حضرت امام مجتبي بعد از شهادت فاطمه زهرا
بعد از شهادت حضرت فاطمه ي زهرا (عليها السلام) حضرت امام مجتبي (عليه السّلام) هميشه غمخوار پدر. و بازوي پر توان پدر. و عزيز پدر، بود. پدر مهربانش را که همه چيزش بود در مقابل دشمنان تنها نمي گذاشت و هميشه در همه کار به او کمک مي کرد.
او وقتي به حدّ بلوغ رسيد آن چنان مورد توجّه و محبّت مردم قرار گرفته بود که مردم جان و مالشان را از او دريغ نداشتند. و با اصرار زياد دختران و زنان مسلمان دوست داشتند ولو براي يک ساعت يا يک روز به عقد ازدواج آن حضرت درآيند و به اين وسيله نزد رسول اکرم (صلّي اللّه عليه و آله) و فاطمه ي زهرا (عليها السلام) سرفراز باشند.
امام مجتبي (عليه السّلام) هم بعضيها را که با محبّت و بااخلاص اصرار مي کردند براي رضاي خدا و ايجاد الفت بين قبائل و شيعيان علي بن ابيطالب (عليه السّلام) قبول مي فرمود. لذا در اکثر کتب تاريخ براي آن حضرت همسران زيادي نوشته اند که اکثر آنها از اين قبيل دختران و زناني بوده اند که براي تبرّک جستن و سرفرازي، در دنيا و آخرت با آن حضرت ازدواج مي کرده اند لذا مورّخين نوشته اند که وقتي حضرت امام مجتبي (عليه السّلام) از دار دنيا رحلت فرمود سيصد نفر زن که همه ولو براي ساعتي با آن حضرت ازدواج کرده بودند جنازه ي آن حضرت را تشييع مي نمودند.
امام مجتبي (عليه السّلام) از تمام اين ازدواجها فقط از سه نفر آنها داراي فرزند شدند. و از اين سه زن پانزده پسر و هشت دختر داشتند که نام آنها از اين قرار است:
زيد - حسن مثنّي - حسين - علي اکبر - علي اصغر - جعفر - عبداللّه اکبر - عبداللّه اصغر - قاسم - عمرو - احمد - اسماعيل - يعقوب - عقيل - محمّد اکبر - محمّد اصغر.
و فاطمه کبري - فاطمه صغري - سکينه - امّ سلمه - رقيّه - رمله - امّ الخير - امّ عبداللّه.
حضرت امام مجتبي (عليه السّلام) در دوران زندگي پدر فقط از پدر بزرگوارش اطاعت مي کرد و تحت فرمان آن حضرت بود. يعني علاوه بر آنکه او و پدرش معصوم و محفوظ از خطا و اشتباه و انحراف بودند و محال است که دو نفر معصوم در کوچک ترين مسأله اي با يکديگر اختلاف داشته باشند، حضرت امام مجتبي پدر بزرگوارشان را امام و پيشواي خود از جانب خداي تعالي مي دانستند و لذا در تمام کارها، جزئي و کلّي از آن حضرت اطاعت مي نمودند.
حضرت امام مجتبي (عليه السّلام) هميشه در کنار پدر بودند و با دشمنان آن حضرت مي جنگيدند و سخنان پدرشان اميرالمؤمنين را مي شنيدند.
روزي در جنگ صفّين در کنار پدرشان به دور صفوف لشکر اسلام راه مي رفتند حضرت اميرالمؤمنين (عليه السّلام) به فرزندشان امام مجتبي فرمودند:
پسرم اين را بدان که براي پدرت فرقي ندارد که مرگ به طرف او بيايد يا او به طرف مرگ برود. کنايه از آنکه او منتظر مرگ است و از جان گذشته را به کمک احتياج نيست.
