كاشت و پرورش گل_گاوزبان

گل_گاوزبان
کاشت و پرورش گل گاوزبان
گل گاوزبان ( به انگلیسی Borage)
گل گاوزبان یکی از گیاهان قدیمی است که استفاده های دارویی زیادی دارد، ارتفاع بوته گل گاوزبان گاهی اوقات به 60 سانتی متر یا بیشتر هم می رسد. گیاه گل گاوزبان بومی شرق میانه است که دارای یک تاریخ کهن در جنگ بوده و برای افزایش شجاعت و شهامت استفاده می شده است. همه قسمت های گیاه گل گاوزبان به جز ریشه، خوش طعم هستند و استفاده های دارویی یا آشپزی دارند. گل گاوزبان یک گیاه منحصر به فرد است و رشد سریعی دارد. گل گاوزبان یک گیاه سالانه است اما زمانی که بذر گل گاوزبان در یک قسمت از باغ کاشته می شود سال بعد هم دوباره رشد می کند.
در ماه تیر با ظاهر شدن گل های آبی گل گاوزبان، منظره زیبایی در باغ ایجاد می شود. پهنای بوته گل گاوزبان گاهی اوقات 30 سانتی متر یا بیشتر می شود.

کاشت گل گاو زبان :
کاشت و پرورش گیاهان دارویی مانند گل گاو زبان آسان است و حتی باغبانان با تجربه کم می توانند این کار را انجام دهند. گل گاوزبان باید در زمینی کاشته شود که از نظر مواد آلی در حد متوسط غنی باشد. اطمینان حاصل شود که خاک زهکشی خوبی دارد و PH در سطح متوسط باشد. بعد از گذشت سرما به طور مستقیم بذر را در زمین بکارید. بذر گل گاوزبان باید دریک مکان آفتاب گیر یا سایه جزیی کاشته شود. گل گاوزبان یک گیاه مقاوم است و می توان آن را حتی در پاییز و یا زمستان، زمانی که اولین نشانه های فصل بهار پدیدار می شود نیز کاشت. بذرهای گل گاوزبان را باید در عمق 0/6 تا 1/2 سانتی متر کاشت و فاصله ردیف های کاشت را باید 30 سانتی متر در نظر گرفت. زمانی که ارتفاع گیاهان گل گاوزبان به 10 تا 15 سانتی متر رسید آن ها را با فاصله 30 سانتی متر از هم تنک کنید. بذر گل گاوزبان در عرض چند روز جوانه می زند.
از آنجا که آبیاری بیش از حد نسبت به آبیاری کمتر از حد مشکل بزرگ تری است، باید بین هر آبیاری اجازه دهید که خاک اطراف گل گاوزبان خشک شود. قبل از کاشت گل گاوزبان، مقداری کمپوست به خاک اضافه کنید. با انجام این کار مقدار زیادی مواد مغذی برای گیاه فراهم می شود. اما باید مواظب باشید کمپوست بیش از حد اضافه نشود.
کاشت گل گاوزبان همراه با توت فرنگی باعث جذب زنبور عسل و افزایش باردهی میوه می شود. امروزه از گل گاوزبان در آشپزی استفاده محدودی می شود و بیشتر جنبه دارویی دارد و یا به عنوان چاشنی از آن استفاده می شود.
گیاه گل گاوزبان از زمان های دور به طور سنتی در درمان بیماری های زیادی مثل مشکلات کلیوی استفاده می شده است و بسیاری از افراد از گل گاوزبان به عنوان آرام بخش استفاده می کنند.
گل گاوزبان بعد از گل دهی به دانه می رود و افتادن دانه ها روی زمین باعث تداوم گیاه می شود. در صورتی که می خواهید گیاه در سال بعد مجددا رشد کند باید اجازه دهید گیاه دانه تولید کند ولی در صورتی که نمی خواهید گیاه در سال بعد باز هم رشد کند باید قبل از تولید دانه، گل ها را بچینید. پرورش گل گاوزبان در باغ به یک فضای اختصاصی نیاز دارد.

برداشت گل گاوزبان :
با کاشت بذر گل گاوزبان هر چهار هفته یک بار، یک منبع گل گاوزبان را تضمین خواهد کرد. برگ ها می توانند در هر زمان برداشت شوند و به صورت تازه استفاده شوند. بعد از برداشت می توان برگ ها را خشک کرد و از آن ها استفاده نمود. در صورتی که گل گاوزبان میزبان زنبورهای عسل باشد، عسلی که تولید می شود طعم بسیار عالی دارد.
هشدار :
کسانی که بیماری کبدی دارند نباید از گل گاوزبان استفاده کنند و ممکن است برای کبد سمی باشد. گل گاوزبان قرن هاست که توسط هزاران نفر مصرف شده است و به احتمال زیاد باید در سلامت کامل در مقادیر نرمال استفاده شود. استفاده زیاد از گل گاوزبان ممکن است اثر دیورتیک داشته باشد (باعث تکرر ادرار می شود).

اهمیت داروئی گل گاوزبان
این گیاه حاوی مواد موسیلاژ، قندی، تانن و ترکیبات فنلی و نیز مقدار کمی آلکالوئید است (آرام بخش). گیاه گل گاو زبان به عنوان یکی از غنی ترین منابع اسیدهای چرب اصلی بشمار می رود بطوریکه از آن به عنوان غنی ترین منبع شناخته شده برای گاما اسید لینوئیک در نزد بشر معرفی شده است.
گاوزبان حواس پنجگانه آدمی را تقویت می‌کند. دمکرده آن نشاط آور بوده و رنگ رخسار را باز می‌کند. سینه را نرم می‌کند. تنگی نفس و دردگلو را شفا می‌دهد. دلهره و وحشت را از بین می‌برد. غم و غصه را کم کرده و برای کسانی که با خود حرف می‌زنند بسیار خوبست. از برگهای تازه آن برای درمان جوشهای چرکی دهان و درمان برفک استفاده می‌شود .
 مهمترین آفت گل گاوزبان
مهمترین آفت گل گاوزبان کرم برگ خوار است که در زمان برداشت بیشترین خسارت را وارد می کند و چون در این زمان مبارزه ی شیمیایی صلاح نمی باشد، مبارزه ی بیولوژیک توصیه می شود. سفیدک پودری نیز ممکن است رخ دهد. تماس خارجی با برگ گل گاوزبان تازه ممکن است سبب خارش پوست در برخی افراد حساس شود. خارهای سطح گیاه می تواند تحریک کننده پوست شما باشد، بنابراین استفاده از دستکش هنگام کار با گل گاو زبان قابل توصیه است. گل گاوزبان بعلت داشتن آلکالوئید برای زنان باردار و کودکان مضر می باشد.

سازگاری
گاوزبان بیشتر در بلندیهای رامسر، رودسر و شهسوار بصورت خودرو و نیز زراعی وجود دارد. شرایط آب و هوایی کوهستانی سردسیر و نیمه مرطوب که در طول بهار و تابستان دارای بارانهای متناوب هستند، برای کشت این گیاه مفید است.

#دمنوش_گل_گاوزبان
از تقویت قلب تا درمان افسردگی

برای درمان افسردگی‌ها، یا افزایش انرژی افرادی‌ که بنیه کمی دارند، می‌توان از دمنوش گل‌گاوزبان استفاده کرد و فقط باید حواس‌تان باشد که این دمنوش پتانسیل بالا بردن فشارخون را دارد، البته گاهی گزارش‌های ضد و نقیضی در این زمینه وجود دارد و باتوجه به نوع ژنتیک فرد، ممکن است فشارخون را کاهش دهد.

اما چون اصولا پتانسیل افزایش فشار خون را دارد، بهتر است افرادی که دچار پرفشاری خون هستند از دمنوش‌های جایگزین استفاده کرده یا یک بار این دمنوش را مصرف کنند، علائم خود را کنترل کرده و ببینند آیا دچار علائم افزایش فشارخون که در بعضی‌ها داغ شدگی، سردرد، احساس تپش قلب و. . .است، می‌شوند یا خیر که در صورت این اتفاق نباید دیگر سراغ این دمنوش بروند.

مصرف طولانی مدت این دمنوش باعث روشن شدن پوست‌هایی می‌شود که به خاطر مصرف خوراکی‌های ناسالم مثل سوسیس، کالباس و.. . کدر شده‌اند.

دمنوش_گل_گاوزبان
برای تهیه دمنوش این گیاه می‌توان 8-5 گرم از گل این گیاه را در یک لیوان آب جوش ریخت و آن را به طور غیرمستقیم روی حرارت (حرارت غیرمستقیم مانند بخار کتری یا سماور) قرار داد. 20-15 دقیقه زمان کافی است که روی بخار دم بکشد. سپس آن را صاف کرد و نوشید.»
گل‌گاوزبان نباید به طور مستقیم روی حرارت باشد و زیاد حرارت بیند. عطر، طعم و خاصیت آن در اثر دم کردن طولانی‌مدت از دست می‌رود. با 10 دقیقه جوشاندن این گیاه، بیش از 50 درصد از خاصیت آن از بین می‌رود. هر چه بیشتر بجوشد آنتوسیانین‌های آن نیز بیشتر تخریب می‌شود.»