مبحث هفتاد و هفتم طرح صالحین: «اربعین حسینی؛ تاریخچه و تأثیرات آن در زنده نگه‌داشتن عاشورا»

و اما چرا اربعين؟ 

زيرا اولين زيارت در روز اربعين صورت گرفت. البته قبل از آن هم بطور مخفيانه زيارت محقق شده بود اما به صورت آشکارا و رسمي ظاهراً اين اولين زيارت بوده است. به عنوان نمونه گزارش زيارت شهداي کربلا قبل از دفن شدن که توسط ابن نما تاريخ نويس قرن نهم در کتابش مثير الأحزان ذکر شده آورده مي شود: 

و رويت إلى ابن عائشة قال‏ مر سليمان بن قتة العدوي مولى بني تميم بكربلاء بعد قتل الحسين ع بثلاث فنظر إلى مصارعهم فاتكأ على فرس له عربية و أنشأ-

آورده ‏اند كه «سليمان عدوى» در سومين روز شهادت حسين عليه السلام و ياران فداكارش بر كربلا گذر كرد و پس از تماشاى آن پيكرهاى به خون خفته و گلهاى پرپر شده مرثيه‏اى جانسوز بدين مضمون سرود:

مررت على أبيات آل محمّد          فلم ارها امثالها يوم حلّت‏

بر خانه‏ ها و سراپرده خاندان محمد صلى الله عليه و آله گذر كردم و آنها را بسان روزگار پر افتخار پيامبر آباد و آزاد و در امنيت و آرامش نديدم.

مگر نمى‏ نگرى كه خورشيد جهان افروز در سوگ امام حسين عليه السلام و يارانش رنگ پريده و بيمار است، و زمين و زمان از اين سوگ سهمگين به لرزه در آمده و دگرگون شده است.

فرزندان ارجمند پيامبر همواره مايه اميد و پناهگاه مردم بودند، اما اينك فاجعه و مصيبتى بر آنان رفته است كه از همه مصيبت‏ها اندوهبارتر است‏.

بنابراين ائمه عليهم السلام براي ادامه اين مسير و از ياد نرفتن قيام خونين کربلا اين روز را بزرگ شمرده و از اولين زائر حسيني يعني جابر بن عبدالله انصاري - که در اولين اربعين خود را به قبر شهداي کربلا رساند - تجليل کردند. و کم کم روايات بسياري در زمينه ثواب زيارت امام حسين عليه السلام در روزهاي خاص و در تمام طول سال نقل شد. در پايان به ذکر يک روايت اکتفا مي شود:

حسن بن على بن فضّال، از ابو ايّوب خزّاز، از محمّد بن مسلم، از امام‏ ابو جعفر محمّد بن علي عليهماالسلام روايت كرده است كه فرمود: شيعه ما را به زيارت حسين بن علي عليه السلام امر كنيد، زيرا كه زيارت‏ او ويرانى و غرق و آتش‏سوزى و خورده شدن توسط درندگان را دفع ميكند، و زيارت‏ او بر كسى كه به امامت حسين از جانب خداى عز و جل معترف باشد فرض است. 

منبع: بخش عترت و سيره تبيان