پروردگارا ، ما که سرتا پا غرق گناهیم و شرمنده از در خواستهای پی در پی وبیشمار خود. .. اما ... مولایمان علی را واسطه می کنیم تا بواسطه ی شفاعت ایشان وبه حرمت کلامش ... رحمتت را از ما دریغ نکنی .پروردگارا ... مشکل کم آبی ما را تو خود گره گشا باش .
الها! هنگامى بیرون آمده ایم که خشکسالى پى در پى به ما هجوم آورده و ابرهاى به ظاهر پرباران از ما پشت کرده اند تو مایه امید هر بیچاره و حل کننده مشکلات هر طلب کننده،در این هنگام که یاس و نومیدى بر مردم چیره شده و ابرها از باریدن بازداشته شد و حیوانات بیابانى رو به هلاکت گذارنده اند، تو را مى خوانیم و تقاضا داریم که ما را به اعمالمان مؤاخذه نکنى! و ما را به گناهانمان مگیرى، رحمتت را به وسیله ابرهاى پرباران و بهاران پُرگیاه و گیاهان سرسبز و پرطراوت، بر ما گسترده دار!، باران دانه درشت خود را آنچنان بر ما ببار که زمینهاى مرده زنده شوند و آنچه از دست رفته است بازگردد.
پروردگارا! بارانى زنده کننده، سیراب سازنده، کامل، همگانى، پاکیزه، پر برکت، گوارا،رویاننده، از ناحیه خودت بر ما نازل فرما! بارانی که گیاهان پربرکت و شاخه هاى پرثمر به بار آورد و برگهایش سرسبز و خرم باشد چنان که بندگان ضعیف را به توان رساند و سرزمینهاى مرده را زنده گرداند.
خداوندا! آبى ده که تپه ها و کوههاى بلند ما را پر گیاه سازد و در دامنه ها و دشتها جارى گردد، سرزمین ما را برکت بخشد، میوه ها با آن به ما روى آورند، حیوانات ما با آن زندگى کنند و سرزمینهاى دورتر از ما نیز با آن بهره مند گردند و روستاهاى ما از آن مدد گیرد. (همه اینها را) از برکات واسع و عطاهاى فراوان خویش بر سرزمینهاى فقیر و حیوانات وحشى عنایت فرما، خداوندا! بارانى دانه درشت و پى در پى براى سیرابى گیاهان ما فروفرست، آن چنان که قطراتش یکدیگر را برانند و دانه هایش به شدت بر هم کوبیده شوند، نه رعد و برقى بى باران و ابرى بى ثمر و نه ابرهاى کوچک و پراکنده و نه دانه هائى ریز همراه بادهاى سرد، بلکه بارانى مرحمت کن که قحطى زدگان به نعمت فراوان رسند و به برکت آن خشکسالى زدگان زنده گردند، زیرا توئى که بعد از نومیدى مردم باران را فرو مى فرستى و رحمتت را بر آنها همه جا گسترش مى دهى و تو سرپرستى هستى که همه کارهایت ستوده است».
