به گزارش خبرنگار فعالیت‌های قرآنی خبرگزاری فارس، در ادامه انتشار شرح واژه‌های قرآنی که توسط هانی چیت‌چیان از اساتید مدرسه دانشجویی قرآن و عترت دانشگاه تهران مطرح می‌شود به واژه «بعثت» رسیدیم.
«بعثت» یعنی برانگیختن. چند سؤال وجود دارد که برانگیختن یعنی چه؟ چه کسی برانگیخته می‌کند؟ چه کسی را برانگیخته می‌کند؟ و برای چه کاری برانگیخته می‌کند؟
حالات مختلف برانگیختن در قرآن
در قرآن حالات مختلفی برای برانگیختن آمده است مثلاً قوم ثمود شقی‌ترین افراد خود را برای کشتن ناقه صالح برانگیخت پس یک برانگیختن برای دشمنی با خدا و رسول خداست. در جایی دیگر قابیل هنگامی که حضرت هابیل را می‌کشد حیران می‌شود با پیکرش چه کند که در این حال خدا کلاغی را برانگیخت تا به قابیل دفن کردن را یاد دهد.
در برانگیختن یک نوع رسالت و یک افق دید بالا وجود دارد. می‌شود کسی را برای نیت شر برانگیخت و مبعوث کرد. اما اگر خدا فاعل برانگیختن باشد کلاغی را برای کار متعالی برمیانگیزد و به انسان نشان می‌دهد چه جایگاه پایینی دارد.
دلیل اصلی مبعوث شدن انبیای الهی
هنگامی که خدا برمیانگیزد قرار است یک اتفاقی بزرگ و عجیب رخ دهد. اینجا خدا انبیای الهی را برای حل اختلاف و ایجاد امت واحده توحیدی برمیانگیزد و مبعوث می‌کند.
ویژگی‌های پذیرنده بعثت پیامبر
بعثت برای این است تا آیات خدا برای انسان‌ها جلوه پیدا کند و ناخالصی‌های انسان از او جدا شده و انسان براساس قوانین درست زندگی کند، این فلسفه بعثت است و خروجی چنین آدمی همه اخلاق فاضله است. امروز مفعول «بعثت» پیامبر است زیرا مبعوث شده تا مکارم اخلاق در ما به تمامیت برسد.
اما روزی هم فرا می‌رسد که همه ما مشمول بعثت می‌شویم یعنی برانگیخته می‌شویم و افق حقیقی عالم را پیدا می‌کنیم اما در این روز جبران کارهای گذشته وجود ندارد. انسان‌هایی هم هستند که در این دنیا به برکت انبیاء مبعوث و برانگیخته می‌شوند و در واقع اینها بربندگان خدا گواه و شهید می‌شوند. خداوند هم آنها را مثال می‌زند و می‌گوید: چرا از این افراد درس نگرفتید و مانند آنها نشدید.
