شعر در وصف راسخون و راسخونيها .........

تاریک کوچه‌های مرا آفتاب کن 
با داغ‌های تازه، دلم را راسخون کن 

ابری غریب در اتاق چت من رخنه کرده است 
بر من بتاب، چشم مرا غرق آب کن 

ای عشق ای تبلور آن آرزوی راسخون
برخیز و چون سکوت، دلم را به اتاق چت خطاب کن 

ای تیغ سرخ زخم، کجا می‌روی چنین 
محض رضای راسخون، مرا انتخاب کن 

ای اتاق چت، زیر تیغ تو ما سر نهاده‌ایم 
لطفی اگر نمی‌کنی، اینک عتاب کن