زنان علایم لوپوس را بدانند

در این مطلب قصد داریم مقاله کاملی رو در مورد بیماری لوپوس و علائم بیماری لوپوس و راه و روش های درمان بیماری لوپوس و سلامت و تغذیه در مورد بیماری لوپوس رو برای شما به اشتراک بگذاریم که در ادامه این مقاله کامل در مورد بیماری لوپوس رو دنبال کنید
 

 

بسته به نوع سلِ‌جلدی که به آن مبتلا هستید، بخش‌های گوناگونی از بدن شما تحت تاثیر بیماری قرار می‌گیرد و ممکن است بیماری تاحدی حاد گردد. بر اساس گفته‌های موسسه لوپوس آمریکا، امروزه 1.5 تا 2 میلیون آمریکایی با ابتلا به شکلی از این بیماری زندگی می‌‌کنند. اما تشخیص لوپوس در شما می‌تواند معانی گوناگونی داشته باشد: برخی افراد فقط حین حمله کلاسیک لوپوس فعالیت خفیف بیماری را تجربه می‌کنند؛ برخی دیگر به گونه‌ای از بیماری مبتلا هستند که زندگی‌شان تهدید شده و تقریباً تمام اعضاء بدن‌شان تحت تاثیر بیماری قرار می‌گیرد.
 
اولین تشخیص بیماری لوپوس به زمان‌های دور در قرون وسطی باز می‌گردد. عبارت "سلِ‌جلدی lupus" از معنی لاتین لغت گرگ گرفته شده است – پزشک قرن سیزدهم Rogerius آسیب‌های وارده به پوست بر اثر لوپوس را همانند اثر گازگرفتگی گرگ می‌دانست. بعد از سال 1872 پزشکان نوع حادتری از بیماری لوپوس را گزارش کردند که با تب، کاهش وزن، کم خونی و آرتروز همراه بود.
 
امروزه متخصصان از این حقیقت آگاهند که لوپوس نوعی بیماری  خود ایمن است – شرایطی که در آن سیستم ایمنی بدن به مقابله با خود بدن می‌پردازد. معمولاً، سیستم ایمنی پروتئین‌هایی به نام آنتی‌بادی می‌سازد که از بدن در مقابل عفونت‌ها و آلودگی‌ها حفاظت می‌کنند. با این وجود، در افراد مبتلا به بیماری خود ایمن، سیستم ایمنی توانایی تشخیص تفاوت بین مهاجمان خارجی و سلول‌های عادی بدن را از دست می‌دهد. التهاب ناشی از "آنتی‌بادی‌های خودمخرب" علائم و عوارضی را ایجاد می‌کند که در بیماری لوپوس دیده می‌شود.
 
بیماری لوپوس چه انواعی دارد؟
 
انواع مختلفی از بیماری لوپوس وجود دارد. این موارد عبارتند از:
 
- بیماری لوپوس سکه‌ای. این نوع از بیماری اولین نوع شناخته شده از لوپوس است. این شکل از بیماری فقط به پوست آسیب رسانده، منجر به ایجاد لکه‌های قرمز، ضخیم و ناهموار بر روی صورت، گردن و سر می‌گردد. پس از برطرف شدن سرخی ممکن است اثر زخم برجا مانده، می‌تواند منجر به ریزش مو گردد.
 
لکه‌های قرمز ایجاد شده در لوپوس سکه‌ای ممکن است از چند روز تا چند سال باقی بمانند. ممکن است به مدت طولانی از بین رفته و سپس دوباره پدیدار شوند. لوپوس سکه‌ای بیشتر در زنان رایج بوده و در سنین 20 تا 45 سالگی دیده می‌شود. تقریباً در 10 درصد افراد مبتلا به لوپوس سکه‌ای، شرایط بیماری بدتر شده و فرد به لوپوس بدنی مبتلا می‌شود.
 
- بیماری لوپوس بدنی. این بیماری نوعی از لوپوس است که عموماً به نام "لوپوس" شهرت یافته است. این نوع لوپوس تقریباً تمام بخش‌های بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. نود درصد افراد مبتلا به بیماری لوپوس بدنی زنان در دوران باروری هستند. در ایالات متحده، بیشترین شیوع بیماری در زنان آفریقایی تبار دیده می‌شود.

علائم بیماری لوپوس بدنی می‌توانند ضعیف یا شدید بوده و با گذشت زمان پدیدار شده و دوباره ناپدید شوند. علائم شایع بیماری عبارتند از:
 
* درد مفاصل

* تب

* سرخی پوست حین قرارگرفتن در معرض نور آفتاب

* ریزش مو

* عدم امکان چرخاندن انگشتان دست یا پا

* بادکردن پاها

* زخم درون دهان

* تورم غدد

* خستگی مفرط
 
- بیماری لوپوس با تحریک داروئی. این نوع لوپوس بسیار نادر است و در اثر مصرف طولانی مدت داروهای خاص ، ایجاد می‌گردد. شایع‌ترین داروهای تحریک‌کننده لوپوس عبارتند از هیدرالازینHydralazine  (آپرسولاین Apresoline) که برای درمان فشار خون مصرف می‌شود و پروکاینامید Procainamide (پرونستیل Pronestyl) که برای درمان بیماری‌های قلبی تجویز می‌گردد. علائم این بیماری ممکن است مشابه با لوپوس بدنی باشند و شامل درد ماهیچه‌ها و مفاصل، تب و سرخی پوست است. این نوع بیماری در مردان شایع‌تر از زنان است. پس از اتمام دوره درمان، در اغلب موارد علائم لوپوس با تحریک داروئی از بین رفته و بیماری به لوپوس بدنی تبدیل نمی‌شود.
 
-بیماری لوپوس نوزادی. این نوع از بیماری نیز بسیار نادر است. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که مادری مبتلا به نوع خاصی از لوپوس، آنتی‌بادی‌های لوپوس را در زمان تولد، به فرزند خود منتقل کند. علائم این نوع بیماری در کودکان شامل سرخی پوست، آنمی (کم خونی) و در موارد بسیار کم مشکلات قلبی است که ممکن است به مرگ نوزاد منتهی گردد. در بیشتر موارد، لوپوس نوزادی نیازی به درمان نداشته و ظرف چند هفته برطرف می‌شود.
 
بیماری لوپوس نوع سکه‌ای ، داروئی و نوزادی از اشکال خفیف بیماری بوده و احتمالاً به خودی خود برطرف می‌شوند. با وجود اینکه هیچ درمانی برای لوپوس بدنی وجود ندارد، درمان داروئی برای تخفیف علائم سودمند بوده و افراد مبتلا به لوپوس بدنی می‌توانند زندگی‌های فعال و  پرباری را داشته باشند.
 
تشخیص بیماری لوپوس از ابتدا تا انتها
 
لوپوس بدنی بیماری است که می‌تواند بخش‌های مختلفی از بدن را تحت تاثیر قرار داده و همانند دیگر انواع بیماری‌ها عمل کند. به این دلیل، پیش از اینکه پزشکان قادر به تشخیص لوپوس باشند، در طول زمان، مروری دقیق بر علائم خود داشته باشید و آزمایش های خونی لازم را که می توانند عوامل غیر‌عادی را در سیستم ایمنی بدن شما نشان دهند، انجام دهید.
 
هر بیمار مبتلا به لوپوس بدنی با دیگری متفاوت است. ممکن است خانمی جوان با علائمی همانند سرخی پوست ، آرتروز، زخم‌های دهانی و تب مشاهده شود. آزمایش خون او نیز تشخیص لوپوس را تائید کند. در مورد دیگر ممکن است علائم خفیف‌تر بوده و نتیجه آزمایش خون منفی باشند. ممکن است سال‌ها طول بکشد تا تشخیص ابتلا به لوپوس در شما قطعی گردد.
 
علائم: اولین گام به سمت تشخیص لوپوس
 
از آنجا که 90 درصد افرادی که مبتلا به لوپوس تشخیص داده می‌شوند زنان در دوران باروری هستند، سن و جنسیت اولین چیزی است که در تعیین ابتلا به لوپوس مدنظر قرار می‌گیرد. لوپوس بدنی بیماری " چند سیستمی" است. برای اینکه لوپوس تشخیص داده شود، باید علائم لوپوس در بیش از یک نقطه از بدنتان دیده شود. این علائم می‌توانند مواردی باشند که بخش‌های زیر را تحت تاثیر قرار می‌دهند:
 
- پوست. سرخی کاملاً مشخص پوست در صورت؛ لکه‌های برآمده قرمز بر روی صورت، گردن یا سر؛ زخم داخل دهان؛ و ریزش مو شواهدی از تحت تاثیر قرار گرفتن پوست هستند.
 
- مفاصل. تورم و درد در دو یا چند مفصل می‌تواند از علائم لوپوس باشند.
 
- قلب و شش‌ها.‌ تورم لایه‌های پوست و ماهیچه اطراف قلب یا شش‌ها می‌توانند مرتبط با لوپوس باشند.
 
- کلیه.‌ آزمایشات ممکن است وجود پروتئین در ادرار یا صدمه دیدن سلول‌های کلیه را نشان دهند.
 
- خون. آزمایشات خون ممکن است پایین بودن تعداد گلبول‌های قرمز یا سفید را نشان دهند.
 
- سیستم عصبی. تغییرات ذهنی یا صرع ممکن است نشانه تاثیر لوپوس بر سیستم عصبی باشند.
 
آزمایش: گام بعدی به سمت تشخیص بیماری لوپوس
 
لوپوس به دلیل عملکرد غیرعادی سیستم ایمنی بر علیه سلول‌های خود بدن ایجاد می شود. به همین دلیل در دسته بیماری‌های  خود ایمن قرار می‌گیرد. آنتی‌بادی‌ها، پروتئین‌هایی هستند که سیستم ایمنی برای مبارزه با مواد خارجی مهاجم همانند ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌سازد. حین ابتلا به لوپوس، این آنتی‌بادی‌ها به سلول‌های عادی صدمه می‌زنند. در صورتی که علائمی با احتمال ابتلا به لوپوس در خود مشاهده می‌کنید، پزشک شما با درخواست انجام آزمایشات، احتمال وجود این آنتی‌بادی‌های خودمخرب را در خون‌ شما می‌سنجد.
 
آنتی‌بادی‌های ضدهسته‌ای (ANA) آنتی‌بادی‌هایی هستند که به هسته سلول‌های بدن شما حمله می‌کنند. ANA در بیش از 98 درصد افراد مبتلا به لوپوس یافت می‌شود؛ تست ANA یکی از تست‌های مرتبط با تشخیص لوپوس است.
 
اگر علائم لوپوس را در خود مشاهده می‌کنید و تست ANA شما مثبت است، باید آزمایشات لازم  دیگر را برای تشخیص لوپوس انجام دهید. در صورتی که تست ANA شما منفی است اما باز هم علائم بر می‌گردند، پزشک شما باید با مرور زمان تست ANA را تکرار کر ده و دیگر انواع آنتی‌بادی‌های خودمخرب را آزمایش کند. ممکن است علائم لوپوس پیش از مثبت شدن نتیجه آزمایشات خون، شروع شوند. اگر علائم برطرف می‌شوند و تست ANA شما منفی است، امکان ابتلا به لوپوس در شما ضعیف است.
 
چه پزشکانی می‌توانند بیماری لوپوس را تشخیص دهند؟
 
پزشکی که باید ویزیت کنید، به علائم شما بستگی دارد. بیماری که با علائم لوپوس کلیه به اورژانس مراجعه می‌کند، باید به متخصص کلیه مراجعه کند. اگر علائم شما سرخی پوست است، باید به متخصص پوست مراجعه کنید. اگر پزشک عمومی شما به تشخیص لوپوس مشکوک باشد احتمالاً باید به متخصص رماتیسم مراجعه نمایید. دیگر پزشکانی که ممکن است در تشخیص لوپوس درگیر باشند، عبارتند از: برای بیماران نونهال، متخصص اطفال؛ در صورتی که علائم شما سیستم عصبی را درگیر کرده باشند، متخصص اعصاب؛ و یا در صورتی که حین بارداری این علائم را مشاهده کنید، متخصص زنان و زایمان.
 
چه بیماری‌های دیگری همانند بیماری لوپوس عمل می‌کنند؟
 
از آنجا که لوپوس به بخش‌های مختلفی از بدن آسیب می‌رساند، ممکن است با بیماری‌های مختلفی اشتباه گرفته شود.
 
بیماری‌هایی همانند پسوریازیس که پوست و مفاصل را درگیر می‌کند، یا رماتیسم مفاصل ممکن است با لوپوس اشتباه گرفته شوند. رماتیسم مفاصل و دیگر بیماری‌های مرتبط با سیستم ایمنی خودمخرب نیز ممکن است نتیجه تست ANA را مثبت نشان دهند. بیماری لوپوس با تحریک داروئی که بر اثر مصرف داروهای خاصی ایجاد می‌گردد را کنار بگذارید.
 
با وجود اینکه در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد، تشخیص زود هنگام بیماری لوپوس و شروع سریع درمان می‌تواند عوارض بیماری را کاهش داده و از پیچیدگی‌های بیشتر پیشگیری نماید. به خاطر داشته باشید که علائم لوپوس می‌توانند پدیدار شده و ناپدید گردند. همچنین برای تشخیص صحیح ابتلا به لوپوس مدتی زمان صرف می‌شود. بنابراین علائم خود را دنبال نموده و با پزشک خود در تماس باشید.
 

بیماری لوپوس چیست؟
 

لوپوس یک اختلال در سیستم ایمنی بدن می‌باشد. در این بیماری، سلول‌های ایمنی به بافت‌های سالم بدن حمله می‌کنند و موجب التهاب و تخریب بافت می‌گردند.

علائم ممکن است فقط در پوست باشد، اما بیشتر اوقات لوپوس موجب درد مفاصل نیز می‌گردد. در بسیاری از موارد، لوپوس باعث آسیب قلب، کلیه‌ها و دیگر اندام‌های حیاتی بدن می‌شود. هیچ درمان قطعی برای لوپوس وجود ندارد و فقط علائم این بیماری را می‌توان کاهش داد

انواع بیماری لوپوس

- لوپوس اریتماتوی سیستمیک : این نوع، شایع‌ترین نوع لوپوس است.

- لوپوس اریتماتوی جلدی (لوپوس قرص مانند): این نوع باعث تخریب اندام‌ها نمی‌شود.

- لوپوس اریتماتوی ایجادشده توسط دارو

- لوپوس نوزادان که نادر است.

عوامل خطر در بیماری لوپوس

- جنس: 90 درصد بیماران را زنان تشکیل می‌دهند.

- سن: افراد بیشتر در محدوه سنی 15 تا 40 سال، دچار لوپوس می‌شوند.

- نژاد: بیشتر در سیاه پوستان، اسپانیایی‌ها و آسیایی‌ها یافت می‌شود.

- نور خورشید: قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن است باعث لوپوس گردد. محققان بر این باورند که نورخورشید باعث می‌شود سلول‌های پوست، پروتئین‌های خاصی را به وجود آورند. آنتی‌بادی‌هایی که به طور طبیعی در بدن هستند، وقتی بر روی این پروتئین‌ها قرار می‌گیرند، باعث یک واکنش التهابی می‌شوند.

- برخی داروها می‌توانند لوپوس را ایجاد کنند. از جمله: آنتی سایکوتیک کلروپرومازین، داروهای فشارخون بالا (مانند هیدرالازین)، داروهای سل، داروهای قلب و دیگر داروها. معمولا چند ماه و یا سال طول می‌کشد تا علائم ظاهر شوند.

- عفونت با ویروس Epstein- Barr: این ویروس علائم غیراختصاصی مانند گلودرد و تب دارد. وقتی عفونت از بین برود، ویروس به حالت نهفته در سیستم ایمنی بدن باقی می‌ماند. به دلایلی که هنوز روشن نیست، این عفونت می‌تواند خطر ابتلا به لوپوس را زیاد کند.

- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: کسانی که در معرض جیوه و سیلیکا قرار دارند، بیشتر به لوپوس گرفتار می‌شوند.

- سیگار کشیدن نیز باعث افزایش ابتلا به لوپوس می‌شود.

علائم شناسایی بیماری لوپوس

علائم لوپوس ممکن است ناگهانی ظاهر شوند و یا به کندی پیشرفت کند و همچنین ممکن است خفیف و یا شدید باشد و نیز ممکن است موقتی یا دائمی باشد. این علائم عبارتند از :

1- درد مفاصل و عضلات: اولین علامت است. غالبا مفاصل مچ دست‌، آرنج‌، زانو و قوزک‌ پا درد می‌گیرند. مفاصل ملتهب و گرم می‌شوند. اما برعکس آرتریت روماتوئید، لوپوس باعث تخریب دائمی مفاصل نمی‌گردد.

2- ضایعات پوستی پروانه‌ای شکل روی گونه‌ها و بینی (تصویر بالا).

3- سایر مشکلات پوستی عبارتند از: حساسیت به نور خورشید و وجود لکه‌های قرمز، پوسته پوسته شدن، بثورات جلدی بنفش بر روی نقاط مختلف بدن از جمله: صورت، گردن و بازوها.

4- زخم‌های وسیع بر دهان و لب

5- ترک خوردن و یا شکستگی ناخن‌ها: در نتیجه التهاب مویرگ‌های خونی، ناخن‌ها تغییر رنگ می‌دهند. در پایه ناخن، لکه‌های آبی و یا مایل به قرمز نمایان شود. تورم ناخن، موجب باد کردن و قرمز شدن پوست اطراف قاعده ناخن می‌شود.

6- تب و خستگی: در بسیاری از موارد، این علائم آنقدر شدید است که با فعالیت‌های روزانه و ورزش تداخل پیدا می‌کند.

7- کاهش و یا افزایش وزن

8- حساسیت به نور خورشید و یا انواع نورهای فرابنفش.

9- یکی از علائم لوپوس که می‌آید و می‌رود، ریزش موها می‌باشد. ممکن است موها به صورت تکه‌ای بریزند و یا نازک شوند.

10- پدیده رینود: در هوای سرد و یا در هنگام استرس، انگشتان دست و پای این بیماران دچار درد و بی‌حسی می‌شود. انگشتان به رنگ سفید و یا آبی درمی آیند. این پدیده در اثر گرفتگی مویرگ‌های خونی و کاهش جریان خون به مناطق بدن رخ می‌دهد. البته این پدیده در سایر افراد هم دیده می شود.

11- کندی تنفس

12- خشکی چشم

13- به راحتی پوست، کبود می‌شود.

14- کاهش حافظه

لوپوس باعث ایجاد ضایعات پوستی پروانه‌ای شکل روی گونه‌ها و بینی و درد مفاصل می شود

بیماری‌ های شبیه به بیماری لوپوس

- لوپوس تا اندازه‌ای شبیه آرتریت روماتوئید می‌باشد. هر دوی این بیماری‌ها منجر به درد و ورم مفاصل می‌شوند.

- لوپوس تا اندازه‌ای شبیه فیبرومیالژیا نیز می‌باشد. هر دوی آن‌ها باعث خستگی و درد می‌شوند.

یکی از علائمی که می‌توان لوپوس را از 2 بیماری فوق تشخیص داد، بثورات پوستی می‌باشد.

راه های تشخیص بیماری لوپوس را بشناسید

آزمایش خون برای وجود آنتی بادی ضد هسته‌ای

عملکرد کلیه

زمان لخته شدن خون

بیوپسی (نمونه برداری) بافت


داروهای درمان کننده بیماری لوپوس

کرم‌های کورتیکواستروئید برای درمان بثورات پوستی

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای درمان تب و درد مفاصل

داروهای ضد مالاریا برای درمان درد مفاصل، زخم‌ها و جوش‌ها

کورتیکواستروئید خوراکی و یا تزریقی

داروهای سرکوب‌گر سیستم ایمنی بدن

ضایعات پوستی در بیماری لوپوس

مراقبت در لوپوس

- وقتی در برابر نور خورشید قرار دارید، خود را بپوشانید.

- سیگار نکشید.

- ورزش کنید.

- استرس را از خود دور کنید.

- استراحت کافی داشته باشید. برخی از بیماران نیاز به 12 ساعت خواب شبانه دارند.

مشکلات شایع در بیماری لوپوس

1- مشکلات کلیه در بیماری لوپوس

حدود سه‌چهارم بیماران مبتلا به لوپوس، دچار مشکلات کلیوی می‌باشند. این مشکل، فاقد علائم آشکاری می‌باشد. برخی مردم، متوجه ورم پاها و یا مچ پاها می‌شوند. برخی از مردم وقتی متوجه مشکلات در کلیه می‌شوند که خون و یا پروتئین غیرعادی در آزمایش ادرار ظاهر ‌شود.

2- مشکلات قلبی در بیماری لوپوس

ورم در اطراف قلب در بیماران مبتلا به لوپوس دیده می‌شود. این مشکل باعث درد در طرف چپ سینه می‌شود. برخی از افراد هم دچار لخته خون و بیماری‌های دریچه قلب می‌گردند.

3- مشکلات ریوی در بیماری لوپوس

بافت ریه دچار ورم می‌شود و باعث تنفس مشکل و یا درد سینه می‌گردد.

برخی مواقع، لوپوس باعث درد سینه می‌شود که این درد مربوط به قلب و یا ریه نمی‌باشد. این درد در نتیجه ورم عضلات سینه و یا مفاصل دنده رخ می‌دهد.

4- مشکلات گوارشی در بیماری لوپوس

معمولا بیماری لوپوس، مشکل گوارشی در پی ندارد. اما برخی افرد دچار دل‌درد، استفراغ، بلع سخت و ورم لوزالمعده یا کبد می‌شوند. این علائم در اثر لوپوس یا داروهای درمان کننده آن می‌باشد.

5- کم خونی در بیماری لوپوس

لوپوس و داروهای درمان کننده آن، موجب کم خونی می‌شوند. تعداد کمی گلبول قرمز در خون وجود دارد و به سرعت تخریب می‌شوند. علائم کم خونی شامل: خستگی، تپش قلب و نفس نفس زدن می‌باشد.

6- مشکلات عصبی در بیماری لوپوس

سردرد، یک مشکل شایع در این بیماران می‌باشد. مشکلات حافظه، کمتر شایع است. بعضی از بیماران مبتلا به لوپوس دچار سکته مغزی و تشنج می‌شوند.

7- سلامتی روح و روان در بیماری لوپوس

بیماران ممکن است دچار افسردگی و عصبانیت شوند.

بارداری در بیماری لوپوس

زنان مبتلا به لوپوس می‌توانند باردار شوند. علائم لوپوس می‌آید و می‌رود. بهترین زمان برای بارداری، وقتی است که علائم کمتری وجود دارد. خانم باردار به پزشک خود باید بگوید که این بیماری را دارد.

نوزادان مبتلا به لوپوس

بیشتر نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به لوپوس، سالم هستند. اما در موارد نادر، نوزاد متولد شده از مادر لوپوسی، دچار لوپوس می‌شود. این نوزادان دارای جوش‌های پوستی، کم‌خونی و یا مشکلات کبدی می‌باشند. این علائم پس از چند ماه خوب می‌شوند و آسیب دائمی را ایجاد نمی‌کنند. برخی از نوزادان لوپوسی، دچار نقص قلبی می‌شوند.
 

راه و روش های غلبه بر بیماری لوپوس را بشناسید
 

 

لوپوس نوعی بیماری التهابی مزمن است و جزو بیماری های خودایمنی محسوب می شود، به این معنا که دستگاه ایمنی فرد به بافت ها و اندام های خود  حمله می کند، مثل پوست، مفاصل، قلب، ریه، خون، کلیه ها و مغز. ورم ناشی از لوپوس برخی اندام های بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه ها، سلول های خونی، مغز، قلب و شش ها را درگیر می کند.

تشخیص قطعی بیماری لوپوس تا حدی دشوار است، زیرا علایم لوپوس با علایم برخی بیماری ها مشترک می باشد و ممکن است پزشک را در تشخیص خود دچار اشتباه کند.

علامت رایج بیماری لوپوس، بروز بثورات پوستی به شکل بال های پروانه روی پل بینی و هر دو گونه است. البته ممکن است این علامت در همه افراد مبتلا به لوپوس ایجاد نشود. دانشمندان هنوز نتوانسته اند درمان قطعی بیماری لوپوس را پیدا کنند، اما راه هایی وجود دارد که می توان با رعایت آنها تا حدی بر این بیماری غلبه کرد و یا عوارض آن را به حداقل میزان ممکن رساند.

1- پیروی از توصیه های پزشک متخصص

اگر فردی علایمی شبیه بیماری لوپوس را در خود مشاهده نمود و به پزشک مراجعه کرد و پزشک نیز تشخیص داد او لوپوس دارد، باید فورا به تمام توصیه های پزشک متخصص عمل کند، زیرا با درمان به موقع بیماری لوپوس می توان گام موثری را برای غلبه بر آن برداشت. وقت را باید غنیمت شمرد و هرچه سریع تر درمان را آغاز کرد. در کشور ایران بیشترین شدت تابش نورخورشید بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر می باشد. به افراد مبتلا به لوپوس توصیه می شود حتی المقدور در این محدوده زمانی از منزل خارج نشوند

2-  دوری از نور مستقیم خورشید

افراد مبتلا به لوپوس هنگامی که در معرض نور مستقیم خورشید قرار می گیرند، علایمشان وخیم تر می شود. بنابراین به افراد مبتلا به لوپوس توصیه می شود حتی المقدور از نور خورشید دوری کنند و با مشورت پزشک از کرم های ضد آفتاب استفاده کنند. همچنین این افراد باید از کلاه لبه دار و لباس های آستین بلند در برابر نور خورشید استفاده کنند و زیر سایه قرار بگیرند. هم چنین این افراد باید از نور مستقیم لامپ فلورسنت نیز خودداری کنند، زیرا این گونه وسایل نیز مانند خورشید، اشعه فرابنفش از خود ساطع می کند و برای آنها مضر است.

3- استفاده از سایه بان در برابر لباس های خود

همان طور که می دانید هنگامی که لباس های خیس خود را جلوی نور خورشید پهن می کنید تا خشک شوند، لباس ها اشعه های نور خورشید را جذب می کنند. از آنجا که اشعه فرابنفش خورشید برای بیماران مبتلا به لوپوس مضر شناخته شده است به این افراد توصیه می شود که از پهن کردن لباس های خود زیر نور مستقیم خورشید خودداری کنند. افراد مبتلا به لوپوس باید از وسیله ای مانند سایه بان  استفاده کنند تا از رسیدن مستقیم نور خورشید به لباس ها جلوگیری کند.

استفاده از سایه بان در برابر نورخورشید تا حدود 90 درصد اشعه ماورای بنفش نور خورشید را جذب خواهد کرد.

4- محدود کردن ساعات خروج ازمنزل

در کشور ایران بیشترین شدت تابش نورخورشید بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر می باشد. به افراد مبتلا به لوپوس توصیه می شود حتی المقدور در این محدوده زمانی از منزل خارج نشوند. اما  قبل و بعد از این محدوده زمانی می توانند با رعایت نکات گفته شده بیرون بروند، زیرا شدت تابش نور خورشید در این زمان ها ضیعف تر است و تاثیر کمتری بر بدن خواهد گذاشت.

5- استراحت کافی و خواب آرام را فراموش نکنید.

بدن این افراد با دریافت خواب کافی و مناسب می تواند تجدید نیرو کند و علایم بیماری را کمتر بروز دهد.

6- از هر گونه استرس و اضطراب دوری کنید.

استرس و اضطرا ب برای هر بیماری نامناسب است. قرارگیری در محیط های تنش زا حتی انسان های نیرومند و سالم  را بیمار می کند، چه برسد به افراد بیمار. بنابراین افراد مبتلا به لوپوس باید از قرارگیری در محیط های استرس زا اجتناب کنند. به اطرافیان این دسته از بیماران نیز توصیه می شود، رعایت حال آنها را بکنند و محیط زندگی آرامی را برایشان ایجاد کنند.

افراد مبتلا به لوپوس ممکن است در اثر تماس با مواد آلرژی زا علایم بیماری شان وخیم تر شود

7-  خدا تنها کسی است که می تواند همه بیماران را شفا دهد.

بسیاری از ما این را شنیده ایم که افرادی با بیماری های صعب العلاج، با توکل بر خدا و عنایت او درمان شدند. ما باید مطمئن باشیم که توکل به خدا و دعاکردن برای شفای همه بیماران نه تنها روحیه مضاعفی را برای بهبودی هر چه سریع تر به ما خواهد داد، بلکه طبق تحقیقات مشخص شده است که افرادی که توکل و اعتماد بیشتری به خدا دارند، بهتر و سریع تر بهبودی کامل پیدا می کنند.

8- حذف تمام مواد آلرژی زا از اتاق خواب

افراد مبتلا به لوپوس ممکن است در اثر تماس با مواد آلرژی زا علایم بیماری شان وخیم تر شود. بنابراین باید مواد آلرژی زا را از اتاق خواب و محیط کار و زندگی شان حذف کنند. مواد آلرژی زا مانند برخی عطرها و مواد آرایشی، گردو غبار، مصرف برخی مواد غذایی و ... است.

9- پیروی از رژیم غذایی مناسب

افراد مبتلا به بیماری لوپوس می توانند با مراجعه به متخصص تغذیه، با رژیم های غذایی ای آشنا شوند که به تسریع روند بهبودی و کاهش علایم بیماری شان  کمک می کند.
 

تشخیص بیماری لوپوس و درمان بیماری لوپوس
 

 

عوامل ایجاد کننده و زمینه ساز بیماری لوپوس کدام اند؟

عوامل ایجاد کننده این بیماری مانند بقیه بیماری های سیستم ایمنی ناشناخته می باشد، اما طبق بررسی های انجام شده، هم عوامل محیطی و هم عوامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری دخالت دارند. در مورد عوامل ژنتیکی معلوم شده در خانواده هایی که مبتلا به بیماری لوپوس هستند، افراد آن خانواده حدود 3 تا 4 برابر بیشتر از افراد دیگر ممکن است دچار این بیماری شوند.

از عوامل محیطی نور آفتاب، به خصوص اشعه ماورای بنفش در ایجاد این بیماری نقش اساسی دارد و کسانی که بیشتر در معرض نور آفتاب و اشعه ماورای بنفش می باشند، به همان نسبت بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

از دیگر عوامل موثر، هورمون های جنسی هستند که بیشتر در مورد خانم ها تاثیر گذار می باشند. از عوامل دیگر می توان به تاثیر نامطلوب یک سری از داروها در خانم ها اشاره کرد. مصرف برخی داروها، بیماری لوپوس را در این افراد تشدید می کنند.

البته لازم به ذکر است این عوامل در ارتباط با لوپوس سیستمیک عنوان می شود و لوپوس دارویی علایم و علت های دیگری دارد. لوپوس دارویی، بیماری می باشد که فقط در اثر مصرف داروها ایجاد می شود و مانند لوپوس سیستمیک، سیستم های مختلف بدن را درگیر نمی کند.

عوامل ویروسی و میکروبی نیز به عنوان عامل ایجاد کننده این بیماری مطرح می باشند. مشاهده شده است افرادی که با جوانه های حاوی ماده آلفا آلفا در تماس زیاد می باشند، امکان ابتلا شدن آن ها به این بیماری بیشتر است.

بیماری لوپوس بیشتر در چه افرادی دیده می شود؟

این بیماری، بیشتر در خانم های جوان رخ می دهد و از دهه دوم و سوم عمر شروع می شود و بیشترین تعداد مبتلا شدن، در دهه سوم و چهارم می باشد، ولی ممکن است در هر سنی نیز دیده شود. از نظر شیوع، خانم ها در سنین باروری حدود 9 برابر آقایان و در سنین دیگر حدود 3 برابر آقایان به این بیماری مبتلا می شوند.

راه های تشخیص بیماری لوپوس کدام است؟

در تشخیص این بیماری حدودا 11 علامت تشخیصی داریم. اگر از این 11 مورد، حداقل 4 مورد در یک بیمار موجود باشد، تشخیص لوپوس قطعی می شود. در این بیماری مجموعه علایم بالینی با هم در تشخیص بیماری استفاده می شوند. اما با توجه به این که همه علایم ممکن است به صورت پشت سر هم در یک فرد ایجاد نشود، گذشت زمان خیلی وقت ها تشخیص را قطعی خواهد کرد.

بایستی به بیمار فرصت داده شود و چند بار مراجعه کند تا مشخص شود که بیمار مبتلا به لوپوس است یا نه، زیرا ممکن است همه علائم در یک زمان و در آن واحد با هم ایجاد نشوند و همانطور که گفته شد باید حداقل 4 مورد از 11 مورد در یک لوپوس شخص موجود باشد تا به آن فرد، بیمار مبتلا به لوپوس اطلاق شود.

راه های درمان بیماری لوپوس  کدام است؟

راه های درمان با توجه به این که کدام یک از علایم ذکر شده در بیمار موجود می باشد، متفاوت بوده و باید مشخص شود بیمار کدام یک از علایم را دارد؛ مثلا اگر بیمار دچار مشکلات مفصلی و یا پوستی شده باشد، داروهایی مانند استروئیدها و یا کورتون(پردنیزولون) با دوز پایین توصیه می شود. این بیماران نباید زیاد در معرض نور آفتاب قرار بگیرند، به خصوص در ساعت هایی که تابش نور آفتاب شدید است.

در این بیماران بر اساس علایم موجود، درمان شروع می شود. برای بیمارانی که اختلالات سیستم هایی مانند مغز و کلیه را به حالت شدید داشته باشند، بایستی از داروهای سایکوتوکسیک یا داروهای قوی تر که سیستم ایمنی را ضعیف می کند، استفاده شود.

آیا بیماری لوپوس بعد از درمان ممکن است عود مجدد داشته باشد؟

در درمان این بیماری، پیگیری از اهمیت خاصی برخوردار است و با توجه به اینکه برای این بیماران درمان قطعی و اساسی وجود ندارد و فقط بیماری کنترل می شود، بنابراین نیاز به پیگیری های مجدد وجود دارد. این بیماران باید بدانند که اگر در یک دوره، بهبودی پیدا کردند، بدان معنی نمی باشد که تا آخر عمر بهبودی کامل خواهند داشت، مثلا اگر مشکل کلیه این بیماران برطرف شد و مقدار دوز داروها کم شد، نباید درمان بیماری را رها کنند و بایستی هر چند وقت یک بار از لحاظ آزمایشگاهی و بالینی به دقت بررسی شوند.

عدم درمان به موقع چه عوارضی ممکن است داشته باشد؟

عدم درمان به موقع، عوارض خطیری دارد، طوری که اگر این بیماران به موقع درمان نشوند و مثلا درگیری ریوی شدت پیدا کنند، احتمال فوت شدن بیمار حتمی است و یا اگر ناراحتی کلیه داشته باشند، ممکن است دچار نارسایی کلیه شده و نیاز به دیالیز پیدا کنند و کلیه تا آخر عمر کارآیی خود را از دست بدهد.

به طور کلی اگر در یکی از موارد و علایم ذکر شده، نسبت به درمان به موقع اقدام نشود، ممکن است منجر به فوت بیمار شود.

آیا راهی برای پیشگیری از بیماری لوپوس وجود دارد؟

با توجه به اینکه علت بیماری به طور کامل مشخص نمی باشد، بنابراین راه پیشگیری خاصی نیز وجود ندارد، ولی خانواده هایی که دچار این بیماری هستند بایستی به محض مشاهده اولین علامت، مثلا با مشاهده راش پوستی یا درد مفصل یا ورم صورت، سریعا به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان قرار بگیرند.

بیماری لوپوس همراه چه بیماری های مشابه دیگری می تواند اتفاق افتد؟

این بیماری می تواند هم زمان با سایر بیماری ها رخ دهد، مثلا چند بیماری روماتیسمی با هم موجود باشد؛ یا به همراه لوپوس، بیماری آرتریت روماتوئید هم داشته باشند؛ و یا همزمان اسکلرودرمی هم موجود باشد، ولی نباید این بیماری یا بیماری های مشابه اشتباه شود.

به عنوان مثال کسی که بیماری خونی دارد، نباید با سرطان خون اشتباه شود؛ یا بیماری که سرطان کلیه دارد، نباید با سایر بیماری های کلیه اشتباه شود.

به دلیل اینکه بیماری لوپوس، همه قسمت های بدن را درگیر می کند، در درمان این بیماری باید نهایت دقت انجام گیرد.

توصیه شما به افراد مبتلا به این بیماری کدام است؟

این بیماران بایستی به محض مشاهده اولین علامت این بیماری به پزشک مراجعه کنند، به خصوص بیمارانی که مشکل کلیوی دارند، چون اگر بلافاصله نسبت به درمان اقدام کنند، کلیه خیلی خوب به درمان جواب می دهد. اگر سریعا کلیه درمان نشود، بیمار در مدت کمی دچار نارسایی کلیه خواهد شد.

فراموش نکنید با درمان این بیماری خیلی از مشکلات بیمار حل خواهد شد و از عوارض بعدی جلوگیری می شود و تا حدود زیادی بیماری خاموش خواهد شد، ولی اگر به موقع مراجعه نشود، عوارض شدیدتری ممکن است به همراه داشته باشد.

بیماری لوپوس و علائم لوپوس و درمان بیماری لوپوس

ریزش مو در بیماری لوپوس
 

 

لوپوس جزو بیماری های خودایمنی محسوب می شود، به این معنا که دستگاه ایمنی فرد به بافت ها و اندام های خود حمله می کند. لوپوس برخی اندام های بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه ها، سلول های خونی، مغز، قلب و شش ها را درگیر می کند.

ریزش موهای سر

آمارها نشان دهنده این واقعیت است که حدود 45 درصد از بیماران مبتلا به لوپوس، در دوره ای از بیماری خود از ریزش مو رنج می برند. ریزش مو، یکی از علایم شایع لوپوس می باشد. البته شایان ذکر است که پیشگیری از ریزش مو در بیماری لوپوس، موثرتر از درمان آن پس از ایجاد می باشد .

لوپوس یک بیماری خودایمنی است، بدین معنی که سیستم ایمنی که باید از بدن بر علیه عوامل خارجی دفاع کند، سلول های خود را به غلط، مزاحم تصور کرده و به آنها حمله می کند. متاسفانه درمان قطعی برای بیماری لوپوس وجود ندارد و تنها می توان علایم آن را تخفیف داد.

جلوگیری از ریزش مو در بیماری لوپوس

1- کسانی که به بیماری لوپوس مبتلا می شوند، باید به هر گونه ریزش مو در سرشان، دقت کنند.

در ابتدای بیماری لوپوس، بثورات پوست سر بسیار شایع است. همین بثورات پوستی می توانند به فولیکول های مو آسیب برسانند و سبب آغاز ریزش مو در آن نواحی شوند. هر چه راهکارهای درمانی برای درمان بثورات پوستی زودتر موثر واقع شود، ریزش مو هم زودتر متوقف می گردد از طرف دیگر ممکن است برخی از داروهایی که برای درمان بیماری لوپوس تجویز می شوند، منجر به ریزش مو شوند.

هنگامی که بیماری تحت کنترل درآید، معمولا ریزش مو برای مدتی متوقف می شود و رشد موها دوباره از سرگرفته می شود. البته باید گفت ریزش موهایی که در اثر آسیب به فولیکول های مو ایجاد شده است، دائمی می باشد، ولی ریزش موهایی که در اثر مصرف برخی داروهای لوپوس ایجاد شده اند، با توقف مصرف داروها کاهش پیدا کرده و متوقف می شود.

2- در مورد درمان بیماری لوپوس و ریزش موهای خود از پزشک متخصص سئوال کنید، اگرچه درمان بیماری لوپوس برای همه افراد به یک شکل نمی باشد، اما بیماران باید توجه داشته باشند که یکی از راه های توقف ریزش مو، درمان بیماری لوپوس می باشد.

هر چه راهکارهای درمانی برای درمان بثورات پوستی زودتر موثر واقع شود، ریزش مو هم زودتر متوقف می گردد.

3- بیماران لوپوسی باید شیوه صحیح زندگی کردن را یاد بگیرند تا امید بهبودی در آنها افزایش یابد.

پیروی از رژیم غذایی مناسب و استفاده از میوه ها و سبزیجات تازه، استراحت و خواب کافی و مناسب، دوری از هر گونه استرس و اضطراب، ورزش کردن ( حداقل 30 دقیقه در روز)، عدم مصرف الکل، عدم استعمال دخانیات و مواد مخدر، استفاده از کرم های ضد آفتاب برای دور ماندن از اشعه مضر ماورای بنفش خورشید، از جمله راهکارهایی هستند که با رعایت آنها می توان بر بیماری لوپوس غلبه کرد.

* هشدار

- بیماران لوپوسی در صورتی که مشاهده کنند روند ریزش مو در آنها بسیار شدید و سریع می باشد، باید سریعا به پزشک خود اطلاع دهند تا در صورت صلاحدید پزشک، به متخصص پوست و مو ارجاع داده شوند.

- حتی اگر حدس می زنید علت ریزش موهایتان به خاطر مصرف داروهای بیماری لوپوس می باشد، هرگز بدون اجازه از پزشک، مصرف داروها را قطع نکنید. ممکن است که قطع خودسرانه داروهایتان، عوارضی بدتر از ریزش مو برایتان ایجاد کند.
 

تغذیه در بیماری لوپوس
 

 

لوپوس سیستمیک اریتماتوز ( SYSTEMIC LUPUS ERYTHEMATOSUS ) یك بیماری خود ایمنی مزمن است كه اندام های مختلفی مانندپوست، مفاصل ، رگ های خونی ، قلب ، ریه ، مغز و كلیه را درگیر می‌كند.

مزمن بودن این بیماری به معنای ادامه یافتن آن برای مدت طولانی است. معنای خود ایمنی نیز اشاره به شرایطی دارد كه در آن سیستم ایمنی بدن به جای حفاظت بدن در برابر باكتری ها و ویروس ها، به بافت خود بدن حمله می‌كند.

استفاده از نام " لوپوس سیستمیک اریتماتوز " به اوایل قرن بیستم برمی‌گردد. واژه " سیستمیک " درگیر شدن اندام های مختلف بدن در این بیماری را نشان می دهد ( مطابق با تصویر پایین ). واژه " لوپوس" از یك كلمه لاتین مشتق شده است كه به معنی " گرگ " می‌باشد؛ چون در این بیماری ضایعات پوستی مشخصی در صورت بیمار به وجود می‌آید كه به شكل بال پروانه است و نمایی شبیه گرگ به فرد می‌دهد. واژه " اریتماتوز" در زبان یونانی به معنی سرخ رنگ است كه به تظاهرات پوستی قرمز رنگ بیماری دلالت دارد.

تغذیه مناسب بخش مهمی از درمان بیماری لوپوس را تشکیل می دهد. یک رژیم غذایی متعادل، مواد غذایی لازم برای انجام اعمال طبیعی بدن را فراهم می کند. هر چند که توصیه غذایی خاصی برای این بیماران وجود ندارد، ولی برخی مشکلات مربوط به تغذیه ای وجود دارد که بهتر است از آنها مطلع باشید.

اگر هر کدام از این موارد، تبدیل به یک مشکل برای شما شد، با پزشک معالج خود در میان بگذارید.

او اطلاعات بیشتری در رابطه با این بیماری در اختیار شما قرار می دهد و راهنمایی های لازم را به شما ارائه می دهد و در صورت لزوم شما را به یک متخصص تغذیه ارجاع خواهد داد.

مشکلات سلامتی وابسته به تغذیه :

1- کاهش وزن یا کمبود اشتها

این مسئله ممکن است در اثر خود بیماری یا برخی داروهای مصرفی باشد که باعث ناراحتی معده یا زخم دهان می شوند. پزشک معالج میزان کاهش وزن شما را بررسی کرده و برای جلوگیری از کاهش بیشتر وزن ، شما را راهنمایی خواهد کرد که تغییرات لازم را در رژیم غذایی خود بدهید.

2- اضافه شدن وزن

این مشکل در افرادی وجود دارد که داروهای کورتیکوستروئیدها را مصرف می کنند. این داروها اشتها را افزایش می دهند و بطور ناخواسته باعث افزایش وزن می شوند، مگر اینکه در خوردن خود دقت کنید و پرخوری نکنید. پزشک می تواند با ارزیابی مقدار غذایتان و ارائه یک برنامه مناسب، اضافه وزن شما را کنترل کرده و باعث کاهش اضافه وزن شما شود. این برنامه شامل رژیم غذایی کم چرب، انجام ورزش و تغییرات رفتاری است.

یک متخصص تغذیه با توجه به غذاهای مورد علاقه شما و الگوی غذایی تان می تواند یک رژیم غذایی مناسب برای شما تنظیم کند که توسط آن نیازهای غذایی تان را تامین کنید.

3- مصرف داروها

بعضی داروها باعث ناراحتی های گوارشی مثل سوزش معده، تهوع ، استفراغ و پیدایش زخم های دردناک در دهان می شوند. اگر دچار چنین علائمی شدید حتماً به پزشک خود اطلاع دهید ، زیرا بسیاری از این عوارض بستگی به چگونگی مصرف دارو و زمان آن دارد و با تغییر مقدار دوز دارو یا زمان مصرف آن می توان این عوارض جانبی را کاهش داد یا حتی از بین برد. در بعضی موارد هم پزشک نوع دارو را عوض می کند.

بسیاری از داروها می توانند همراه با غذا مصرف شوند که در این صورت عوارض جانبی آنها هم کمتر است. اگر مشکل زخم دهان را دارید ، باید داروهایی را که به شکل مایع هستند مصرف کنید. همچنین استفاده از داروهای بی حس کننده برای دهان، در هنگام بروز زخم دهان می تواند میزان درد را کاهش داده و بلعیدن مواد غذایی را آسان تر کند.

4- پوکی استخوان

در این بیماری توده استخوانی بدن کاهش یافته و استخوان به راحتی می شکند. هر چند که این بیماری بیشتر در افراد سالمند و زنان یائسه وجود دارد، ولی بروز آن در افرادی که برای مدت طولانی از داروهای کورتیکوستروئیدها استفاده می کنند، نیز زیاد است.

پزشک نوع داروهای مصرفی ، نحوه درمان ، رژیم غذایی و سایر عوامل خطر شما را بررسی می کند. ممکن است میزان توده استخوان شما اندازه گیری شود. توصیه های غذایی لازم برای پیشگیری یا کاهش عوارض این بیماری شاملیک رژیم غذایی حاوی کلسیم و ویتامین D بالاست که کلسیم 1000 تا 1500 میلی گرم در روز و ویتامین D 100 تا 500 میلی گرم در روز توصیه می شود.اگر مقدار کلسیم غذا کافی نباشد، مکمل کلسیم نیز توصیه می شود. همچنین انجام ورزش هایی متناسب با وضعیت شما در کنار رژیم غذایی توصیه می شود.

5- دیابت ناشی از استروئیدها

دیابت نوعی بیماری است که در این وضعیت بدن قادر به تولید انسولین کافی برای حفظ قند خون در سطح طبیعی نمی باشد، در نتیجه میزان قند خون افزایش می یابد. مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها باعث بروز دیابت می شود کهبایستی این افراد را مانند سایر افراد دیابتی معالجه کرد. در این حالت برای اطلاع از نوع رژیم خود با یک متخصص تغذیه مشورت کنید و از او راهنمایی بخواهید. همچنین در صورت نیاز باید دارو مصرف کنید تا میزان قند خود خود را در سطح طبیعی نگه دارید.در برخی افراد قرص و در برخی دیگر انسولین تزریقی تجویز و توصیه می شود.

اگر دچار این بیماری شدید، در مورد نحوه درمان و بهبودی آن با پزشک خود مشورت کنید که او می تواند برنامه آموزش مخصوص بیماران دیابتی را برای شما اجرا کند.

6- بیماری های کلیوی

به دلیل اینکه در بیماری لوپوس کلیه ها تحت تاثیر قرار می گیرند، پزشک باید آزمایشات مختلفی را جهت ارزیابی عملکرد کلیه ها برای شما تجویز کند. اگر پزشک براساس آزمایشات تشخیص داد که این بیماری روی کلیه ها نیز اثر کرده، باید سعی کنید تا جایی که امکان دارد عمل کلیه ها را در حد مناسب حفظ کنید و از بدتر شدن وضعیت آنها جلوگیری کنید. علاوه بر رعایت سایر موارد،باید یک رژیم غذایی کم سدیم، کم پتاسیم و یا کم پروتئین داشته باشید که یک متخصص تغذیه می تواند در این زمینه شما را راهنمایی کند.

7- بیماری های قلبی

مشکلات قلبی در لوپوس شامل تصلب شرائین و افزایش فشارخون است.

در تصلب شرائین، چربی در دیواره داخلی سرخرگ ها رسوب می کند. فشارخون بالا خطر حملات قلبی یا سکته را افزایش می دهد.افزایش فشار خون در بیماری لوپوس به علت تخریب عملکرد کلیه ها ست ، زیرا کلیه ها مقدار فشار خون را تنظیم می کنند. اگر پزشک تشخیص داد که احتمال ابتلا به تصلب شرایین را دارید ، باید یک رژیم غذایی کم چرب را به همراه ورزش بدنی منظم اجرا کنید. این اعمال باعث کاهش کلسترول خون و حفظ وزن ایده آل شما خواهد شد.

اگر فشار خونتان بالاست، باید یک رژیم غذایی کم نمک ( کم سدیم) داشته باشید یا دارو مصرف کنید. ولیدر بیشتر موارد باید به هر دو توصیه عمل کنید ، یعنی هم غذایتان کم نمک باشد و هم داروی مخصوص فشارخون را برای همیشه مصرف کنید. این کارها باعث می شود فشار خونتان تا حد طبیعی کاهش پیدا کند.
 

درمان‌ های طبیعی برای بیماری لوپوس
 

1- می توانید از گیاهانی مانند آلوئه ورا استفاده کنید که به نوعی پاک کننده خون است و باعث سم زدایی از خون می شود. هم چنین برای کاهش التهاب این بیماری می توانید از روغن بذرکتان و اسیدهای چرب امگا 3 استفاده کنید.
 
2- مکملDHEA  استفاده کنید. DHEA نوعی هورمون است که توسط غده آدرنال (فوق کلیه) تولید می شود. خانم ها باید روزانه 15 تا 25 میلی گرم از این مکمل مصرف کنند و آقایان باید روزانه 50 میلی گرم از آن استفاده کنند. توصیه می شود که مصرف این مکمل حتما با تایید و تجویز پزشک باشد.


3- انجام طب سوزنی تحت نظر متخصص مربوطه توصیه می شود. طب سوزنی سبب کاهش درد و افزایش گردش خون در بدن می شود و اثرات سوء این بیماری را کمتر می کند.

4- انجام فعالیت بدنی به میزان 3 تا 5 روز در هفته توصیه می شود. ورزش سبب افزایش مقاومت بدن می شود و به سم زدایی بدن نیز کمک می کند.


5- برای کاهش درد مفاصل می توانید از روغن های درخت سدر و درخت کاج استفاده کنید. همچنین می توانید با ریختن یک قطره بابونه در کف دست آرام شوید. برای کاهش بثورات پوستی پروانه ای شکل روی بینی انجام حجامت توصیه می شود تا اثرات آن کمتر شود.

تذکر

قبل از انجام درمان های طبیعی لوپوس حتما با پزشک مشورت کنید تا در صورت صلاحدید پزشک این موارد را انجام دهید. از توقف طولانی مدت در برابر نور خورشید جدا خودداری کنید، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به بیماری لوپوس، حساسیت زیادی نسبت به نورخورشید دارند

توصیه های مفید برای بیماران مبتلا به لوپوس

- بیماران مبتلا به لوپوس باید بدانند که ورزش برای آنها بسیار ضروری است، زیرا ورزش سبب حفظ قابلیت انعطاف پذیری عضلات در آنها می شود.

- کنترل استرس و اضطراب در بیماران لوپوس بسیار حائز اهمیت است. در مواقع استرس‌زا حتما نفس عمیق بکشید. سعی کنید با تمرکز بر روی مسائل آرامش بخش، از شرایط استرس‌زا دور شوید. استرس وضعیت بیماران لوپوسی را بدترمی کند و درد آنها را به مراتب افزایش می دهد. بیماران لوپوسی باید راه های کنترل استرس را بلد باشند
 

- اگر چه ورزش برای بیماری لوپوس بسیار ضروری است، اما بیماران باید در نظر داشته باشند که حین ورزش کردن از مفاصل خود در برابر آسیب های احتمالی محافظت کنند. اگر ورزشی را انجام می دهید که دردهای عضلانی شما را بدتر می کند، فورا آن را متوقف کنید و سعی کنید ورزش های سبک تری را برای خود انتخاب کنید، اما به یاد داشته باشید که نباید بی تحرک باشید.

- از توقف طولانی مدت در برابر نور خورشید جدا خودداری کنید، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به بیماری لوپوس، حساسیت زیادی نسبت به نورخورشید دارند.

- برنامه غذایی خود را تغییر دهید و از برنامه غذایی پیروی کنید که به مقدار زیادی حاوی امگا 3 باشد. روغن های حاوی امگا 3 را مصرف کنید، مثل روغن دانه کتان یا روغن ماهی و آجیل. مطالعات نشان داده اند که روغن امگا 3، التهاب بدن (مثل التهاب مفاصل) را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد.

- اگر فردی هستید که مبتلا به لوپوس می باشید و قصد باردارشدن دارید، حتما قبل از اقدام به بارداری با پزشک خود مشورت کنید. همانطورکه می دانید سطح هورمون بدن خانم ها در طی دوران حاملگی تغییر می کند. پزشک شما می تواند بهترین زمان باردار شدن را با توجه به بیماری تان به شما بگوید. بعد از بارداری هم با پزشک خود در ارتباط باشید تا از بدترشدن بیماری لوپوس در طول دوران بارداری تان جلوگیری شود.

- به مقدار کافی استراحت کنید. افراد مبتلا به لوپوس در طول شبانه روز نیاز به چرت زدن دارند تا خستگی را از خودشان دور کنند. مناسب ترین میزان خواب در طول شبانه روز برای یک فرد مبتلا به بیماری لوپوس بین 8 تا 10 ساعت می باشد.
بیماری لوپوس مقاومت بدن بیمار را کم می کند. بنابراین به افراد مبتلا به لوپوس توصیه می شود تا از تماس با افراد بیمار دوری کنند

- از موادغذایی حاوی گوگرد مانند پیاز، تخم مرغ و سیر بیشتر استفاده کنید، زیرا توانایی بدن را برای جذب کلسیم بالا می برد. کلسیم برای حفظ و استحکام استخوان ها ضروری است. دیگر مواد غذایی مفید برای افراد مبتلا به لوپوس عبارتند از : سبزیجات برگ دار، میوه های تازه و روغن زیتون، روغن کانولا و غلات سبوس دار و ماهی و آناناس.

از محصولات لبنی، گوشت قرمز، سیب زمینی، گوجه فرنگی و فلفل کمتر استفاده کنید، زیرا این مواد غذایی علایم بیماری لوپوس را بدتر می کنند.

- به طور مرتب، آزمایش چکآپ بدهید. این کار در جلوگیری از گسترش لوپوس به سایر اندام های بدن نقش مهمی دارد.

- سیگار نکشید و الکل مصرف نکنید، زیرا بیماری لوپوس را بدتر می کنند.

- بیماری لوپوس مقاومت بدن بیمار را کم می کند. بنابراین به افراد مبتلا به لوپوس توصیه می شود تا از تماس با افراد بیمار دوری کنند.

- خودسرانه آنتی بیوتیک مصرف نکنید، مگر با تجویز پزشک.

- می توانید با افزایش اطلاعات خود درباره بیماری لوپوس، شیوه های مراقبت از خود را یاد گیرید تا هم اثرات سوء بیماری را کاهش دهید و هم بتوانید با کنترل صحیح بیماری خود، کیفیت زندگی خود را ارتقا بخشید.
 

مواد غذایی برای پیشگیری از بیماری لوپوس
 

گاهی وقت ها بدن با خودش سرناسازگاری پیدا می‌کند و باعث بیماری خودش می‌شود. لوپوس یکی از این بیماری‌های خود ایمنی پیچیده است که در آن سیستم ایمنی شروع به حمله و تخریب بافت ها و اندام های بدن می‌کند. در نتیجه بدن با التهاب، ورم و آسیب اعضای خود مانند مفاصل، پوست، قلب، کلیه ها و غیره مواجه می‌شود.

بیماری لوپوس
 
متخصصان تغذیه به افرادی که دچار این بیماری می‌شوند توصیه می‌کنند که در برنامه غذایی خود میوه و سبزیجات فراوان را گنجانده و از مصرف مواد غذایی چرب بپرهیزند.

در این مطلب چند ماده غذایی مفید برای پیشگیری و کاهش علائم بیماری لوپوس را عنوان می‌کنیم. لطفا با ما همراه باشید.

ماهی و مواد غذایی سرشار از امگا3

به نظر می‌رسد تعداد مبتلایان به بیماری خودایمنی لوپوس در کشورها و بین مردمانی که ماهی و غذاهای دریایی و دیگر منابع غذایی امگا3 بیشتری مصرف می‌کنند به مراتب کمتر است. در واقع محققان مشاهده کرده اند این بیماری در بین ژاپنی ها و اسکیموها که منابع غذایی امگا3 مصرف می‌کنند کمتر دیده می‌شود. البته این گفته به این معنی نیست هر کسی ماهی می خورد از ابتلا به این بیماری در امان خواهد بود. اما نتایج پژوهش‌ها خبر از تاثیر این ترکیبات مغذی در کاهش ابتلا به انواع بیماری‌ها مانند افسردگی و بیماری‌های قلبی عروقی می‌دهد و بدون شک در پیشگیری از ابتلا به این بیماری خود ایمنی نیز بی تاثیر نخواهند بود.

ماهی آزاد

به عقیده ی محققان مصرف امگا3 های موجود در ماهی های چرب آب های سرد باعث کاهش التهاب مربوط به بیماری‌های خودایمنی شده و روند گسترش بیماری لوپوس را کاهش می دهند. نتایج یک پژوهش فنلاندی که به مدت 24 هفته روی 52 بیمار مبتلا به لوپوس انجام شده است نشان می‌دهد که مصرف روزانه 3 گرم از اسیدهای چرب ضروری باعث کاهش 23 درصدی گسترش این بیماری می‌شود. علاوه براین محققان انگلیسی نیز روی 27 بیمار و به مدت 34 هفته بررسی‌هایی انجام داده و به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف روزانه 20 گرم از این اسیدهای چرب ضروری(EPA) به صورت مکمل در بهبود وضعیت نیمی از شرکت کننده ها موثر بوده است.

توجه داشته باشید که تخم کتان نیز یکی دیگر از منابع غذایی امگا3 ها و بخصوص اسیدآلفالینولئیک(AAL) است. نتایج پژوهشی که در کانادا روی تعداد محدودی از داوطلب‌ها انجام شده است نشان می‌دهد که عملکرد کلیه های 8 نفر از داوطلب‌ها در طول دو سال پژوهش، با مصرف 3 گرم تخم کتان در غلات صبحانه یا آب میوه بهبود یافته است.

توصیه می کنیم که هر هفته حتما دو مرتبه ماهی میل کنید. برای جذب امگا3 کافی برای مقابله با این بیماری لازم است که مکمل نیز مصرف شود. از بین ماهی‌ها بهتر است ماهی‌های چرب مانند ماهی آزاد و قزل‌آلای رنگین کمان را در الویت قرار دهید چون علاوه بر امگا3 حاوی سلنیوم می‌باشند که یک ماده ی معدنی آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی است.

چای سبز

نتایج برخی از پژوهش‌ها نشان داده است که تعداد بیماران مبتلا به بیماری خودایمنی لوپوس در کشورهایی مانند چین و ژاپن که روزانه چای سبز می نوشند کمتر است. این تاثیر را می‌توان به وجود ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی چای سبز یعنی پولیفنول‌ها نسبت داد. به نظر می‌رسد که استفاده‌ی موضعی از چای سبز نیز به اندازه‌ی نوشیدن آن موثر عمل می‌کند. زمانیکه محققان کالج پزشکی جورجیا، پولیفنول های موجود در چای سبز را با سلول‌های پوستی و سلول‌های غدد بزاقی ترکیب کردند، با کاهش علائم و نشانه‌های لوپوس مواجه شدند. به عقیده ی محققان برای کاهش علائم و آسیب‌های بیماری لوپوس مصرف روزانه سه فنجان چای سبز موثر است. البته به نظر می‌رسد انجام پژوهش‌های بیشتری در این خصوص لازم باشد اما با این حال مصرف روزانه چای سبز توصیه می‌شود.
 
کاهش مصرف گوشت قرمز

نتایج پژوهش‌ها حاکی از این است که گیاهخواری و خام گیاهخواری اثرات قابل ملاحظه ای در کاهش علائم بیماری‌های التهابی مزمن مانند پُلی آرتریت روماتوئید دارد. گیاهخواران پروتئین کمتری نسبت به گوشتخواران مصرف می‌کنند. از آنجایی که زیاده روی در مصرف پروتئین باعث افزایش فشار به کلیه ها می‌شود در نتیجه به نظر می‌رسد گیاهخواری می‌تواند یک راه حل درمانی برای مقابله با اثرات تخریبی لوپوس روی کلیه‌ها باشد. اگر از این مشکل رنج می‌برید احتمالا پزشکتان توصیه‌های لازم برای کاهش یا قطع مصرف گوشت قرمز را ارائه خواهد داد. احتمالا شما را از مصرف ماهی نیز منع خواهد کرد به خاطر اینکه پروتئین ماهی نیز فشار زیادی بر کلیه‌ها وارد می‌کند. در اینصورت بهترین راه جذب امگا3 ها از طریق مصرف دانه کتان و یا مکمل روغن ماهی خواهد بود. دلیل دیگری برای خودداری از مصرف چربی‌های حیوانی این است که این مواد غذایی حاوی اسید آراشیدونیک هستند که شهرت زیادی در التهاب زایی دارد.

آنتی‌اکسیدان‌ها به ویژه ویتامین E و ویتامین A و سلنیوم

کمبود ویتامین A و E یکی از عوامل افزایش دهنده ی خطر ابتلا به پُلی آرتریت روماتوئید است. محققان بر این باور هستند که کمبود این ویتامین‌ها باعث افزایش خطر لوپوس نیز خواهد شد. محققان مشاهده کردند علائم بیماری حیوانات آزمایشگاهی که به کمبود ویتامین A دچار بوده اند شدیدتر بوده است. به عقیده متخصصان مصرف مکمل ویتامین E و بتاکاروتن (پیش ساز ویتامین A) باعث تسکین آسیب‌های ناشی از بیماری لوپوس می‌شود. سلنیوم نیز خواص ضدالتهابی دارد و جذب آن باعث بهبود وضعیت و افزایش طول عمر حیوانات آزمایشگاهی شده است.

ویتامین D

نتایج پژوهش‌های اخیر نشان داده است که کمبود ویتامین D می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی شود. بیماری‌هایی که در کشور کانادا به خاطر کمبود نور خورشید بیشتر است. واضح است که کمبود این ویتامین به افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان منجر می‌شود که در خانم‌ها و حتی آقایان و بویژه همه افرادی که از داروهای استروئیدی یا دیگر داروهای درمانی لوپوس استفاده می‌کنند دیده می‌شود. در نتیجه به نظر می‌رسد مصرف مکمل ویتامین D برای افراد مستعد لازم باشد. بدون شک پزشک معالج با توجه به نوع بیماری و آسیب‌های ناشی از آن میزان مصرف ویتامین D را مشخص خواهد کرد.
 
روغن آفتابگردان؛ روغن ذرت و بیشتر مارگارین ها: احتیاط

این روغن‌های سرشار از امگا6 ها یعنی اسیدهای چرب اشباع نشده پُلی هستند که خواص التهاب‌زایی دارد. متاسفانه با هجوم محصولات غذایی صنعتی به برنامه ی غذایی ما، مصرف امگا6 ها بیشتر از امگا3 ها شده است که این به نفع سلامتی نیست. محققان بر این بارو هستند که عدم تعادل بین این اسیدهای چرب در بدن، می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های التهابی مزمن مانند پُلی آرتریت روماتوئید بشود.

نتایج پژوهشی که روی 11 بیمار مبتلا به لوپوس انجام شده است نشان می‌دهد که علائم بیماری هشت نفر از این بیماران که به مدت 1 سال مصرف امگا6 را محدود کرده اند کاهش یافته است. نتایج پژوهش دیگری که در آلمان و روی حدود 60 بیمار مبتلا به پُلی آرتریت روماتوئید انجام شده است نیز نشان می‌دهد درد و التهاب مفاصل در افرادی که مواد غذایی ضدالتهاب بیشتری مصرف می‌کنند به میزان 14 درصد کمتر از افرادی است که اهمیت چندانی به این موضوع نمی‌دهند. به عقیده محققان با مصرف مکمل روغن ماهی به مدت دو ماه این تاثیر بیشتر نیز می‌شود.

کمبود ویتامین A و E یکی از عوامل افزایش دهنده ی خطر ابتلا به پُلی آرتریت روماتوئید است. محققان بر این باور هستند که کمبود این ویتامین‌ها باعث افزایش خطر لوپوس نیز خواهد شد
از مصرف اینها بپرهیزید

مواد غذایی سرخ کردنی صنعتی و بسته بندی شده

این مواد غذایی آماده و بسته بندی شده سرشار از اسیدهای چرب ترانس هستند که به افزایش التهاب بدن کمک می‌کنند. بهتر است در حین خریداری محصولات غذایی قبل از هر کاری برچسب آن را مطالعه کنید. حتما از خرید محصولاتی که در ترکیباتشان واژه «روغن‌های نیمه هیدروژنه» هستند خودداری کنید چون این واژه نام دیگر چربی‌های ترانس است.

مواد غذایی سرشار از زینک

بدون شک کمبود زینک (روی) به نفع سلامتی نیست چون این ماده ی مغذی برای اکثر عملکردهای فیزیولوژیک بدن لازم و ضروری است. اما با این حال زینک یک محرک قوی برای سیستم ایمنی بدن محسوب می‌شود و برای افرادی که از لوپوس رنج می برند مناسب نیست. اگر به لوپوس مبتلا شده اید توصیه می‌شود از مواد غذایی سرشار از زینک بپرهیزید.
 
گیاه اکیناسه یا سرخارگل

از آنجایی که این گیاه باعث تحریک و تقویت عملکرد سیستم ایمنی بدن می‌شود برای افراد متبلا به لوپوس توصیه نمی‌شود. البته لازم است که کارخانجات تولیدکننده داروهای گیاهی و مواد غذایی روی برچسب محصولاتشان مورد منع مصرف برای بیماران لوپوسی را قید کنند.