مبحث هفتاد و سوم طرح صالحین: حضرت زینب (س)؛ شخصیّت و نقش ایشان در نهضت حسینی

حضور و نقش  حضرت زینب در نهضت کربلا منحصر به بعد از قیام نیست، بلکه ایشان از ابتدای راه حضوری فعال و تعیین کننده در انقلاب حسینی داشتند.

همیاری حضرت زینب(س) با حضرت امام حسین(ع) در انجام مسوولیت ها بزرگترین نقش آن حضرت، تا قبل از ظهر عاشوراست زیرا آن حضرت به عنوان امین امام، بخش وسیعی از مسوولیت ها و امور کاروان را بر عهده داشت، تا امام فرصت بیشتری برای آماده سازی قیام داشته باشد

اصلی ترین وظیفه حضرت زینب (س) بعدازظهر عاشورا، متجلی می شود زیرا اگر نبود نه تنها انقلاب امام حسین(ع) دستخوش تحریف می شد، بلکه اسلام در معرض خطری جدی قرار می گرفت.

حضرت زینب برای همیشه عاشورا را در تاریخ زنده نگه داشت، گفت: حضرت زینب بهترین رسول حماسه حسینی بود.

شهادت امام حسین و در مجموع حادثه کربلا و نهضت خواهرش زینب، یک مقوله واحد و یکسان هستند ونمی‌توان آثار و تاثیرات آنها را تفکیک کرد، ابراز کرد: رسالت حضرت زینب در واقع گفتگوی حضرت  امام حسین(ع) با نسل‌ها و تاریخ آینده است. زیرا اگر زینب پیام کربلا را به تاریخ نمی گفت؛ کربلا در تاریخ می‌ماند و کسانی که به این پیام نیازمندند از آن محروم می‌شدند.

رسالت ایشان پیامی است به همه کسانی که در آستانه حسین سر خضوع و ایمان فرود می‌آورند که در برابر ظلم و ستم سکوت نکنند و به احیای ارزشهای اسلامی همت نمایند.

حضرت زینب(س) شیرزن دشت کربلا بود و با افشاگری خود یزید و یزیدیان را رسوا کرد، بیان کرد: دنیا امروز بیش از هر زمان دیگری تشنه افکار، اندیشه، راه و مکتب حسینی است.

حضرت زینب کبری(س) تحت تربیت پدر و مادرى همچون حضرت على(ع) و حضرت فاطمه(س) بود و با شایستگى و استعداد ذاتى که از آن بهره‏مند بود به مراتب عالى از فضایل و کمالات انسانى دست یافت.

 حضرت زینب با شجاعت و رسوا کردن قاتلان کربلا خون شهداء را زنده نگه داشت و برای همیشه ماندگار شد، گفت: کربلا درکربلا می ماند اگر زینب نبود.

نام غرورانگیز حضرت زینب(س) بیش از هر چیز با قیام عاشورا و حماسه بزرگ کربلا عجین شده است تا آنجا که بعد از شهادت امام حسین(ع) و یارانش حماسه و قیام عاشورا را به نحو شایسته ای مدیریت و رهبری کرد، افزود: این بانوی فداکار اسلام چنان راه و سیره‌ای را به نمایش گذاشت که زنان عالم می ‌توانند با تبعیت از این مسیر راه سعادت را به خوبی طی کنند.

زینب(س) الگوی عبادت و بندگی است و ایشان در کربلا که مرکز عبادت و بندگی بود این مهم را به خوبی ایفا کرد، بیان کرد: حضرت زینب (س) در طول سفر کربلا، کوفه و شام نماز شب خود را ترک نکرد هرچند به خاطر تحمل مصائب مجبور بود نمازش را نشسته بخواند.

ایشان در کمتر از یک روز شاهد شهادت بهترین عزیزان خود بود و با دیدن این همه داغ و مصیبت در روز عاشورا حتی یکبار هم شکوه نکرد.