خشم گرفتن، به خوارى عذر خواهى نمى ارزد.
» آن كه شنيدنِ سخنى را شكيبا نيست، سخن ها مى شنود.
» آن كه به نهايتِ خوشايندها رسيده است، بايد در انتظار نهايتِ ناخوشايندها باشد.
» مرگ، بر آرزو مى خندد!
» «هديه»، بلاى اين جهانى را مى راند و «صدقه»، بلاى آن جهانى را.
» آزاده چون آز ورزد، به بندگى درآيد و بنده چون قناعت پيشه كند آزاد گردد.
» روزى كه بر ظالم عدل مى رود، سخت تر از روزيست كه بر مظلوم ستم مى رود.
» به پشتوانۀ آن كه به پادزهر دسترسى دارى، زهر منوش!
» با حكيمان به سبكسرى منشين و با سبكسران به بردبارى!
((کشکول شیخ بهایی)
