برای کریم اهل بیت (علیه السلام) :
ماه می آید که زیباتر کند ماهِ خدا را
لحظه های نابِ افطار و نوای ربنا را
عطرِ قنداقش چنان جریان گرفته در رگِ شهر
تا نفس هایش پر از رحمت کند حال و هوا را
عشق می خواهد دوباره قدرتش را رو نماید
روی دستانش گرفته با چه ذوقی مجتبی (ع) را
چوبِ حراجی زده بر نرخِ یوسف روی ماهش
عشق می آید که پر رونق کند بازار ما را
آسمان بارِ امانت را به اهلش می سپارد
می زند بر اسمِ زیبایش تمامِ قرعه ها را
کعبه افتاده به پایش ، مُحرِمِ چشمش شود تا
عاشقانه طی کند آرامشِ سعی و صفا را
لیله القدر است و دارد عشق نازل میشود باز
توی قلبش می چکاند آیه هایِ هل اتی را
حیف قدرش را ندانستند و بُغضش را شکستند
بر دلِ بی تابِ او تحمیل کردند انزوا را
" یا مُذِلَ المومنین " دارد دلش را می فشارد
غربتش خون می کند قلبِ صبورِ آشنا را
همسرش هم دردِ سنگینی به رویِ سینه اش شد
بیش از این نگذار تا بازش کنیم این ماجرا را...
محمد مهدی امیری
