2. آیا مباحث مطروحه در شرع اسلام و روایات به تنهایی برای زندگی مدرن امروز کافی است؟
به نظرم جواب مثبت باشه.
دین ما انعطاف پذیره. به یک معنی دیگه، فقه ما پویاست. یعنی دستوراتی که داریم و اصول اولیه مون یکیه اما بنابر شرایط زمانی مختلف تاویلش و طرز پیاده سازیش فرق میکنه.
وقتی اسلام میگه مثلا نگاهت رو کنترل کن، نیومده این رو خاص کنه و دقیقا بگه چه نگاهی. حالا توی زمان ما، این نگاه میتونه به صورت نگاه کردن به ماهواره و عکسها و فیلمهای مبتذل هم تفسیر بشه.
در زمینه سیاست، شما نامه امیرالمومنین به مالک اشتر رو در نظر بگیرید. خیلی سال قبل نوشته شده، اما الان در سازمان ملل متحد قبولش دارن و ازش استفاده میکنن! با اینکه شهرها و کشورها و نیازهای امروز دنیا با اون موقع اصلا قابل مقایسه نیست.
خلاصه بگم دینی که قبول داریم کامل هست، نمیتونه که در یک جا و یک زمانی قابل پیاده شدن نباشه و اونجا نقص داشتا باشه.
فقط بعضی جاها تخصص لازم هست که حکم مربوط به اون زمون رو استخراج کنن که فکر کنم کار مراجع تقلید یکیش همینه.
در زمینه های مختلف اسلام اصول و پایه رو گفته حالا این ماییم که باید تشخیص بدیم در هر زمانی کدوم کار درسته.
مهمتر از همه اینها، خوبی همیشه و در هر زمانی خوبی هست و بدی هم بدی.
اگه احترام به بزرگتر و خوب همسرداری کردن خوب بوده الان و تا قیامت هم خوبه و اگه دزدی و دروغ بد بوده، همیشه بد خواهد بود.
دین مطابق فطرت است، لذا هیچ وقت از مد نمی افتد. همین.
