به گزارش پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس به نقل از ایگاه تحلیلی خبری حیا؛ بازارچه “دستاوردهای خوداشتغالی و کسب و کار بانوان” با هدف تمرکز بر روی اقتصاد خانواده، صبح روزهای دوشنبه تا چهاشنبه هر هفته در مجموعه فرهنگی تخصصی باغ نوش اصفهان برپاست.
در دومین روز از برپایی این بازارچه با تعدادی از بانوان هنرمند و فعال که دستاوزدهای خود را در معرض دید و فروش عموم قرار داده بودند گپ و گفتی صورت دادیم. بسیاری از این بانوان از تسهیلات کارآفرینی که سازمان ها و نهادهای دولتی و غیر دولتی نظیر بسیج سازندگی و فنی و حرفه ای ارائه می دهند بی خبر بودند؛ در ادامه مشروح این گزارش را می خوانیم:
خانم کریمی ۵۶ ساله که در این نمایشگاه آش و عروسک به فروش می رساند. او که سرپرست خانوار نیز هست، می گوید: مدت زیادی است به این کار مشغولم. آش رشته و آش جو، رب، توت خشکه، لواشک و عروسک می فروشم اما فروش گاهی خوب است و گاهی خوب نیست. راضی به رضای خدا هستیم.
وی می افزاید: عروسک ها دست دوز دخترم هستند و من نیز لباس های بافتنی آن ها آمده می کنم. فروش عروسک ها اوایل خوب بود اما دیگر کسی نمی خرد. همسر دخترم به دلیل مشکل مالی چند ماهی است که از بیمارستان مرخص نشده و من نیز سرپرست خانوار هستم و بیمه هم نیستم. دخترم هم بیمه نیست و ما با فروش این محصولات خرج زندگی را فراهم می کنیم.
وی می گوید: دوست داشتم که بتوانم کارگاهی راه بیندازم اما می ترسم ورشکسته شوم و همین چیزهایی را هم که داریم از دست بدهیم.
خانم برجیان ۳۲ ساله و هنرمند بافنده می گوید: حدود ۹ سال است که به کار بافتنی مشغولم و از دوران نوجوانی علاقه زیادی به این هنر داشتم. در حال حاضر این هنر را آموزش می دهم و نیز ۱۰ نفر زیردست با من همکاری می کنند که در این غرفه محصولات آنان را نیز به فروش می رسانم.
وی در زمینه راه اندازی کارگاه یا تعاونی ادامه می دهد: با وجود اینکه تا کنون تسهیلاتی دریافت نکرده ام، علاقه دارم که اگر جای مناسبی فراهم شد، کارکاه کوچکی راه بیندازم.
برجیان برپایی چنین نمایشگاه ها و بازارچه هایی را موثر می داند و می گوید: نمایشگاه های دائمی بسیار خوب هستند و می توان درآمد خوبی در آن ها بدست آورد اما بهتر است چنین بازارچه هایی منحصر به یک مکان نباشد و در مکان های دیگر به صورت چرخشی محصولات ارائه شوند؛ هر چند باغ نوش و بازارچه آن به لحاظ موقعیت جغرافیایی در نقطه خوبی از شهر واقع شده که بیشترین بازدید کننده را به خود جذب می کند اما باغ های دگیر این ویژگی را ندارند.
خانم حیدری ۵۳ ساله هنرمند سازنده تاج عروس و بدلیجات لحیمی و زیور آلات می گوید: ۷ سال است که به این کار مشغولم. درآمد خوبی ندارد اما برای مشغول بودن و از فکرهای بیخود و رفت و آمدهای بیخود پرهیز کردن خوب است.
وی می افزاید: من در خانه کار می کنم و دنبال هستم که جایی آموزش بدهم چرا که دختران خیلی به این کارها علاقه دارند و دوست دارند کار دست خودشان را استفاده کنند.
وی با خاطر نشان کردن اینکه از بازارچه راضی هستم اما حمایتی نمی شویم، ادامه می دهد: به بسیج سازندگی درخواست داده ام تا تسهیلاتی دریافت کنم و کارگاه کوچکی راه بیندازم.
خانم کدخدایی ۴۶ ساله فروشنده لیزر چوب که برای اولین بار در این نمایشگاه حاضر می شود، می گوید: این کارها هنر داماد خانواده ما است و قرار است من تنها فروشنده آن باشم، امروز روز اولی است که به عنوان فروشنده در این مکان حاضر می شوم اما تا کنون فروشی نداشته ام. امیدمان به خداوند است.
خانم احمدیان هنرمند چرم دوز می گوید: ۶ سال کار چرم انجام می دهم و درآمد حاصل از آن بد نیست من سرپرست خانوار نیستم اما به اقتصاد خانواده کمک می کنم.
وی ادامه می دهد: در حال حاضر چرم های دست دوز خود را در این نمایشگاه ها و به صورت خانگی به فروش می رسانم؛ این نمایشگاه تاثیر به سزایی از نظر روحی برای من داشته است چرا که من دوست ندارم بیکار بمانم و هم اینکه می توانم کمک خرج خانواده باشم.
احمدیان می گوید: علاوه بر اینکه چرم دوزی را آموزش می دهم، علاقه دارم که یک کارگاه یا تعاونی کوچک راه اندازی کنم اما سرمایه ندارم و نمی دانم که چطور می توان سرمایه آن را فراهم کرد.
دختری ۱۸ ساله و هنرمند پتینه کار اجسام سفالی و سنگ نمک می گوید: به همراه پدر و مادرم کارگاه پتینه کاری اجسام سفالی و سنگ نمک راه اندازی کرده و مجوز آن را از سازمان صنایع دستی دریافت کرده ایم. من درس می خوانم و تابستان ها در چنین بازارچه ها و نمایشگاه هایی حضور پیدا می کنم. نماینده گروه پروان هستم و ۲ سال است به این هنر مشغولم. پدرم استاند دانشگاه و مادرم هنرمند است.
وی می افزاید: برگزاری چنین نمایشگاه هایی در توانمندی خانم ها تاثیری ۱۰۰ درصدی دارد اما متاسفانه تبلیغات و بازدید کننده کم است.
خانم نصیری تولید کننده انواع ترشیجات می گوید: حدود ۵ سال است در این مکان فعالیت می کنم. لواشک، خیارشور، آب لیمو، آب غوره، سرکه سیب، سرکه انگور، کشک، قارا و فلافل از جمله محصولات من در این غرفه هستند.
وی ادامه می دهد: من نیاز مادی به این کار ندارم و برای سرگرمی این کارها را انجام می دهم کما اینکه ۴ فرزند تحصیل کرده و موفق دارم و همسرم نیز فرهنگی است.
وی می گوید: در حال حاضر و در فصل تابستان ترشی زود خراب می شود اما بنا دارم به یاری خداوند در آخر شهریور کارگاهی راه اندازی کنم تا ترشی به صورت انبوه درست کرده وبه فروش برسانم.
انتهای پیام / غ
