اوصاف شیعه از دو راه 1_ راه قرآن 2ـ از راه روایات.
الف) از طریق قرآن:
با توجه به اینكه تفكر خالص شیعى كه از طریق اهل بیت(علیهم السلام) نشر یافته بیانگر اسلام ناب و صراط مستقیم مى باشد. به دو صورت بیان مى شود:
1- به صورت كلى; تمام اوصاف نیكویى كه در قرآن براى مۆمنین ذكر شده است مى تواند اوصاف شیعه با ایمان هم باشد و بر شیعیان واقعى منطبق شود، مانند خاشع بودن در نماز، روی گردانى از لغویّات، اهل زكات بودن، امانت دارى، به یاد خدا بودن، ایمان به خدا و رسالت و قیامت داشتن. و هم چنین اوصافى كه براى متقین در قرآن آمده مى تواند بر شیعیان واقعى منطبق باشد.
2- به صورت خاص، آیات عدیده اى درباره شیعیان و اوصاف آن در قرآن آمده است كه به عنوان نمونه به یك آیه كه مورد اتفاق سنى و شیعه مى باشد اشاره مى شود. قرآن مى فرماید: (انّ الذین آمَنُوا و عملوُا الصالحات اولئك هُمْ خیر البریّه...) (بیّنه: 7 ـ 8) «كسانى كه ایمان آوردند، و اعمال صالح انجام دادند بهترین مخلوقات (خدا) هستند، پاداش آنها نزد پروردگارشان باغ هاى بهشت جاویدان است كه نهرها از زیر درختانش جارى است، همیشه در آن مى مانند. هم خدا از آنها خشنود است و هم آنها از خدا خشنودند، و این (مقام والا) براى كسى است كه از پروردگارش بترسد.»
از آیه مباركه فوق چهار صفت برجسته براى شیعه استفاده مى شود:
1- ایمان (به خدا) داشتن، 2- انجام عمل صالح، 3- مورد رضایت و خشنودى خدا بودن، و هم چنین از خدا خشنود بودن، 4- خشیت و خوف خدا را در دل داشتن.
اما اینكه آیه مربوط به شیعیان مى باشد، دلیلش این است كه در روایات فراوانى كه از طرق اهل سنت و منابع معروف شیعه نقل شده است آیه فوق به على(علیه السلام) و شیعیانش تفسیر شده است. حاكم حسكانى از دانشمندان معروف اهل سنت در قرن پنجم هجرى، این روایات را در كتاب معروفش شواهد التنزیل با اسناد مختلف نقل مى كند و تعداد آن بیش از بیست روایت است. در نتیجه تمام آیاتى كه در قرآن به صورت «الذین آمنوا و عملوا الصالحات و...» آمده مى توانند بیانگر اوصاف شیعیان واقعى باشند.
