مراقبه و محاسبه

مراقبه و محاسبه .

ـ امام كاظم (ع ) : از ما نيست كسى كه هرروز به حساب نفس خود رسيدگى نكند اگر كار خوبى كـرده بـاشـد از خـداوند فزونتر بخواهد واگر كار بدى كرده باشد از خداوند آمرزش بخواهد و به درگاه او توبه كند.
ـ طـلحه : يك روز مردى جامه خودرا از تن درآورد و در ميان شنهاى داغ شروع به غلتيدن كرد , در حـالـى كـه بـا خود مى گفت : بچش كه عذاب دوزخ داغتر است آيا شب (چون ) مردارى و روز بيكاره ؟
آن مرد در همين حال چشمش به پيامبر افتاد كه در سايه درختى ايستاده بود پس خدمت آن حـضـرت آمـد و عـرض كرد : نفسم بر من چيره شد پيامبر به او فرمود : آيا چاره اى جز اين كار نـداشتى ؟
بدان كه درهاى آسمان براى تو گشوده شد و خداوند عزوجل به وجود تو بر فرشتگانش افـتـخـار كـرد آن گـاه بـه اصحابش فرمود : از برادر خود توشه بستانيد اين شد كه هر كس به او مى گفت : فلانى براى من دعا كن .

ـ امام صادق (ع ) : خوشا به حال بنده اى كه براى خدا با نفس و هواى خويش جهاد كند هر كه سپاه هـوى و هـوس خـويـش را شـكـسـت دهـد بـه خـشـنـودى خـدا دسـت يـابـد و هركه خردش با كـوشـش وشـكستگى وفروتنى بربساطخدمتگزارى به خدا برنفس اماره اش چيره شود , به پيروزى بزرگى دست يافته باشد ميان بنده و خداى تعالى حجابى ظلمانى تر و وحشتناكتر از نفس و هواى نفس نيست و براى كشتن اين دو, سلاح و ابزارى چون احساس فقر و نيازمندى به خدا و خشوع و گـرسـنگى و تشنگى كشيدن درروز و شب زنده دارى نيست , كه اگر چنين كسى بميرد شهيد اسـت و اگـر زنده بماند و همچنان به اين راه ادامه دهد , خداوند عاقبت او را به خشنودى بزرگ خـتـم كند خداوندعزوجل مى فرمايد :((وآنان كه در راه ما جهاد كنند راههايمان را به آنان نشان مى دهيم و خداوند با نيكوكاران است )).