سخنان بزرگان در مورد پشیمانی و تاسف

از لجاجت دوري كنيد زيرا ابتداي آن، ناداني و انتهايش، پشيماني است.((حضرت محمد (ص))) 

اگر خداوند، پشيماني بنده‌ي خود را بر گناه ببيند، او را مي‌بخشد، قبل از آن كه از خدا (به خاطر گناهش) استغفار بطلبد.((حضرت محمد (ص))) 

آنچه كس از كردنش پشيمان گردد، نيك نيست و پادافراه [ =سزاي ] وي شيون و چهره‌ي اشكبار باشد. آن كرده‌ي نيك است كه كس از آن پشيماني نخورد و پادافراه آن شادمانه و شادمان نبيند.((بودا)) 

براي آن ظالم كه ابتدا به ظلم كرده، فردا [از پشيماني] پشتِ دست به دندان گزيدن در پي دارد.((امام علي (ع))) 

بزرگ‌ترين حسرت‌ها در روز قيامت، حسرت مردي است كه مالي را از راهي خلافِ اطاعتِ خداوندي بيندوزد؛ پس از وي مردي آن مال را از او ارث ببرد كه آن را در اطاعت خداوند سبحان مصرف كند و از همين راه داخل بهشت شود و آن شخص اول را كه مال اندوخته بود، به خاطر همان مال داخل آتش شود.((امام علي (ع))) 

پشيماني، كفاره‌ي گناه است و اگر شما، گناه نمي¬كرديد، خداوند گروهي را مي¬آورد تا گناه كرده و آنها را ببخشند. (يعني بخشش گناهان توسط خداوند، حتمي است و جاي هيچ شكي نيست كه اگر كسي توبه كند، بخشيده خواهد شد.)((حضرت محمد (ص))) 

چهار كس‌اند كه حق تعالي در روز قيامت نظر رجمت به سوي ايشان مي‌افكند: شخصي كه كسي از او چيزي خريده باشد و پشيمان شود و پس دهد و او قبول كند و كسي كه به فرياد مضطري برسد و كسي كه بنده آزاد كند و كسي كه عزبي را كدخدا كند.((امام جعفر صادق (ع))) 

بداخلاقي، شوم و پيروي از زنان، موجب پشيماني و نيك سرشتي، سرمايه است.((حضرت محمد (ص))) 

خشم با دیوانگی آغاز می شود و با پشیمانی پایان می پذیرد.((فیثاغورث))

توبه‌ي خالص، پشيماني از گناه است و (آن توبه خالص)‌ هنگامي است كه وقتي از تو،‌ گناهي سر مي¬زند، از خداوند، طلب بخشش كرده سپس به آن گناه اصلا ً‌بر نگردي.((حضرت محمد (ص))) 

تاسف خوردن، جبران قرض را نمي كند.((مثل آمريكايي)) 

عشق یعنی هرگز پشیمان نشدن.((اریش سكال)) 

دنيا جايگاه عمل در آزمايش‌هاست. كسي كه در اين دنيا زندگي مي‌كند، هرگز ساعتي در فراغت به سر نمي‌برد، جز اين‌كه همان فراغتش روز قيامت براي او حسرتي خواهد بود.((امام علي (ع))) 

فرزانه ترین انسانها برای آسایش خاطر من چنین گفته اند: دریغا کاش امروز نیز چنین می بود! زیرا شر بهترین نیروی انسان است. نیچه

تندخويي نوعي از جنون است، زيرا شخص تندخو از كار خود پشيمان مي‌شود و اگر ندامتي حاصل نكرد، پس جنونِ او مستحكم است.((امام علي (ع)))