در روايات بسيارى وارد شده است :هرگاه رسول خدا از مسافرت مراجعت مى نمود، ابتداء به حضور دخترش فاطمه زهرا وارد مى شد و دقايقى را در كنار وى مى نشست، تا آن كه جريان غزوه تبوك پيش آمد و حضرت رسول به همراه امير المؤمنين علىّ صلوات اللّه عليهما به قصد جنگ تبوك حركت كردند و رفتند.
و حضرت زهرا خود و فرزندانش را با گوشواره وگردنبند نقره زينت كرد، و پرده اى هم براى اتاق تهيّه و آويزان كرد.
و اين حركت بدان جهت بود كه وقتى پدرش رسول خدا و شوهرش اميرمؤ منان از مسافرت و ميدان نبرد جنگ بازگشتند خوشحال شوند.
و هنگامى كه حضرت رسول از مسافرت بازگشت طبق معمول به منزل حضرت زهرا وارد شد؛ و چون آن صحنه را مشاهده نمود، از منزل خارج گشت و به مسجد رفت
حضرت فاطمه متوجّه علّت ناراحتى پدرش شد، به همين جهت سريع تمام آنچه را كه براى زينت خود و بچّه ها و براى زينت اتاق تهيّه كرده بود، در آورد و همه آن ها را براى پدرش فرستاد و پيام داد تا آن ها را، به هر كارى كه صلاح مى داند در راه خداوند متعال مصرف نمايد.
موقعى كه آن اسباب و وسايل را خدمت رسول خدا آوردند، حضرت سه مرتبه فرمود: فداها ابوها، يعنى؛ پدرش فدايش گردد.
و سپس افزود: دنيا از براى محمّد و اهل بيتش (صلوات اللّه عليهم) و نيز براى شيعيانشان نخواهد بود. و چنانچه دنيا به اندازه بال پشه اى ارزش مى داشت ، ذرّه اى از آن را كافران بهره مند نمى شدند.
إحقاق الحقّ، ج 25، ص 279
بحارالانوار، ج43، ص20، ح7
