طاق شاه عباس برای مدت ۵۵۰ سال عنوان باریکترین و بلند ترین طاق دنیا رو به اسم خودش ثبت کرده بوده. ولی فقط همین نیست که این منطقه رو به جاذبه گردشگری تبدیل کرده. نکته اصلی برای خیلی از گردشگر هایی که به این منطقه میان، چشمه آب گرم مرتضی علی هست.
اگر ایندفعه مسیرتون از طبس رد می شد، چند ساعتی رو برای دیدن این مجموعه تاریخی و باور نکردنی کنار بذارید. دیدن چشمه های آب گرم و دره های زیبا توی دل منطقه بیابونی و خشک می تونه یکی از بهترین تجربه های گردشگری شما در ایران باشه.
چشمه مرتضی علی و طاق شاه عباس، در نزدیکی روستای خور هستند(از خور تا ورودی این مجموعه ۵ دقیقه راه هست). به دلیل اینکه سال های اخیر گردش گرهای زیادی به این منطقه اومدن، امکانات لازم برای سکونت کوتاه مدت در روستای خور ایجاد شده که می تونید به راهتی بهشون دسترسی داشته باشید .
در ورودی دره مکانی برای پارک ماشین ها هست که با خیال راحت می تونید ماشین ها و وسایلتون رو اونجا قرار بدید و ادامه مسیر رو پیاده برید. اینجا تاره زیبایی های سفرتون شروع شده.
مسیری که شما رو به چشمه و طاق می رسونه یک رودخونست که وسط یک دره بلند و زیبا قرار داره. اولین چیزی که شما رو ذوق زده می کنه اینه که حس می کنید آب رودخونه سرد و گرم می شه. دقیقا هم همینطوره. آب چشمه های آب گرمی که توی مسیر هست با آب سرد رودخونه مخلوط نمی شه و وقتی توشون راه برید می تونید تغییر دما رو به راحتی حس کنید.
توی مسیرتون تا چشمه، هر چند وقت، یک گوشه ای از دره رو می بینید که سر سبز شده و خیلی منظره زیبایی رو به وجود آورده. این یعنی چشمه آب گرم اونجا هست که باعث رشد گیاهان اطرافش شده. ولی نگران رد کردن چشمه اصلی نباشید، اون خیلی واضحه.
بعد از ۵ کیلومتر پیاده روی به جایی می رسید که یک حفره بزرگ توی دیوار می بینید که از کنارش آب با فشار می زنه بیرون. این حموم مرتضی علی و یا همون چشمه مرتضی علی هست. قدیما به عنوان حموم استفاده می شده چون می تونید واردش بشید و برای چند دقیقه از آب گرمش لذت ببرید(یکی از عجیب ترین حس هایی هست که تا به حال تجربه کردیم).
حتی اگر به بنا های تاریخی علاقه ای ندارید، بهتون پیشنهاد می کنیم چند دقیقه دیگه به مسیرتون ادامه بدید تا به طاقی که در موردش صحبت کردیم برسید، طاقی با ۷۰۰۰ سال سن که عنوان کوچکترین سد در دنیا رو هم به خودش اختصاص داده.
