امام حسن مجتبی علیه‌السلام به یکی از فرزندانش فرمود:
ای پسرم! با احدی برادری مکن تا آنکه بدانی کجاها میرود و از کجاها میآید.
و چون از حالش خوب آگاه شدی و معاشرتش را پسندیدی با او برادری کن به شرط این که معاشرت، بر اساس چشم پوشی از لغزش و همراهی در سختی باشد.
متن حدیث:
قالَ الْحَسَن(علیه السلام) لِبَعْضِ وُلْدِهِ: یا بُنَیَّ لا تُواخِ اَحَدًا حَتّی تَعْرِفَ مَوارِدَهُ وَ مَصادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبطْتَ الْخُبْرَهَ وَ رَضیتَ الْعِشْرَهَ فَآخِهِ عَلی إِقالَهِ الْعَثْرَهِ وَ الْمُواساهِ فِی الْعُسْرَهِ.
پی نوشت:
«تحف العقول، صفحه236»
منبع:مشرق
