرسه رضاییه است. خود محله تاریخی عودلاجان هم در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
 
عودلاجان تاریخ تهران است. نه تنها روزگاری نه چندان دور بزرگان و رجال سیاسی و فرهنگی و اقتصادی پایتخت در این محل زندگی می‌کرده اند، که عودلاجان نمادی از زندگی اجتماعی و مناسبات انسانی ساکنان تهران نیز به شمار می‌رود. در پیچ و خم کوچه‌های باریک و کم عرض این محله که به کوچه‌های آشتی کنان شناخته می‌شوند و هنوز برخی از آن‌ها باقی مانده اند، مسلمان و زرتشتی و یهودی، به آشتی در کنار یکدیگر روزگار می‌گذراندند.

 در نقشه‌های قدیم تهران بخش مهمی از محله عودلاجان با نام محله کلیمی‌ها شناخته می‌شود

 در نقشه‌های قدیم تهران بخش مهمی از محله عودلاجان با نام محله کلیمی‌ها شناخته می‌شود. خود کلیمی‌های ساکن در این محل به آنجا سرچال می‌گفتند که هنوز هم این نام زنده است. نقل وجود دارد که به خاطر گود بودن این قسمت از محله آب باران و آب‌های جاری به چاله و چاه این قسمت سرازیر می‌شد و به همین روی به سرچال معروف شده است. تا زمانی که کلیمیان هنوز به صورت متمرکز در این محل زندگی می‌کردند، حتی کلیمیان تهران را به نام ساکنان سرچال می‌شناختند.

 در سال‌های اخیر فعالیت‌ها و اظهارات زیادی مبنی بر بازسازی و احیای این بافت تاریخی شهر انجام شده است. تغییر چهره عودلاجان از وضعیت نابسامان به یک شهر موزه، چنان که در بسیاری از شهرهای تاریخی اروپایی نظیر این بافت‌های احیاشده وجود دارد، نیازمند همت و عزمی گسترده است، با این وجود اقداماتی نیز در این راستا صورت گرفته است.
 
از فعالیت‌های آکادمیک مانند مستندسازی و طراحی در محله عودلاجان با همکاری دانشگاه فلورانس و دانشگاه پاویای ایتالیا و دانشکده معماری دانشگاه تهران تا بازدیدهای مسوولان و افراد تاثیرگذار از منطقه و برگزاری جلسات با هدف احیای این محله تاریخی، که البته به بازسازی‌ها و مرمت‌هایی هم در بناهای عودلاجان انجامیده است.

هرچقدر که عودلاجان در تاریخ شناخته شده است، اکنون بیشتر مردم تهران از آن اطلاعی ندارند

 با این همه عودلاجان هنوز رویای تبدیل شدن به شهر موزه را می‌پروراند و نیاز به توجه و مراقبت دارد. مشاغل و اصناف ناهمگون این منطقه سامان‌دهی نشده اند، این منطقه نیازمند زیباسازی و مناسب سازی است، رفت وآمدها و اقامت‌های بی خانمان ها و افراد پرخطر در این منطقه هنوز معضل است و هنوز خیلی راه مانده تا رنگ دوران روشن عودلاجان به آن بازگردد و با ساکنان محله های شمال تهران آشتی کند. 

 منبع : دنیای سفر

آبشار جنگلک در استان تهران واقع است

آبشار جنگلک در استان تهران واقع است. این آبشار در 7 کیلومتری شرق شهرستان دماوند و محله روح افزا در دره گروبار قرار دارد. وجود درختان بید و رودخانه ای پرآب, آب و هوای مطبوع و دلپذیری را به این منطقه زیبا داده است. آبشار آینه رود در دماوند یکی از جاذبه های گردشگری این شهر است. ارتفاع آبشار در حدود 35 متر و در ارتفاع 2320 متری از سطح دریا از ارتقاعی بسیار بلند قرار گرفته است.

دسترسی به آبشار از طریق شرق شهرستان دماوند و تنگ گروبار امکان پذیر است. در دره گروبار درختان كهنسال ارس و گردو با قدمت چندين صدساله وجود دارد كه قطر هر كدام از آنها به 14 متر مي‌رسد. در اين منطقه قديمي سنگ آسياب و قبرهاي متعدد و بازار وجود داشته و در قديم محل داد و ستد اهالي بوده است که از نظر ميراث فرهنگي بسيار حائز اهميت است. این دره در غرب دریاچه تار واقع است و ادامه این دره به دریاچه تار منتهی میگردد. توجه داشته باشید در این دره دره های فرعی زیادی وجود دارد که عموما جهتی شمالی دارند. آبشار جنگلک در دره اصلی به سمت دریاچه تار در دیواره شمالی دره گروبار واقع است. در دره گروبار 2 آبشار دیگر با نام های آبشار آینه رود فرح افزا و آبشار گروبار نیز جاری هستند که در بخش آبشارهای ایران سایت کویرها و بیابان های ایران به آنها اشاره شده است. دسترسی به آبشار از مسیر موسوم به جنگلک از رودخانه های پرآب میگذرد و نیاز به 3 ساعت راهپیمایی از شهرستان دماوند است.

آبشار جنگلک، در 7 کیلومتری شرق شهرستان دماوند و محله روح افزا در دره گروبار قرار دارد

  
اطراف شهر دماوند کوه‌های متعددی قرار گرفته ازجمله در ضلع شمالی شهر دماوند خط الرأس کوه‌های دوبرار به طول 70 کیلومتر قرار دارد که دارای 14 قله بالای 4000 متری است که هر ساله شاهد انواع برنامه‌های کوهنوردی از گلگشت گرفته تا صعود زمستانی در این منطقه هستیم. پشت این کوه منطقه مازندران قرار گرفته که در گویش محلی به این کوه «ماز» نیز گفته می‌شود. در شمال غربی دماوند کوه تِل کمر (سرکورک) به ارتفاع 2800 متر قرار دارد. این کوه به پایگاه کوهنوردی برای کوهنوردان قدیمی دماوند تبدیل شده است که از روی قله آن کوه دماوند را از نیمه می‌توان دید. 

وجود درختان بید و رودخانه ای پرآب, آب و هوای مطبوع و دلپذیری را به این منطقه زیبا داده است

دسترسی به آبشار جنگلک از طریق شرق شهرستان دماوند و تنگ گروبار امکان پذیر است

منبع:کویرها و بیابانهای ایران

آبشار برغمد سبزوار در استان خراسان رضوی واقع است

آبشار برغمد سبزوار در استان خراسان رضوی واقع است. اين آبشار فصلي در 30 کيلومتري سبزوار در جاده اسفراين واقع است. در اين مسير و قبل از روستاي بيد، يک دوراهي است که به سمت آبشار برغمد مي رود.

با توجه به طبيعت خشک منطقه، اين آبشار در بين اهالي معروف بوده و محل مناسبي براي استراحت و فرار از گرماي شديد است. دره منتهي به آبشار برغمد با درختان زيباي گردو تزئين شده است. براي رفتن به آبشار مي بايست با اتومبيل از کنار رودخانه کم آبي گذشت و نيم ساعتي هم کوهپيمايي داشت. تنوع گياهي و جانوري در اين دره جالب توجه است. در شهرستان سبزوار رودخانه اي دايمي وجود ندارد و دو رشته رودخانه فصلي که به کال شور شهرت دارند سيلاب هاي دشت جوين و دشت سبزوار را از طريق ابريشم رود به ريگزارها نمک زارهاي دشت کوير هدايت مي کنند ولي با اين حال دشت هاي سبزوار و جوين بسيار حاصلخيز بوده و محصول عمده آنها گندم است.

آبشار برغمد در 30 کيلومتري سبزوار در جاده اسفراين واقع است

منبع: seeiran.ir

 در روزهای آغازین فصل پاییز با خنک‌تر شدن هوا آن دسته از عزیزانی که به خاطر گرمای تابستان عطای سفر تابستانی را به لقایش بخشیدند در تدارک سفر هستند. اما از آنجایی که پیش از اقدام به یک مسافرت دل‌انگیز، انتخاب مکان سفر از اهمیت بسزایی برخوردار است و متاسفانه گاهی خانواده‌ها به دلیل آشنا نبودن با مکان‌های دیدنی گزینه‌های تکراری و محدودی را برای مسافرت خود برمی‌گزینند بر آن شدیم تا چند منطقه سیاحتی جنوبی کشورمان را به شما پیشنهاد کنیم که شاید کمتر دیده و شناخته شده‌اند.

 آبشارهای شوشتر

 آبشارهای شوشتر (سیکاها)
مجموعه سازه‌های آبی و آسیاب‌های آبی شوشتر که در استان خوزستان واقع شده با توجه به زمان ساخت‌شان که به دوران ساسانیان نسبت داده می‌شود، از شاهکارهای فنی و مهندسی جهان است و همه‌ساله جهانگردانی از سراسر جهان برای بازدید از این مجموعه شگفت به شوشتر سفر می‌کنند.

 آبشارهای شوشتر

  
سیکا، محلى است با اتاقک‌ها و راهروهاى باریک که در کنار آنها جوى آب روان است و منافذى مشرف به رود گرگر دارد. در محل سیکا آب از بالا به سمت پایین با فشار زیاد جریان دارد و با قدرتى که در گذشته داشته چرخ آسیاب را براى تهیه آرد گندم به حرکت درمى‌آورد.  

آبشار شِوی

آبشار شِوی
آبشار شوی یا تله‌زنگ، یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین آبشارهای ایران است که در منطقه سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان قرار دارد و دارای طبیعتی سرسبز و بی‌نهایت زیباست. شاید یکی از دلایل عمده که باعث شده است آبشار شوی بکر و دست‌نخورده باقی بماند، سختی مسیر راه آن است؛ زیرا اولا این محل جاده اتومبیل‌رو ندارد و فقط از طریق قطار یا جاده‌های کوهستانی از شمال خوزستان باید به این منطقه رفت و ثانیا خود مسیر هم طولانی است و تنها باید پیاده یا حداکثر با قاطر پیموده شود. برای همین این منطقه زیبا تمیز و پاک باقی مانده است.   

آبشار شِوی

 
 شوی در زبان لری بختیاری به معنای لطافت است.

آبشار آب سفید

آبشار آب سفید
آبشار آب سفید الیگودرز یکی از آبشارهای استان لرستان است که ‌به عروس آبشارهای ایران معروف است و به رود رودبار لرستان می‌پیوندد و سرانجام به رود دز می‌ریزد. آب این آبشار یکی از بهترین و سالم‌ترین آب‌های معدنی به شمار می‌رود که از دل کوه صخره‌ای به بیرون سرازیر و سپس در مسافت کوتاهی به یک حوضچه تبدیل می‌شود‌. پوشش جنگلی و گیاهی در اطراف آبشار زیبایی و طراوت خاصی به این منطقه توریستی داده است. مسیر الیگودرز تا آبشار اتومبیل‌رو است.

آبشار آب سفید

 به علت اینکه آب این آبشار به صورت مخلوط با هوا بر اثر برخورد با سنگ‌ها به شکل حباب سفید درمی‌‌آید به آب سفید معروف شده است.  

آبشار مارگون

آبشار مارگون
آبشار مارگون از زیباترین آبشار های کشور است که یکی از تفریح گاه های شیرازی ها و یاسوجی ها به صورت مشترک محسوب می‌شود. این آبشار در حقیقت سرچشمه رودخانه است. باید بگوییم که در بالای کوه هیچ رودخانه‌ای نیست، بلکه در بدنه صخره‌ای کوه، بیش از چند هزار چشمه وجود دارد که آب از آنها به بیرون ریخته می‌شود. یکی از رسوم زیبای روستای مارگون این است که هنگام جشن ازدواج، عروس و داماد همراه مهمانان با لباس‌‌های زیبای محلی به سوی آبشار می‌روند و مدت زمانی را آنجا می‌‌مانند و عکس‌‌هایی به یادگاری می‌‌گیرند.

آبشار مارگون

 این آبشار بزرگ‌ترین و مرتفع‌ترین آبشار چشمه‌ای جهان است.

منبع:سفر با معماری



دور دنیا با یک کلیک

• چشمه برم لردگان مکانی مناسب برای گردش
• آبشار بیشه به روایت تصویر
• آبشار شاهان‌دشت
• آبشار مارگون یکی از زیباترین آبشارهای کشور
• آبشار گريت مکانی زیبا
• آبشار گزو - سوادكوه

 تالاب میقان (تالاب کویری میقان) از تالاب‌های ایران است که در استان مرکزی قرار دارد

تالاب میقان (تالاب کویری میقان) از تالاب‌های ایران است که در استان مرکزی و در ۱۵ کیلومتری شمال شرقی اراک و جنوب غربی داوودآباد قرار گرفته است. در سالهای با بارندگی مناسب، تالاب دارای آب قابل توجه است و در سالهای کم آبی عموماً سطح تالاب خشک شده و به حالت کویری در می‌آید.

ارتفاع تالاب از سطح دریاهای آزاد ۱۷۰۰ متر است و سطح آب در آن نسبت به فصل سال از مانداب(عمق بسیار کم) تا حدود ۱٫۴۰ تغییر می‌کند. منابع تامین آب تالاب را بارش‌های جوی، آب سه رودخانه قره کهریز، فراهان و شهراب و پساب تصفیه فاضلاب اراک تشکیل می‌دهند.

 تالاب میقان دارای بزرگترین منبع سولفات سدیم در کشور است

  
وسعت تالاب حدود ۲۵٬۰۰۰ هکتار است که شامل دریاچه با سه جزیره در وسط، قسمت کویری و دشت‌های اطراف می‌شود. از نظر دیرینه‌شناسی قدمت آن به دوره پالئوسن باز می‌گردد که در آن دوره به دلیل حرکت صفحه‌های تکتونیکی اطراف شکل گرفته است.

تالاب میقان دارای ویژگی‌های بوم‌شناسی خاصی است، از جمله اینکه سالانه تعداد زیادی از پرندگان مهاجر را در خود جای می‌دهد که در میان آنها بعضی از گونه‌های نادر و حمایت شده دیده می‌شوند. به علت جمعیت بالای درنا در تالاب نسبت به زیستگاه‌های دیگر کشور، این تالاب اهمیت بیشتری پیدا کرده است. همچنین پوشش گیاهی منطقه بیشتر از نوع گیاهان شورپسند یا هالوفیت بوده که از این نظر نیز تالاب یکی از ذخیره گاه‌های مهم گیاهان شور کشور به شمار می‌رود. علاوه بر پرندگان، گونه‌های پستانداران، آرتمیا و انواع جلبک‌ آب شور از دیگر جانداران تالاب و محیط اطراف آن هستند.

 وسعت تالاب میقان حدود ۲۵٬۰۰۰ هکتار است

 
به علت شوری آب، لایه‌های نمکی در منطقه دیده می‌شود، علاوه بر این گنبدهای نمکی نیز در سطح زیرین منطقه وجود دارند که تحت تاثیر گسل‌های منطقه باعث لرزه خیزی خفیف در منطقه می‌شوند.

تالاب میقان دارای بزرگترین منبع سولفات سدیم در کشور است که شرکت املاح معدنی ایران حق برداشت از معادن این تالاب را اخذ کرده است.

تالاب از نظر گردشگری، یکی از مراکز مهم طبیعت گردی و پرنده نگری کشور محسوب می‌شود. روز ۱۵ آبان به دلیل تجمع درناها در تالاب میقان، روز درنا نامگذاری شده است.

منبع:fa.wikipedia.org



دور دنیا با یک کلیک

• دیدنی ترین تالاب های ایران!

تعطیلات تابستان به پایان رسیده و بار دیگر روزهای پرنشاط درس خواندن و انجام تکالیف مدرسه از راه رسیده است. همه کودکان و نوجوانان و حتی خود ما بزرگ ترها بعد از گذراندن یک هفته کار و تلاش و فعالیت به یک آخر هفته شاد و پرانرژی کنار خانواده و دوستان نیاز داریم. این مطلب به شما می گوید چگونه می توانید آخر هفته ای پرخاطره داشته باشید.

بیلینو؛ نخستین پارک عمرانی ایران
 بیلینو برای اولین بار در ایران تلاش کرده در کنار بازی و سرگرمی، امکان تجربه و یادگیری را برای کودکان و نوجوانان فراهم کند. در این پارک، کودکان فرصت بازی با دستگاه های واقعی ساختمانی شامل جرثقیل خاک برداری و نوار نقاله، بیل مکانیکی، جرثقیل چنگکی و ماشین حمل الوار را خواهندداشت و بازی و تجربه همزمان با دستگاه های واقعی راه سازی و ساختمانی کنار مفرح بودن، مطمئنا تجربه جذابی برای مخاطبان خواهدبود. 

بیلینو  در کنار بازی و سرگرمی، امکان تجربه و یادگیری را برای کودکان و نوجوانان فراهم کند

 نشانی: تهران، بزرگراه همت، بعد از یادگار امام، بوستان نهج البلاغه، فاز یک.
 تلفن: 88367018
 

بوستان مینیاتور تهران
 این بوستان در شرق تهران با هدف نمایش ماکت های مینیاتوری آثار میراث جهانی ایران که در فهرست یونسکو به ثبت رسیده اند، ساخته شده است. وسعت این پارک حدود 3 هکتار است.
 

در فاز نخست ماکت تخت جمشید، چغازنبیل، میدان نقش جهان اصفهان، پاسارگاد، تخت سلیمان، گنبد سلطانیه، ارگ بم، کوه کتیبه بیستون، مجموعه شیخ صفی الدین اردبیلی، بازار تبریز و آبشارهای شوشتر برای بازدید علاقه مندان در ابعاد کوچک و بسیار شبیه نمونه واقعی ساخته شده است. دیدن این ماکت ها برای کودکان و نوجوانان بسیار جالب و آموزنده است. ساعات بازدید برای عموم، همه روزه 8 صبح تا 8 شب است.   

بوستان مینیاتور تهران، با هدف نمایش ماکت های مینیاتوری آثار میراث جهانی ایران  ساخته شده است

 
آدرس: خیابان جانبازان غربی- نبش اتوبان امام علی (ع)
  شماره تماس:26142114
 
فوتبال انسانی به جای فوتبال دستی
 باشگاه پاس، باشگاهی در محله اکباتان است که فوتبال دستی را در اندازه بزرگ بازسازی کرده؛ به طوری که انسان ها در محل قرارگیری بازیکن های فوتبال دستی قرار می گیرند و بازی می کنند. برای استفاده از این فضا باید حتما قبل از مراجعه زمین بازی را برای ساعت مورد نظرتان رزرو کنید.
 
هر دور بازی با 6 تا 14 نفر قابل انجام است. لازم به ذکر است خانم ها بدون هیچ گونه محدودیتی و با رعایت پوشش اسلامی می توانند فوتبال انسانی را بازی کنند و این بازی محدودیت سنی ندارد. ساعت کار باشگاه همه روزه از ساعت 7 تا 23 است.

 باشگاه پاس، باشگاهی در محله اکباتان است که فوتبال دستی را در اندازه بزرگ بازسازی کرده؛

 
نشانی: اکباتان، فاز 1، خیابان ورزش باشگاه پاس قوامین، مجموعه تفریحی فوتبال انسانی
تلفن: 09122774540
 
 نمایش حیرت انگیز دلفین ها و شیرهای دریایی در تهران
 برای اولین بار در دلفیناریوم برج میلاد نمایشی بی نظیر از هنرنمای هنرمندانی بی رقیب را مشاهده کنید. دلفیناریوم برج میلاد نخستین دلفیناریوم غیرساحلی در خاورمیانه و مرتفع ترین دلفیناریوم جهان دارای باتجربه ترین مربیان خاورمیانه در حد استانداردهای بین المللی است. شما می توانید در صورت تمایل با شیرهای دریایی و دلفین ها شنا کیند و تمام نگرانی های خود را به فراموشی بسپارید... مدت برنامه هر شب 1 ساعت از ساعت 21
  

دلفیناریوم برج میلاد نخستین دلفیناریوم غیرساحلی در خاورمیانه است

 
 تلفن: 88623650
  از جت اسکی تا کایاک سواری
 
اسکی روی آب، جت اسکی، قایق سواری و کایاک سواری همگی ورزش های آبی مفرحی هستند که تا چندی پیش تنها در شهرهای ساحلی قابل دسترسی بودند نه در تهران، اما امروزه برای اینکه بتوانید این ورزش های پرهیجان را تجربه کنید، کافی است به دریاچه 7 هکتاری فشافویه نرسیده به فرودگاه امام، در کیلومتر 18 اتوبان تهران- قم بروید.
 
این مجموعه تفریحی مراجعه کننده های زیادی دارد که عمدتا برای ورزش های آبی به آنجا می روند. در مجموعه فشافویه جت اسکی های قدرتمند، قایق های شاتل و دونات، بنانا و کایاک وجود دارند. تمامی اینها ورزش های مفرحی هستند که همه را به هیجان می آورند. پس اگر اهل هیجانید، این پیشنهاد را از دست ندهید.
 
منبع: هفته نامه سلامت



دور دنیا با یک کلیک

• آخرهفته در آبشار یخی آبنیک+تصاویر
• آسارا؛ نگین کوه های البرز
• برگ جهان روستایی زیبا و دیدنی در تهران!
• روستای لَزور یکی از قطب‌های گردشگری فیروزکوه
• سفری جذاب به غار بورنیک
• پارک ژوراسیک در تهران !+تصاویر

روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند.

روستای «سرزیارت» مقصدی دیگر از روستاهای جاده چالوس است

 
روستای «سرزیارت» مقصدی دیگر از روستاهای جاده چالوس است که پیشنهاد می‌شود سفر کوتاه به آن داشته باشید. هرچند این روستا به دلیل زیبایی‌های طبیعی و بکر خود مورد علاقه گردشگران بسیاری است اما  بخش عمده‌ای از شهرت این روستا مربوط به سیل تابستان گذشته است که توانست چندین روستا از جمله سرزیارت را تخریب کند، به همین دلیل تا مدتی پس از وقوع این سیل برخی برای دیدن آثار به جا مانده از سیل شدید راهی سرزیارت می‌شدند. اما این روستا با داشتن چشمه‌ای منحصر به فرد در میان روستاهای جاده چالوس گردشگران بسیاری را به خود دیده است.

برای رسیدن به سرزیارت باید راهی جاده چالوس شوید و با دیدن تابلوی «خوزنکلا» مسیر خود را تغییر داده و وارد جاده فرعی شوید. اما قبل از ورود به روستای خوزنکلا جاده فرعی دیگری خواهید دید که باید وارد آن شوید. جاده‌ای که به روستای سرزیارت می‌رسد، جاده‌ای زیبا و پرپیچ و خمی‌ است که چشم انداز آن جاده اصلی چالوس است. پس از پشت سر گذاشتن چند روستا، تابلو روستای سرزیارت به چشم می‌خورد.

روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود

جالب است بدانید که روستای سرزیارت جزو یکی از سرسبز‌ترین روستاهای استان البرز به شمار می‌رود، به طوری که اگر فصل بهار یا تابستان به این روستا بروید مردمان بومی با سیب، آلو، گوجه سبز، توت فرنگی ، آلبالو ، گیلاس از شما پذیرایی خواهند کرد. البته اگر از طرفداران گیاهان دارویی هستید، بهتر  است پونه‌های وحشی سرزیارت  که عطر بسیار خوبی دارند را امتحان کنید.

هرچند این روستا طبیعت زیبایی دارد اما وجود چشمه‌ای طبیعی به نام چشمه «قلقلک» در ابتدای این روستا یکی از دلایلی باشد که گردشگران سرزیارت را به عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند. چشمه قلقلک نام چشمه‌ای کوچک در روستای سرزیارت است که در کنار جاده ورودی قرار گرفته است. آب این چشمه بسیار سرد است به طوری که شما در فصل زمستان شاید تنها چند لحظه بتوانید دست خود را درون آب قرار دهید.
 
نکته جالب این است هر چند دقیقه یکبار از قسمت‌های مختلف چشمه آب جوشیده و یا به اصطلاح قلقل کرده و حباب‌هایی به سطح آب می‌آیند. سال‌های گذشته چشمه به صورت روباز در کنار جاده قرار داشت اما در یک یا دو سال اخیر شورای روستا  این چشمه را پوشانده و تنها از پشت میله های نصب شده می‌توانید جوشیدن چشمه را شاهد باشید، البته در کنار چشمه شیر آبی تعبیه شده تا گردشگران و یا رهگذران از آب چشمه استفاده کنند.  

 چشمه قلقلک نام چشمه‌ای کوچک در روستای سرزیارت است

آب چشمه قلقلک، بسیار سرد است

منبع:asriran.com

 برای دیدن کلکسیونی از ماهی های عجیب و غریب باید زحمت یک مسافرت را به خودتان بدهید و به تونل آکواریوم اصفهان بروید. یک تونل شش کیلومتری، آن هم در عمق شش متری زمین! دور تا دور تونل با آکواریوم هایی پوشانده شده که در آن ها، همه مدل ماهی ای وجود دارد. زادگاه شان هم زیاد فرق نمی کند. از هر قاره، اقیانوس، دریا، دریاچه و رودخانه معروفی که فکرش را بکنید یک نمونه ماهی اینجا می بینید.

تونل آکواریوم اصفهان، یک تونل شش کیلومتری است، آن هم در عمق شش متری زمین

نکته شگفت انگیزتر این مجموعه این است که شما می توانید با پستانک و شیشه شیر و یا با دست به ماهی ها غذا بدهید و اوقات لذتبخشی در کنار بهترین گونه های ماهی های جهان داشته باشید. حالا اگر دلتان می خواهد در مورد تونل آکواریوم اصفهان و ماهی های عجیب و غریب آن بیشتر بدانید خواندن این گزارش را از دست ندهید.
 

برای دیدن 350 گونه از زیباترین و نادرترین ماهی های پنج قاره جهان نیازی نیست به دور دنیا سفر کنید. فقط کافی است نوک دماغتان را بگیرید و به مجموعه آکواریوم بزرگ اصفهان بروید. جایی که بیش از پنج هزار موجود زنده دریایی را در خود جای داده است. یک تونل عریض و طویل که کناره ها و سقف آن برخلاف تونل های معمولی با شیشه های آکواریوم پوشیده شده است، طوری که با چند ساعت قدم زدن در این تونل آکواریوم، می توانید زیباترین و کمیاب ترین گونه های دریایی را ببینید و بودن در فضای اقیانوس و عمق 35 متری آن را تجربه کنید.

اولین و بزرگ ترین تونل آکواریوم کشور تونل آکوریوم اصفهان، 33 آکواریوم پنج تا 10 متری را در خود جای داده است. یعنی شما با بازدید از این مجموعه می توانید حضور در عمق 35 متری بزرگ ترین اقیانس های جهان را تجربه کنید.
 
«در 33 آکواریوم این تونل، گونه های مختلف آّبزیان، ماهی های آب های شور و شیرین و ستاره های دریایی از پنج قاره مختلف جهان در معرض دید عموم قرار دارند. آکواریوم های تماتیک، سیلندر آکواریوم یا آکواریوم های استوانه ای و آکواریوم های لمسی نمونه هایی از آکواریوم هایی است که ما در این مجموعه از آن استفاده کرده ایم.»

این حرف ها را مهدی تقی پور، مدیر روابط عمومی مجموعه آکواریوم بزرگ اصفهان به ما می زند و در ادامه می گوید: «هرکدام از این آکواریوم ها متناسب با نوع، اندازه، خوراک، محیط زندگی و... ماهی ها تنظیم شده است. مثلا آکواریوم های تماتیک با ابعاد چهار در 10 متر اقیانوس مناطق دیگر را تمیثل می کند و یا آکواریوم های لمسی یک برش واقعی از رودخانه آمازون در آمریکای جنوبی است و برخی از ماهی های موجود در رودخانه آمازون مثل گربه ماهی دم قرمز (ردتیل)، پاکو، اسکار، بوفالو و سفره ماهی آب شیرین را در خود جای داده است.»
  
البته این فقط نمونه ای از ماهی هایی است که شما در آکواریوم های این مجموعه مشاهده می کنید. ماهی های رودخانه ای آسیا، ماهی های رودخانه های استرالیا، کلون فیش، دلقک ماهی ها، آنتن ماهی، خفاش ماهی و... از دیگر گونه هایی هستند که در این مجموعه نگهداری می شوند.

 در تونل آکواریوم اصفهان، 350 گونه از زیباترین و نادرترین ماهی های پنج قاره جهان وجود دارد

«در سیلندر آکواریوم ها، خانواده دلقک ماهی ها، انواع مارماهی های مورن و ماهی کوپی باله بلند زندگی می کنند. به طور کلی این ماهی ها براساس طبع و نوع محیطی که باید در آن زندگی کنند دسته بندی شده اند. 100 قطعه از این آبزیان جزو خطرناک ترین، نادرترین و عجیب ترین گونه از ماهی ها هستند و حتی قرار است شش کوسه هم به مجموعه مان اضافه کنیم.»

ماهی های تک همسر!
بدون شک اسب های دریایی یکی از شگفت انگیزترین گونه از ماهی هایی هستند که تا به حال مشاهده کرده اید. می پرسید چرا؟ آقای تقی پور جواب این سوالتان را این طور می دهد. «اسب دریایی از جهاتی با ماهی های دیگر تفاوت دارد. در این گونه، نوع ماده مانند دیگر ماهی ها تخم نمی ریزد و آنها را به حال خود رها نمی کند بلکه تخم ها را درون کیسه ای در بدن اسب دریایی نر می گذارد تا جنس نر تا هنگام خروج نوزاد از این تخم ها محافظت کند.»

طول مدت حاملگی اسب دریای معمولا بین دو تا سه هفته متغیر است و در این مدت، این جنس نر است که کار محافظت از تخم های ماهی را بر عهده دارد. «اسب های دریایی از خانواده سوزن ماهیان هستند و در آب های معتدل زندگی می کنند. طزر شنا کردن این ماهی ها هم کمی خاص تر از بقیه ماهی هاست. اسب های دریای قد بلند و غیرمعمول دارند و سرشان هم به شکل اسب است.برای همین به سمت بالا شنا می کنند.»
  
البته این ماهی ها به ساکن بودن در یک نقطه هم معروف هستند. «اسب های دریایی می تواند مدت زمان زیادی را بدون حرکت باقی بمانند. یعنی با گیر دادن دم چسبیده خود بین مرجان ها و جلبک های دریایی می ایستند و درواقع این حرکتشان نوعی استتار در مقابل دشمن است. بدن اسب دریایی از صفحات کوچک استخوانی پوشیده شده و نوعی اسکلت خارجی دارد.» 

تونل آکواریوم اصفهان, بیش از پنج هزار موجود زنده دریایی را در خود جای داده است

 
خصوصیات منحصر به فرد اسب های دریایی به همین جا ختم نمی شود. تک همسری یکی دیگر از خصوصیات غیرعادی این گونه از ماهی های آّب های معتدل است که هنوز هم محققان برای چرایی این مسئله به جوابی نرسیده اند. «معمولا ماهی ها برای تخم ریزی و تولید مثل با انواع ماهی های ماده و همنوع خودشان جفت می شوند اما اسب  های دریایی در این زمینه نادر هستند و تنها گونه از ماهی های تک همسر بر روی کره زمین به شمار می روند.»

غذا دادن به ماهی ها با شیشه شیر و پستانک!
ماهی کوی یا کپور ژاپنی از کشور ژاپن به آکواریوم اصفهان آمده است. نکته جالب توجه این گونه از ماهی ها این است که شما می توانید دقیقا مثل یک نوزاد با استفاده از شیشه شیر و پستانک به این ماهی ها غذا بدهید. «غذا دادن به این ماهی توسط شیشه شیر و پستانک در آکواریوم اصفهان وجود دارد و تمامی بازدیدکنندگان می توانند به راحتی این کار را انجام دهند و لذت این کار را ببرند.»

البته به این نکته هم باید دقت کنید که رفتار این ماهی ها دقیقا مثل یک نوزاد و بسیار حساس است. برای همین باید خیلی با احتیاط کار غذا دادن شان را انجام دهید. «کوی ها در محیط های صخره ای زندگی می کنند و انواع تزیینی و رنگارنگ دارند. این ماهی ها به قدری زیبا هستند که به آنها «کپور زربفت» هم می گویند.» کوی ها در تمام دنیا طرفداران زیادی دارند و نماد عشق و دوستی خوانده می شوند.
  
ماهی هایی که گله ای زندگی می کنند
«ماهی پاکو ماهی ای صلح جو است که معمولا به ماهی های کوچک تر از خودش آسیب نمی زند. این ماهی ها گیاهخوار هستند و در دمای 22 تا 28 درجه زندگی می کنند. اندازه پاکوها به 110 سانتی متر هم می رسد.»

تقی پور می گوید پاکوهایی که قرمزی شکم شان بیشتر و همچنین باله های پشت شان نوک تیزتر باشد نر هستند و به این صورت جنسیت شان تشخیص داده می شود. «این ماهی ها باید به صورت گله ای زندگی کنند و فقط به صورت گروهی نگهداری می شوند. پاکوها از تنهایی ترس و وحشت بسیاری دارند.
 
حتی ماهی های بالغ به راحتی دچار ترس و وحشت می شوند و عادت به فرار ناگهانی و کوبیدن خود به شیشه دارند که انجام این کار توسط یک ماهی 80 سانتی متری واقعا یک فاجعه در پی خواهدداشت. برای همین است که این ماهی ها را به صورت گروهی نگه می داریم تا مشکلی پیش نیاید.»

جراح ماهی لب ماتیکی پزشک متخصص!
یکی دیگر از ماهی های شگفت انگیزی که در تونل آکواریوم اصفهان به چشم می خورد جراح ماهی ناسو یا همان جراح ماهی لب ماتیکی است. این ماهی ها، مرجان ها را تست می کنند تا ببینند این مرجان ها قابل زندگی هستند یا خیر.
 
درواقع می توان گفت که جراح ماهی های ناسو پزشک متخصص مرجان ها به شمار می روند. «این دسته از ماهیان انتخاب خوبی برای کنترل رشد جلبک ها در آکواریوم هستند. همچنین مرجان هایی که دیگر قابل زندگی نیستند را شناسایی و از محیط زندگی شان بیرون می کنند تا دچار بیماری های پوستی و حساسیتی نشوند. چرا که جراح ماهی ها نسبت به این بیماری ها حساس هستند و خیلی زود از پا در می آیند.

جراح ماهی ها دارای بدنی خاکستری تا قهوه ای رنگ، دوکی شکل و کشیده هستند. یک نوار زرد زیبا هم از بالای سر ماهی تا اطراف لب ها ادامه پیدا می کند. باله دمی این ماهی با خطوط افقی سیاه و سفید پوشیده شده و در انتهای آنها یک خط عمودی زرد رنگ زیبا وجود دارد که از انتهای باله دمی به سمت بیرون با دو رشته دراز و باریک گسترش پیدا کرده است. «رنگ نارنجی لب های این مایه، زیبایی خاصی به آن بخشیده و به همین دلیل به آن ناسوی لب ماتیکی هم می گویند.»
  
تقی پور می گوید استفاده از نام جراح برای این خانواده در حقیقت به دلیل وجود یک تیغه در انتهای بدن و بر روی ساقه دمی است که از ستون فقرات ماهی منشا می گیرد و حاوی سمی است که می تواند بر روی شکارچیان کوچک تاثیر فلج کننده ای داشته باشد اما در انسان فقط باعث درد می شود. 

تونل آکواریوم اصفهان, 33 آکواریوم پنج تا 10 متری را در خود جای داده است

«این تیغ در یک شیار در زیر پوست ماهی قرار گرفته که ماهی می تواند در هنگام خطر آن را گسترش داده و از آن برای دفاع از خودش استفاده کند. این تیغه به وسیله ماهیچه هایی به ستون فقرات ماهی متصل شده و زمانی که باز می شود بسیار شبیه به تیغ جراحی است.»
تقی پور دیگر ویژگی عجیب جراح ماهی ها را این طور برایمان توضیح می دهد.
 
«جراح ماهی های ناسو با توجه به شرایط  روحی ای که دارند می توانند رنگ خودشان را تغییر دهند. مثلا زمانی که این ماهی ها در معرض استرس شدید قرار بگیرند پشت صخره ها مخفی می شوند، رنگ شان به رنگ مشکی تغییر می کند و لکه هایی خاکستری رنگ روی بدنشان نمایان می شود.»

منبع: هفته نامه همشهری سرنخ

  آبشارهای زیبای آرپناه درروستای آرپناه و در 49 کیلومتری شهرستان لالی استان خوزستان قرار دارد

مجموعه آبشارهای زیبای آرپناه درروستای آرپناه و در 49 کیلومتری شهرستان لالی استان خوزستان قرار دارد. در مسیرتان تا رسیدن به آبشار طبیعتی بهشت گونه را می توانید مشاهده کنید، مخصوصا اگر فروردین ماه را برای سفرتان انتخاب کرده باشید ، طبیعت مسیر راه هرچه در توان دارد ، تقدیمتان می کند.

در مسیر پرپیچ وخم کوهستانی روستای آرپناه که مانند ماری در دل کوهها می پیچد و بالا  می رود ، می توانید جنگل های بلوط و زمین یکدست سبز را مشاهده کنید و آنقدر غرق زیبایی ها شوید که متوجه نشوید کی این همه پیچ و خم را پشت سر گذاشته اید. در میانه مسیر شیرهای سنگی که در یکی از روستای بین راهی بر روی آرامگاه های روستا قرار دارد، توجهتان راجلب می کند. می توانید از ماشین پیاده شوید و با شیرها هم عکس یادگاری بگیرید.

 
بالاخره پس از طی 49 کیلومتر به آبشار می رسید. منظره ای که می بینید شما را به شدت بر سر وجد می آورد. مجموعه آرپناه شامل سه گروه آبشار خروشان است که با فاصله کمی از هم قرار گرفته اند و آب آنها در نهایت در یک رودخانه ریخته می شود و مسیر می پیماید.

اگر اهل شنا و آب بازی هم هستید که باید بگویم حسابی اسباب پذیرایی تان مهیاست. در محل آبشارها امکاناتی مانند سکوهای نشستن، سرویس بهداشتی، بوفه خرید هم وجود دارد و خانواده های زیادی را می بینید که برای پشت سر گذاشتن یک روز مفرح به آرپناه آمده اند. پس چرا نشسته اید؟! برخیزید و کوله بار سفرتان را ببینید و یکی از طبیعت های بهشتی ایران را از نزدیک ببینید ، چون این حس و حال خوب را باید از نزدیک دریافت کنید. مخصوصا حالا که هوا در مناطق شمالی کشور رو به سردی است ، جنوب کشور می تواند یک گزینه انتخاب عالی برای شما باشد.  

آبشارهای زیبای آرپناه

تصاویر آبشارهای زیبای آرپناه

عکس های آبشارهای زیبای آرپناه

آبشارهای زیبای آرپناه در استان خوزستان

آبشارهای زیبای آرپناه

عکس آبشارهای زیبای آرپناه

منبع:tebyan.net



دور دنیا با یک کلیک

• زیگورات چغازنبیل در استان خوزستان
• اینجا ونیز ایران است !
• «پامنار» ميزباني براي آرامش گردشگران
• آشنایی با پل تاریخی شالو - خوزستان
• آشنایی با محوطه تاریخی چغازنبیل
• تصاویری زیبا از فصل بهار در خوزستان

استان بوشهر هفدهمین استان بزرگ کشور به لحاظ مساحت است

 استان بوشهر هفدهمین استان بزرگ کشور به لحاظ مساحت است و مرکز آن بندر بوشهر است. بوشهر جزو مناطق کهن سرزمین ایران است و سابقه ی سکونت گاه های تاریخی آن به تمدن بین النهرین و حکومت ایلامیان بر می گردد. استان بوشهر از استان های بسیار گرم کشور است که دمای آن در ماه های گرم سال از مرز 50 درجه هم می گذرد و میانگین دمای سالانه ی آن در حدود 26 درجه است. این استان به دلیل وجود ذخایر بزرگ نفت و گاز (پارس جنوبی و شمالی) و نیروگاه هسته ای، به پایتخت انرژی ایران مشهور است.

استان بوشهر به واسطه ی قرار گرفتن در ساحل خلیج فارس، موقعیت مطلوبی برای صنعت صیادی و جایگاه ویژه ای در امر صادرات و واردات دارد. همین امتیازات صنعتی و اقتصادی سبب شده است تا علاوه بر مهاجرت جمعیت روستایی استان به شهرها، نیروی انسانی از استان های مجاور نیز به شهرهای استان بوشهر مهاجرت کنند. در سال های اخیر، میزان رشد جمعیت در شهرهای استان بوشهر، تحت تاثیر همین عوامل جزو بالاترین رتبه های کشوری بوده است.

استان بوشهر در زمینه ی کشاورزی و دامداری هم از استان های صاحب امتیاز است. این استان علاوه بر اینکه از مراکز کشت انبوه خرما در کشور است، مهمترین مرکز کشت گوجه فرنگی خارج از فصل به شمار می رود و در زمینه ی پرورش شتر، جایگاه ویژه ای دارد.

روستاییان استان بوشهر که شغل بیشتر آنها کشاورزی است در زمینه ی صنایع دستی هم فعالیت گسترده ای دارند. به نحوی که صنایع دستی نقش مهمی در معیشت خانوارهای روستایی دارد. محصولات تولید شده توسط این روستاییان، جزو سوغاتی های مشهور استان بوشهر است.

وجود نخلستان های فراوان در استان و هم جواری استان با خلیج فارس، باعث شده تا بیشتر سوغاتی های استان بوشهر، به خرما و دریا مربوط باشد. در ادامه شما را با سوغاتی های استان بوشهر آشنا می کنیم.

ره آوردهای خوراکی
تولید خرما و فرآورده های آن از مشاغل اصلی مردم بوشهر است و سابقه ی کشت خرما در این استان به دوره هخامنشیان بر می گردد. مرغوب ترین نوع خرما که در استان بوشهر کشت می شود، «کبکاب» نام دارد و جزو انواع خرمای صادراتی ایران است. در میان فرآورده هایی که از خرما تولید می شوند، استان بوشهر به داشتن شیره ی مرغوب خرما شهرت دارد.

تولید خرما و فرآورده های آن از مشاغل اصلی مردم بوشهر است

پنیر نخل
مغز سفیدرنگ تاج درخت خرما است که در اصطلاح محلی به آن «غاپ» می گویند. پنیر نخل طعمی شیرین دارد و بسیار مقوی است. این مغز در واقع ماده ی اولیه ی تشکیل تنه ی نخل است قبل از اینکه حالت چوبی پیدا کند. نخل داران، آن دسته از نخل هایی را که زمان ثمردهی آنها تمام شده است، انتخاب کرده، قسمت فوقانی تنه ی آنها را قطع می کنند و بخش میانی آن یعنی پنیر نخل را بیرون می آورند.

خارک پخته
در اصطلاح محلی به خرمای نارس، خارک می گویند. خارک را پس از چیدن به همراه شکر با روش مخصوصی می پزند و پس از پختن روی حصیر پهن می کنند تا خشک شود. خارک پخته پس از خشک شدن، خوش خوراک است و به عنوان شیرینی محلی مصرف می شود.

حلوای راشی
نوعی حلوای محلی است که مواد اصلی تشکیل دهنده ی آن شیره ی خرما و عصاره ی کنجد است. پس از اینکه شیره ی خرما را به قدری حرارت دادند که تغییر رنگ داد و سفید شد، عصاره ی کنجد بوداده را به آن اضافه می کنند سپس مخلوط شیره و عصاره را روی حرارت کم در مدت زمان زیادی هم می زنند تا حلوا آماده شود.

حلوا سنگک
پختن این نوع حلوا در بسیاری از مناطق استان رواج دارد. در این نوع حلوا، شیره ی خرمایی را که با حرارت دادن سفید کرده اند، با ضخامت کم در ظروفی شبیه به سینی می ریزند و قبل از اینکه سرد شود، کنجد بوداده ی فراوانی بر آن می پاشند. حلوا پس از سرد شدن، سفت شده و آماده ی مصرف می شود.

حلوا پسکی
نوعی حلوای محلی است که در برخی از مناطق استان مانند برازجان، مرسوم است. برای پختن این حلوا ابتدا خرمای کاملا رسیده را همراه با آرد در روغن کم سرخ می کنند و سپس با اضافه کردن مقداری ماست، ورز می دهند تا حلوا آماده شود.

مسقطی
نوعی شیرینی است که سوغات شهرهای جنوبی ایران است. مسقطی برای اولین بار در حدود دو قرن پیش، از بندر مسقط کشور عمان به سواحل خلیج فارس آمده است. مواد تشکیل دهنده ی مسقطی، نشاسته، روغن، شکر، زعفران، هل و گلاب است و برای تزیین آن از مغز پسته یا بادام استفاده می شود.

ماهی و میگو
آبزیان خوراکی خلیج فارس در میان علاقمندان به غذاهای دریایی، طرفداران زیادی دارد؛ ماهی هایی مانند شیر، شوریده، هامور، کفال قرمز، راشکو و میگوی خلیج فارس. استان بوشهر از جهت حجم صید و تنوع صید، صاحب امتیاز است. به عنوان نمونه، 40 درصد از میگوی کشور در استان بوشهر صید می شود. در سفر به استان بوشهر، مسافران می توانند علاوه بر مراجعه به مراکز عرضه ی این آبزیان، از صیادانی که در اسکله ها اقدام به فروش می کنند این آبزیان را به صورت تازه خریداری کنند.  

استان بوشهر از جهت حجم صید و تنوع صید، صاحب امتیاز است

   
صنایع دستی

گبه
رایج ترین صنایع دستی در استان بوشهر، گبه بافی است که در بیشتر مناطق روستایی و حتی برخی از شهرها رواج دارد. گبه بافی، شغل اول یا حرفه ی دوم تعداد زیادی از روستاییان استان است. گبه یا قالیچه خرسک، زیرانداز کوچکی است که پرزهای بلندی دارد. گبه ی استان بوشهر مشهورترین سوغاتی آن است که به کشورهای دیگر نیز صادر می شود.

گلیم
زمستان فصل بافت گلیم در استان بوشهر است و بسیاری از روستاییان در این فصل به گلیم بافی مشغول هستند. اوایل پاییز، پشم گوسفندان چیده می شود و به تدریج پشم های چیده شده پس از شست و شو، ریسیده و رنگ می شوند تا در اوایل دی ماه، برای کار بافت آماده باشند. گلیم ها در استان بوشهر از نوع تخت هستند و به روش پودگذاری بافته می شوند. تار گلیم را از موی بز که استحکام بیشتری دارد و پود آن را از پشم تهیه می کنند. گلیم های بافته شده در استان بوشهر در داخل و خارج از کشور، علاقه مندان زیادی دارد.

عبای پشمی
مهم ترین شتری که در استان بوشهر پرورش می دهند، شتر از نژاد دشتی است. شتر دشتی از نظر پشم بهترین نژاد است. بافت عبا از پشم این نوع شتر در استان بوشهر، سابقه ای دیرینه دارد و امروزه هم البته محدودتر از گذشته، در گوشه و کنار استان به چشم می خورد. این عباهای پشمی در کشورهای حاشیه ی خلیج فارس، طرفداران زیادی دارد.

حصیر
کشت وسیع خرما باعث رونق حصیربافی در استان شده است. برگ درخت خرما به عنوان مواد اولیه در تهیه ی الیاف حصیر مورد استفاده ی حصیربافان قرار می گیرد. اکثر روستاییان استان، به ویژه مردان، در دوران فراغت از فعالیت های کشاورزی، به حصیربافی مشغول هستند. در گذشته، محصولات حصیری کاربرد گسترده ای داشته اند و علاوه بر اینکه استفاده از آنها در بسیاری از مناطق کشور رواج داشته است، در بازارهای کشورهای دیگر نیز به فروش می رسیده است. امروزه گرچه استفاده از محصولات حصیری بسیار محدود شده است ولی هنوز برای مصرف داخلی روستاییان تولید می شود. مسافران در سفر به استان بوشهر می توانند زیراندازها و ظروف حصیری، کلاه، بادبزن و سایر اقلام تزیینی حصیری را به عنوان سوغاتی خریداری کنند.  

کشت وسیع خرما باعث رونق حصیربافی در استان شده است

   
صنایع دستی دریایی
امواج دریا، پوسته ی سخت جانوران نرم تن دریایی که پس از مرگ در آب شناور شده اند، به همراه آبزیانی مانند ستاره ی دریایی که در دریا مرده اند را به ساحل می آورد. اهالی مناطق ساحلی از این پوسته های سخت و خشک شده ی آبزیان مرده، برای ساخت اشیای تزیینی یا تزیین کالاها استفاده می کنند. تولید این محصولات که به صنایع دستی دریایی مشهور است، در برخی از شهرهای حاشیه ی خلیج فارس بسیار رواج دارد و مراکز عرضه ی ویژه ای برای این کالاها در نظر گرفته شده است که مورد استقبال مسافران قرار دارد.

منبع:tebyan.net



دور دنیا با یک کلیک

• جاذبه های گردشگری بوشهر
• قدیمی ترین کنسولگری بوشهر
• پارک جنگلی چاهکوتاه
• سفر به زیباترین ساحل جنوب
• آشنایی با جاذبه‌های گردشگری بندر دیر - بوشهر
• کدام سوغات کدام شهر؟