چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید
از جمله خطرها و آسیب هایی كه در عصر غیبت برای منتظران اتفاق
می افتد، ملاقات گرایی است. بدین معنی كه شخص از وظایف خویش
غافل شود و مهم ترین وظیفه ی خود را دیدار امام زمان (عج) بپندارد
و دیگران را تنها به تلاش برای دیدار، به عنوان برترین وظیفه
فرا خواند و ساده ترین خواب یا اتفاقاتی را ملاقات بینگارد.
پیامدهای این آسیب، یأس و نا امیدی، رویكرد به شیادان و مدعیان
دروغین ملاقات و دور ماندن از وظایف اصلی است.
مهم ترین راه درمان این آسیب، رویكرد به منابع و معارف ناب دین و
بررسی احوال و سیره ی تشرف یافتگان راستین می باشد تا بدانیم
وظیفه ی اصلی منتظران بیش از هر چیزی ایمان، تقوا، تزكیه ی
نفس، خودسازی، انجام تكالیف فردی و اجتماعی و انتظار حقیقی به
همراه ورع و محاسن اخلاق می باشد.
داستان های معتبر و ارزنده ی فراوانی وجود دارد مبنی بر این كه
حضرت با برخی دوستداران خود دیدار دارد.
داستانهایی درس آموز، تأثیرگذار، و احساس برانگیز...
در این گونه ادعاها و نقل ها باید به شدت هوشیار و مراقب بود.
هر ادعایی را از هر كسی نمی توان پذیرفت، چون «آن را كه خبر شد،
خبری باز نیامد»
نكته ضروری این است كه عاشق، زمینه ی آمدن معشوق را فراهم
می كند و خواسته ی او را گردن می نهد.
آن كه فقط می خواهد امام را ببیند، عاشق نیست، خودخواه است!
باید به مسأله ی ملاقات و دیدار با حضرت، نگاه عمیق تری داشت.
چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید...
اللهم عجل لولیك الفرج
