خداوند را تجربه كن
براي اينكه خودت را آماده كني تا خداوندي را تجربه كني بايد ذهنت را كنار بگذاري .
اين همان مراقبه است.
مراقبه راهكاري است براي متوقف ساختن ذهن حراف.
ذهن ديوانه كه بدون هيچ دليلي فعال است.
ذهني كه بدون داشتن هيچ مشغوليتي مشغول است.
نمي گويم كه بايد ذهنت را نابود كني.
فقط بايد آنرا كنار بگذاري تا هر وقت به آن نياز پيدا كردي بتواني دوباره بكارش گيري.
درست مانند اتومبيلت كه از گاراژ بيرونش می آوري.
اينگونه تو صاحب اختيار مي شوي.
اما معمولا اوضاع كاملا برعكس است: اتومبيل پافشاري مي كند داخل گاراژ نشود.
اتومبيل مي گويد: " من نمي خواهم خاموش شوم. " مي گويد: " تو بايد با من بيايي. " بدينگونه اتومبيل همچنان روشن مي ماند. بيست و چهار ساعت شبانه روز.
حتي زمانيكه تو خواب هستي ذهن همچنان فعال است.
ذهن معمولا پس از فعال شدن در دوران كودكي تا زمان مرگ، دست از كار نمي كشد، مگر اينكه شخص اقدام به مراقبه كند.
فقط در آن عده اندكي كه مراقبه مي كنند، ذهن غيرفعال مي شود و ناگهان آنان از خورشيدي آگاه مي شوند كه پشت ابرهاي ذهن پنهان بود.
اين آگاهي از نور نهايت، آگاهي از خورشيد نهايت، دانش الهي است.
از مجموعه مراقبه هاي روزانه اشو
محمد صالحی 25 / 2 / 91
