اعمال شب و روز عاشورا
شب دهم شب عاشورا است و سید الشهدا در اقبال از براى اين شب دعا و نماز هاى بسيار با فضيلتهاى بسيار نقل کرده از جمله صد رکعت نماز هر رکعت به حمد و سه مرتبه قُل هُوَاللهُ اَحَدٌ و بعد از فراغ از جميع بگويد سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُلِلهِ وَلااِلهَ اِلا اللهُ وَاللهُ اَکبَرُ وَلا حَوْلَ وَلا قُوةَ اِلا بِاللهِ الْعَلِىِ العَظيمِ هفتاد مرتبه و در روايت ديگر بعد از الْعَلِىِ الْعَظيمِ استغفار نيز ذکر شده و از جمله چهار رکعت در آخر شب در هر رکعت بعد از حمد هر يک از آية الکرسى و توحيد و فَلَق و ناس را ده مرتبه بخواند و بعد از سلام صد مرتبه توحيد بخواند و از جمله چهار رکعت نماز در هر رکعت حمد و پنجاه مرتبه توحيد و اين نماز مطابق است با نماز اميرالمؤ منين عليه السلام که فضيلت بسيار دارد و بعد از نماز فرموده ذکر خدا بسيار کند و صَلَوات بسيار بفرستد بر رسول خدا صَلى اللهِ عَلِيهِ وَ اله و لعن کند بر دشمنان ايشان آنچه مى تواند و در فضيلت احياءِ اين شب روايت کرده که مثل آنست که عبادت کرده باشد به عبادت جميع ملائکه و عبادت در آن مقابل هفتاد سال است و اگر کسى را توفيق شامل حال شود در اين شب در کربلا باشد و زيارت امام حسين عليه السلام کند و بَيتوته نزد آن جناب نمايد تا صبح خدا او را محشور فرمايد آلوده به خون امام حسين عليه السلام در جمله شهداء با آن حضرت .
روز دهم ، روز عاشورا : روز شهادت اَبُوعَبْداللهِ الحُسَيْن عليه السلام و روز مصيبت و حزن ائمه اطهارعَليهمُ السلام و شيعيان ايشان است و شايسته است که شيعيان در اين روز مشغول کارى از کارهاى دنيا نگردند و از براى خانه خود چيزى ذخيره نکنند و مشغول گريه و نوحه و مصيبت باشند و تعزيت حضرت امام حسين عليه السلام را اقامه نمايند و به ماتم اشتغال نمايند به نحوى که در ماتم عزيزترين اولاد و اَقارب خود اشتغال مى نمايند و زيارت کنند آن حضرت را به زيارت عاشوراء که بعد از اين بيايد انشاءالله تعالى و سعى کنند در نفرين و لعن بر قاتلان آن حضرت و يکديگر را تعزيت گويند در مصيبت آن جناب و بگويند :
اَعْظَمَ اللهُ اُجُورَنا وَاُجورَکمْ بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السلامُ
بزرگ گرداند خدا پاداش ما و شما را در سوگواريمان براى حسين عليه السلام
وَجَعَلَنا وَاِياکمْ مِنَ الطالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيهِ الاِْمامِ الْمَهْدِى مِنْ الِ
و قرار دهد خداوند ما و شما را از خون خواهانش به همراه وليش امام مهدى از خاندان
مُحَمدٍ عَلَيْهِمُ السلامُ
محمد عليهم السلام
و شايسته است در اين روز مقتل بخوانند و يکديگر را بگريانند روايت شده که چون حضرت موسى عليه السلام مأمور شد به ملاقات جناب خضر و تعلم از او اول چيزى که در وقت ملاقات بين ايشان مذاکره شد آن بود که آن عالِم حديث نمود براى حضرت موسى مُصيبَتها و بلاهايى که بر آل محمد عَليهمُ السلام وارد مى شود پس گريستند هر دو و سخت شد گريستن ايشان .
و روايت شده از ابن عباس که گفت در ذيقار خدمت اميرالمؤ منين عليه السلام رسید الشهدام صحيفه اى بيرون آورد به خط خود و املاء پيغمبر صَلى اللهِ عَلِيهِ وَاله و خواند براى من از آن و در آن صحيفه بود مَقْتَلِ امام حسين عليه السلام و آنکه چگونه کشته مى شود و کى مى کشد او را و کى يارى مى کند او را و کى با او شهيد مى شود پس گريه کرد آن حضرت گريه سختى و مرا به گريه درآورد فقير گويد که اگر مقام را گنجايش بود مختصر مَقْتَلى در اينجا ذکر مى کردم لکن محل را گنجايش نيست هرکه خواهد رجوع کند به کتُبِ ما در مَقْتَل .
و بالجمله اگر کسى در اين روز نزد قبر امام حسين عليه السلام باشد و مردم را آب دهد مثل کسى باشد که لشکر آن حضرت را آب داده باشد و با آن جناب در کربلا حاضر شده باشد .
و خواندن هزار مرتبه توحيد در اين روز فضيلت دارد و روايت شده که خداوند رحمان نظر رحمت بسوى او کند .
و سید الشهدا براى اين روز دعايى نقل کرده است شبيه به دعاء عشرات بلکه ظاهر آنست که خود آن دعا باشد موافق بعضى روايات آن و شيخ از عبدالله بن سنان از حضرت صادق عليه السلام چهار رکعت نماز و دعايى نقل کرده که در اين روز در وقت چاشت بايد به عمل آورد و ما به ملاحظه اختصار ذکر نکرديم [ هرکه طالب است به زاد المعاد رجوع نمايد ]
و نيز شايسته است که شيعيان در اين روز امساک کنند از خوردن و آشاميدن بى آنکه قصد روزه کنند و در آخر روز بعد از عصر افطار کنند به غذايى که اهل مصيبت مى خورند مثل ماست يا شير و امثال آنها نه مثل غذاهاى لذيذه و آنکه جامه هاى پاکيزه بپوشند و بندها را بگشايند و آستين ها را بالا کنند به هيئت صاحبان مصيبت و علامه مجلسى در زادالمعاد فرموده و بهتر آنست که روز نهم و دهم را روزه ندارند زيرا که بنى اميه اين دو روز را براى بَرَکت و شماتت بر قتل آن حضرت روزه مى داشتند و احاديث بسيار در فضيلت اين دو روز و روزه آنها بر حضرت رسول صَلى اللهِ عَلِيهِ وَ اله بسته اند و از طريق اهل بيت عَليهمُ السلام در مذمت روزه اين دو روز خصوصا روز عاشورا وارد شده است و ايضا بنى اميه عليهم اللعْنَةُ از براى برکت آذوقه سال را در روز عاشورا در خانه ذخيره مى کرده اند .
لهذا از حضرت امام رضاعليه السلام منقول است که هر که ترک کند سعى در حوائج خود را در روز عاشورا و پى کارى نرود حق تعالى حوائج دنيا و آخرت او را برآورد و هرکه روز عاشورا روز مصيبت و اندوه و گريه او باشد حقتعالى روز قيامت را روز فَرَح و سُرُور و شادى او گرداند و ديده اش در بهشت به ما روشن گردد و هرکه روز عاشورا را روز برکت نامد و از براى منزل خود در آن روز چيزى ذخيره کند خدا آن ذخيره را براى او مبارک نگرداند و در روز قيامت با يزيد و عُبَيدُاللهِ بن زياد و عمر بن سعد عَلَيْهِمُ اللعْنَةُ محشور گردد .
پس بايد که در روز عاشورا آدمى مشغول کارى از کارهاى دنيا نگردد و مشغول گريه و نوحه و مصيبت باشد و امر کند اهل خانه خود را که تعزيه آن حضرت را بدارند و مشغول ماتم باشند چنانکه در ماتم عزيزترين اولاد و اقارب خود مى باشند و در آن روز امساک کند از خوردن و آشاميدن بى آنکه قصد روزه کند و در آخر روز بعد از عصر افطار کند اگر چه به شربت آبى باشد و روزه تمام ندارد مگر آنکه در خصوص آن روز روزه واجبى داشته باشد که به نذر يا مثل آن بر او واجب شده باشد که آن روز را روزه بايد بگيرد
پاسخ به:مبحث هفتاد و یکم طرح صالحین: فضیلت شب‌های محرم
