یک موقع بحث از نوع خلقت است، مانند فرشته، انسان، جن، حیوان، گیاه، جماد و ... می‌باشد، که دراین صورت فرقی بین آنها و دیگر انسان‌ها به لحاظ "بشری" وجود ندارد، چنان که فرمود: « قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ – بگو که همانا من نیز بشری مانند شما هستم» - یعنی به لحاظ سنخ خلقت، از جنس ملائک یا موجودات دیگر نمی‌باشم، بلکه من نیز "بشر" و از اولاد حضرت آدم ابوالبشر علیه السلام هستم. مانند شما به دنیا آمده، بزرگ می‌شوم، می‌خورم، می‌خوابم، بیمار و سالم می‌شود، ازدواج و کار دارم و بالاخره می‌میرم و از دنیا می‌روم. پس به من یا هیچ از انبیای دیگر، فرشته، پسر خدا، پدر خدا، خود خدا و ... نگویید.
اما، یک موقع بجث از تفاوت "مراتب" خلقت می‌باشد که البته هیچ دو موجودی در یک مرتبه از خلقت قرار ندارند. قطعاً هر موجودی و بالتبع هر انسانی، در مرتبه‌ای از وجود قرار دارد و هر کدام نسبت به دیگران فضیلت‌هایی نیز دارند، چنان که فرمود: برخی از پیامبران نیز نسبت به برخی دیگر از پیامبران علیهم السلام، فضیلت‌هایی دارند.
بی‌تردید مرتبه‌ی وجودی در اصل خلقت، مبتنی بر علم، حکمت، مشیّت و اراده‌ی الهی و به تناسب مرتبه‌ی تعیین شده در نظام آفرینش، چرخه‌ی هستی، نقش و جایگاه تعریف شده برای هر موجودی می‌باشد.
این ترتُب، گاه در عالَم تکوین است، مانند صادر اول، خلق اول، نور اول یا ...، که فرمود: « أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَهُ نُورِي - نخستین چیزی که خداوند آفریده است، نور من است / (بحار الانوار ج 1، باب حقيقة العقل و كيفيّته و بدو خلقه، ص 97، حديث هشتم)» - در آیه‌ی قرآن کریم نیز تصریح شده که « قُلْ إِنْ كانَ لِلرَّحْمنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعابِدينَ ـ بگو: اگر براى رحمان فرزندى بود، خود من نخستين پرستندگان بودم. (الزخرف : 81 ) » - یعنی برای خداوند سبحان، فرزند قائل نشوید، بی‌تردید هر چه در زمین و آسمان است، عبادت و تسبیح خدا را می‌کند و بنابر این اولین عبادت کننده من هستم که بشر و مخلوقم. لذا معلوم می‌شود که اولین مخلوق وجود شریف ایشان است.
خداوند متعال اول نور اکمل، اشرف و احبّ مخلوقات، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله را خلق نمود و بنابر این، فیض وجود را از طریق (به واسطه) ایشان، به سایر موجودات عطا نمود.
پس، ایشان در مرتبه‌ی نخست قرار دارند و پس از ایشان، انسان‌های کامل بعدی، چون امیرالمؤمنین، سیدة النساء العالمین، امامان، انبیا، اولیا، فرشتگان و ... .
اما، رتبه‌ی دیگر در مراتب وجودی، تشریعی است، مانند این که کسی را نبی و رسول قرار داد، دیگری را امام، دیگری را مأموم، دیگری را پدر، مادر، همسر، فرزند، معلم و ...؛ بی تردید در این سلسله مراتب، همه مسئول (مورد سؤال هستند)، چرا که در اطاعت یا عصیان، اختیار دارند و مرتبه‌ی آنان، سلب اختیار نمی‌نماید.
منبع: http://www.x-shobhe.com/shobhe/8192.html
