مبحث هفتاد و یکم طرح صالحین: فضیلت شب‌های محرم

محرم همه چیش فرق داره حتی چایی هاش. انگاری خوشمزه تره. مراسمات هیئت هاش عزاداری ها و سینه زنی ها و نوحه خونی ها. نهاردادن ها و شام خوردن ها. همه به عشق امام حسین. دیگه منم منم تو کار نیست همه برای امام حسینه به اسم امام حسینه. چه غذا دادنش چه غذا خوردنش. چه هیئت دادنش چه هیئت رفتنش. چه روضه خوندن و مداحی کردنش چه روضه رفتن و مداحی گوش دادنش. همه و همه برای امام حسینه. انگاری همه دیوونه امام حسینن. البته بعضی ها هم زیاده روی می کنن. میگن شب تا سحر نوحه خوندیم و سینه زدیم بعد خوابیدیم تا ظهر خستگیمون در رفت.یه سری هم تإیید می کنن و تشویق. ای عاشقان و سینه زنان امام حسین پس نماز صبحتون چی شد. مگه امام حسین برای چی شهید شد برای اینکه معروف بشه. چرا زن و بچه هاشو فدا کرد؟ مگه نمی شد جوردیگه ای شهید شد و معروفیت به دنبال داشت؟ چرا امام حسین این همه سختی رو برای خود و خانوادش متحمل شد. برای نماز، برای امربه معروف و نهی از منکر. میگن سه روزه کفشامو از پاهام درنیاوردم از بس دیگ های نذری امام حسینو هم می زدم پس چطوری نماز خوندی؟؟؟؟؟؟؟؟ آخه امام حسین این نذری ها رو قبول می کنه. آخه خدا راضی میشه؟